Gabinet

Gerold odetchnął, odbierając sygnet od zarządcy i zakładając go na dłoń. Cóż, chyba wystarczyło. Zgodnie z poleceniem wąsatego rycerza zostawił broń strażnikom i podążył z wąsaczem pod gabinet. Czekając na możliwość wejścia wyjaśnił Krasusowi jak ma się zachować przed księciem W końcu, po jakimś czasie, dostali pozwolenie na spotkania się z księciem.
- Książę. - powiedział po wejściu i złożył ukłon, spoglądając kątem oka czy Krasus uczynił to samo. Na szczęście giermek był posłuszny. Gdy Aemon spytał o cel przybycia, Gerold posadził kruka na ramieniu giermka, odrzucił płaszcz do tyłu, by mu nie przeszkadzał, i klęknął na jedno kolano.
- Chciałem zaoferować wam swój miecz i byście przyjęli mnie na swoją służbę, książę. - wyjaśnił, wciąż na klęczkach.

Kolejnym interesantem był rycerz z Westeros - ser Gerold Vyrwel, jak mu zapowiedzieli - który chciał zobaczyć się z księciem w bliżej niesprecyzowanej sprawie. Vyrwelowie byli rodem z Reach, obecnie jako wasale Wysogrodu, toteż Aemon ciekaw był co może sprowadzać jednego z nich na podobne spotkanie. Chociaż... Dalsi synowie mieli tendencję by chadzać własnymi ścieżkami. Jak się okazało chciał ofiarować swój miecz w służbie księcia.
- Wstań, ser - nakazał, kiedy Gerold wyjaśnił swoje zamiary. - Przyjmuję twój miecz z radością, acz muszę zapytać co skłoniło cię by przybyć aż tutaj i ofiarować swoje usługi akurat mnie. W Westeros na pewno było wiele miejsc mogących skorzystać z twoich usług.

Zgodnie z rozkazem Gerold podniósł z klęczek, z niemym stęknięciem, po czym otrzepał kolano i znów posadził sobie kruka na ramieniu. Na sugestię Aemona wzruszył tylko ramionami.
- Nie sądzę, książę. Zwiedziłem już część Westeros, poza Dorne, Doliną i Północą, pomniejszym lordom nie chciałem służyć, a jedynym królem, który przyjąłby mnie z otwartymi ramionami byłyby  Tyrell, ale to nobilitowany zarządca, który jeszcze się koronował jakby uważał, że ma na nazwisko Gardener. Choć, może Florent by mnie przyjął, ale on ma odstające uszy. Poza tym chciałem także służbą wam odpokutować za to, że nasz człowiek okazał się szpiegiem Bloodravena w czasie Drugiej Rebelii. - zakończył i chciał położyć dłoń na mieczu jednak zapomniał, że oddał go strażnikom, więc jego dłoń napotkała tylko opór powietrza. By wyjść z tego choć trochę z twarzą szybko położył dłoń na rogu.

- Jak książę rozkaże. - powiedział, po czym skłonił się i opuścił gabinet. Udał się ze strażnikami do zarządcy, który wskazał im komnaty, a potem wrócił jeszcze z giermkiem do Błękitnej Tarczy po konie, rzeczy i by pożegnać się z Roggo. Po powrocie do pałacu położył się w przydzielonej mu komnacie i zasnął. Musiał mieć siły, by rano wyruszyć poza mury Pentos.

Rankiem książę udał się na plac ćwiczebny, gdzie czekał go sparing z ser Duncanem - któremu przyglądać się miał uważnie młody giermek Aemona - po którym godzinę poświęcił na uczenie młodego Rykkera jak posługiwać się mieczem i wysłuchał co do tej pory pokazali mu trenujący w pałacu rycerze mający przy okazji instruować chłopaka. Mając to za sobą odesłał chłopaka by doprowadził się do porządku, sam zaś również udał się zrzucić zbroję i odświeżyć. Giermek miał wrócić do swoich zajęć i stawić się w gabinecie po obiedzie.

W takim razie natychmiast należało ogłosić zaręczyny. Poza tym wydawałoby się, że wszystko na dzisiaj zostało załatwione. Książę napisał jedynie list do króla z informacją o stanie w jakim znalazł się Aurion w celu umocnienia pozycji rodu w mieście i związania go z tutejszymi szlachcicami więzami krwi, przy okazji zaprosił również Aegona na ucztę, jednak nie liczył na to, że staruszek się pojawi. Poza tym nakazał poinformowanie kuzyna, iż ten ma przed wypłynięciem spędzać więcej czasu ze swoją nową narzeczoną.

Tego dnia Aemon i Alayne byli umówieni na spotkanie z magistrami. Dzielnice udało im się już wybrać i poszło to całkiem sprawnie, teraz pozostawało by Rada wystawiła spośród swojego składu propozycje zarządców poszczególnych dystryktów miasta. Tych miało być siedem, a książęca para miała wytypować pięć najlepszych. Liczył na to, że mając sporo czasu do namysłu członkowie Rady już dawno zdążyli się namyślić. Zwłaszcza, że podczas wcześniejszego zebrania pracowali bardzo sprawnie, a to dawało nadzieję.

Po powrocie ser Gerolda i usłyszeniu jego raportu, książę nakazał wezwanie do samotni kilku ludzi, którzy byli kluczowi w rozwiązaniu problemów jakie ujawniła wyprawa Vyrwela. Sprawa nie była może bardzo nagląca - zwłaszcza jeśli rozważałby ją ktoś mający niewiele poszanowania dla życia prostych ludzi - jednak zwlekanie z jej rozwiązaniem byłoby raczej mniej korzystne niż zajęcie się nią od razu. Z tego też względu Aemon polecił by wskazane osoby stawiły się jak najszybciej, a sam po doczytaniu jeszcze kilku stron księgi również udał się do gabinetu.