Pola Doliny

03/11/11 PZ

Choć bunt Gulltown stanął w martwym punkcie ze względu na zbliżające się negocjacje, a Leman z Russ odpuścił po wieściach o abdykacji Alestera Arryna, tak nadal pozostawał jeden wróg - mniej poważny niż wcześniej wymienieni, lecz nadal pozostający drzazgą w oku Doliny - w postaci Siostrzan.
Król Sunderland postanowił wyprowadzić nieco bardziej decydujący cios w stronę swojego wroga i zwołał większość chorągwi, które zaokrętował na statki i wysłał je na duży rajd ziem lorda Templetona. Całej wyprawie dowodzić miał lord Borrel, który choć nie posiadał znaczących umiejętności wojskowych, tak miał na tyle oleju w głowie i pomyślunku, by móc sprawnie dowodzić powierzonymi mu wojskami.
Po wylądowaniu na brzegach Doliny, lord Borrel nie zastał żadnego oporu. Wręcz przeciwnie na jego drodze stały opuszczone przez ludzi wioski, z których można było jedynie zabierać rzeczy, których nie zabrali uciekający chłopi. Wyglądało na to, że lord Templeton postanowił przeczekać swojego przeciwnika... nic bardziej mylnego!
W samo południe, gdy armia Borrela szła wzdłuż rzeki Gwiazdowej niesamowicie skuteczni zwiadowcy zakomenderowali swojemu panu, że spotkali silny zwiad przeciwnika, który udało im się unieszkodliwić, ale zaraz za nim podążała armia lorda Dziewięciu Gwiazd. W końcu wyszła ona zza niewielkiego wzniesienia i zabrzmiały rogi do natarcia. Najpierw swoje strzały oddali strzelcy, którzy popisali się dużą celnością, ale nie było ich wielu wiec nie zadali żadnych decydujących strat wrogom. Później natarła na siebie konnica i choć z początku wygrywała jazda Sisotrzan, tak później losy tej walki się odmieniły. Nieszczęśliwie sam lord Templeton został lekko ranny w trakcie tego starcia i został z niego aktywnie wyłączony, mogąc jedynie dowodzić swoim wojskiem z pobliskiego wzniesienia.
Natomiast walka piechoty? Była bardzo wyrównana. Włócznicy obu stron skutecznie zabijali swoich wrogów, a miecznicy czy też inne formacje, w niczym im nie umniejszały. W końcu jednak początkowa przewaga liczebna lorda Templetona dała o sobie znać. Zwłaszcza gdy ten odpowiadając na posunięcie lorda Borrela, któremu stopniały siły i posłał do walki łuczników, zrobił to samo. Walka przerodziła się w rzeź, nieliczni próbowali sił w rzece, ale na niewiele im się to zdało. Inni jednak dalej walczyli, aż w końcu siły były tak bardzo nieproporcjonalne, że pomimo usilnych błagań podkomendnych Borrela, ten nie chciał się poddać. Jego żołnierze poszli jednak po rozum do głowy i rzucili broń przed jeszcze raz napierającymi przeciwnikami. Zwyciężyła armia rojalistów, a siły buntowników zdecydowanie się osłabił tego dnia. Było to wielkie zwycięstwo na konto nowego króla Feanora. Wkrótce też z Dziewięciu Gwiazd wyleciał kruk do Orlego Gniazda informujący swego pana o zwycięstwie.