Sale Zamkowe

19.11.11

Najmłodszy syn nie był pocieszony decyzją swego pana ojca, jednak cóż miał czynić? Zadecydowano za niego, a on jak zwykle nie miał tutaj nic do gadania. Kolejną osobą, którą Dorren nie zadowolił swoimi postanowieniami okazała się być jego szlachetna małżonka, której chyba nie w smak było zostawanie samej w zimnych murach.
-Ty, panie mężu, możesz czynić, co ci się podoba, jednak naszego chłopca zostaw - jawnie mu się sprzeciwiła. Teoretycznie rozumiała, że syn jest już prawie dorosły, jednak w jej oczach do mężczyzny wciąż mu dużo brakowało. -Lepiej ażeby pobierał teraz nauki w zamku, niźli jeździł z tobą po mroźnych kniejach - wyraziła swoje zdanie. Oczywiście to Stark miał tutaj decydujący głos, także jeśli chciał zabrać swojego pierworodnego na polowanie, to tak też mógł uczynić, tylko czy gotów był na narażanie się kobiecie, z którą dzielił łoże?
W każdym razie jakąś decyzję trzeba było podjąć. Ludzie byli już zwołani, plany powzięte, także wszystko czekało na księcia. Żona również nie zamierzała czynić jakichś specjalnych kroków mających na celu siłowe zatrzymanie swego chłopca w Winterfell, dlatego też Dorren z samego rana mógł podjąć swą wyprawę. Można było powiedzieć, że lasy i knieje Północy już na niego czekały. Wszystko wskazywało na to, że Stark wreszcie rozrusza swe zastane kości i być może napotka na swej drodze coś więcej niż tylko bandę krwiożerczych zajęcy.