Wzgórza Doliny

Horrmund chyba pierwszy raz w życiu, albo przynajmniej od bardzo, bardzo długiego czasu, otrzymał podobne polecenie, mimo to bez oporów otrzepał buty rękawicą. Przez chwilę miał nawet pomóc w tym Findis, myśląc że księżniczkę jeszcze rzadziej proszono w życiu o coś takiego, ale powstrzymał się. Sądził, że czarownica prędzej czy później zacznie coś podejrzewać w temacie powagi gościa którym była Findis, o ile już nie znała choć części prawdy, ale pewne pozory można było próbować zachować. Rozejrzał się przez chwilę po chacie. 
    - Całkiem tu przytulnie, dobra z was gospodyni. - Wtrącił grzecznościowy komplement wobec ich rozmówczyni, gdyż głupio mu było jednak tak w ogóle się nie odezwać. Z resztą, musiał przyznać przed samym sobą że taka chatka pośród gór miała dla niego pewien urok, którego dodawał przyjemny zapach ziół i strawy. 

    - Nie masz za co dziękować, w końcu się przyjaźnimy. - Powiedział z lekkim uśmiechem na twarzy. - Z resztą, gdybyś nie chciała nie posłuchałabyś mnie. W najgorszym wypadku pewnie marszczyłabyś się teraz w sadzawce gdzieś w środku lasu. - Parsknął śmiechem, chcąc trochę rozładować napięcie. Wziął na chwilę do ręki dłoń Findis i obejrzał ranę. - Trzeba by to opatrzeć, może mamy coś w jukach. Ale chyba mi się tu nie wykrwawisz.  - Uśmiechnął się, tym razem zwyczajnie jak dla niego. - Więc, teraz Silna Pieśń? 

Horrmund całkiem cieszył się, że wracali do Orlego Gniazda. Podróżowanie po Dolinie było całkiem miłe, szczególnie w towarzystwie swojej przyjaciółki, zobaczył kawałek świata którego raczej nie miał okazji zbadać z pokładu okrętu. Mimo to, przyłapał się na myśli że chyba tęskni do Roweny, z którą ostatnio również bardzo miło spędzało mu się czas. No i mimo ostatnich przygód dalej utwierdzał się w przekonaniu, że łódź wygrywa w jego przypadku z końskim grzbietem. Po drodze obawiał się trochę, że humor księżniczki się pogorszy, ale z Horrmundowych obserwacji wynikało że chyba nie jest tak źle. Finids trzeba było chyba po prostu częściej wyciągać z zamku. 
    Żelazny jechał w swoim pancerzu, bądź co bądź dalej uważał że jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo towarzyszki, a to że dotąd nie spotkali górali nie znaczy, że tym razem będzie tak samo. Czarownicę w orszaku przywitał uprzejmym skinieniem głowy i cieniem uśmiechu. Cieszył się, że nie musiał doradzać Finids by zachować prawdziwą tożsamość i talenty Clarice w tajemnicy przed resztą Orlego Gniazda, w końcu miała swój rozum i to w opinii Horrmunda nie byle jaki. 
     Księżniczka nawet nie musiała specjalnie nalegać na treningi, lord Harlaw zdążył się do nich przyzwyczaić i polubić podczas ich wojaży po Dolinie, tak że sam pytał jej, czy to nie już czas poćwiczyć. Traktował to z resztą jak dobrą zabawę, a jeśli dziewczynie brakło sił kontynuował sam lub swoimi ludźmi, by ta mogła obserwować i możliwie dalej uczyć tego i owego. 
     Horrmund siedział na pniaku i czyścił klingę swojego miecza w przerwie w treningu kiedy Findis zadała swoje pytanie. Na chwilę zatrzymał rękę z naoliwioną szmatą, podnosząc wzrok na księżniczkę. Albo mu się zdawało, albo zawiało trochę chłodem. 
    - Oczywiście. Zaprosiła mnie na spacer chyba jeszcze przy tobie. - odpowiedział szczerze, kontynuując przerwaną czynność. Nie miał chyba zamiaru niczego przed Findis ukrywać, ale nie chciał być też póki co zbyt wylewny, chcąc najpierw wyczuć intencje przyjaciółki. - Miło się z nią rozmawiało przed wyjazdem. Dlaczego pytasz?

Trening, trening!: