Gabinet

Zarządcy jak się okazało nie byli w stanie zebrać się z przedstawieniem raportów ze swoich działań w podanym czasie i nim otrzymał wszystkie informacje zeszło się im jeszcze trochę. Z początku był tym zirytowany, acz widząc jak wzorowo wywiązali się z powierzonych im zadań postanowił im wybaczyć. Nawet jeżeli część sukcesów była raczej przejawem szczęścia i dogodnych okoliczności, nie zaś zasługą ich zdolności. W międzyczasie wydał im kilka innych, krótkich poleceń. Przede wszystkich związanych z nadchodzącą rocznicą założenia miasta oraz jej obchodami.
Pozostała jeszcze kwestia jednego z jego oddanych gwardzistów, który domagał się widzenia. Szczerze powiedziawszy było to Aemionowi na rękę, ponieważ i tak miał zamiar wysłuchać co dowódca małej ekspedycji ma do zeznania. Zarządcy powiedzieli to i owo, aczkolwiek relacja naocznego świadka z pewnością będzie o wiele cenniejsza. Kazał zawiadomić go, iż może stawić się wieczorem w ogrodach.

Aemion ostatnio myślał trochę nad pewnymi rzeczami, notując sobie w wolnych chwilach jedną czy dwie rzeczy. Teraz zaś zasiadł w gabinecie na dłużej by popracować trochę, po czy wezwał swoich zarządców, aby zlecić im ważną i szlachetną misję wypełnienia jego woli. Jak na razie spisywali się dobrze, a ich wynagrodzenie za te sukcesy powinno odpowiednio ich motywować.

Przybyli do Volantis późną nocą dnia dwudziestego dziewiątego. Straże na okrętach mogli przejąć świeży wartownicy rodowi przebywający w mieście, zaś wszyscy członkowie załogi otrzymali pozwolenie by natychmiast udać się na spoczynek. Towary mogli rozładować kolejnego dnia, a że nie było ich wiele, to i przepracować się również nie musieli. Sam Aemion wydał ledwie parę poleceń i pierwszy dzień pobytu w rezydencji spędził na różnorakich formach odpoczynku.
Kiedy nadszedł jednak pierwszy dzień kolejnego księżyca zebrał się w sobie by przejść się do gabinetu i wezwać swoich zarządców. To co od nich usłyszał było całkiem zadowalające i musiał przyznać, że po raz kolejny jego ludzie odrobinę go zaskoczyli przywożąc "ciekawostki". I co ja teraz zrobię z takim olbrzymim zwierzakiem? - zastanawiał się. Niemniej jednak uznał, że zasłużyli na jakąś nagrodę, której wydanie zostało uwzględnione pośród innych poleceń.

Mając za sobą kilka godzin w bibliotece Aemion udał się do gabinetu, gdzie wysłuchał zeznań swoich zarządców dotyczących zadań, których wykonanie lub wycena nie były czasochłonne. Bogatszy o uzyskane od nich informacje zlecił im kilka kolejnych czynności jakimi mieli zająć się pod jego nieobecność.



(z/t)

W wolnej chwili, a tych miał poza paroma spotkaniami towarzyskimi oraz swoimi studiami obecnie całkiem sporo, wezwał do siebie jednego ze swoich gwardzistów i przekazał mu krótki zestaw poleceń. Chodziło o grupkę wojsk pozostawioną w Rhyos. Należało wysłać im okręty ze świeżymi zapasami, amunicją oraz innymi zasobami mogącymi się przydać. Ponadto należało wymienić ludzi by zbytnio się nie przemęczali siedząc tam w nieskończoność. Polecenia te nie były żadną nowością, jednak wcześniej Belaerys był trochę zbyt zajęty by zaprzątać sobie tym głowę.

Znowu nadszedł dziesiąty księżyc, a wraz z nim widmo zbliżającego się prędko dnia imienia. Wypadało rzecz jasna wyprawić z takiej okazji huczną ucztę, w końcu po osobach majętnych i sprawujących ważne funkcje oczekiwało się takich rzeczy. Z jednej strony wolałby wydać pieniądze na coś bardziej praktycznego, z drugiej zaś można było rozważać podobne przyjęcie jako polityczną inwestycję, co czyniło je nagle wydatkiem praktycznym. Tak czy inaczej... Zaproszenia zostały rozesłane już wcześniej, aby dotrzeć do najdalszych gości z odpowiednim wyprzedzeniem, poczyniono też pewne plany, które teraz należało jedynie podsumować.
- Ach, wydaje się jakby poprzednia uczta z tej okazji była ledwie wczoraj... - rzucił pod nosem, przeglądając kosztorys rozpisany przez jednego z zarządców. - Możecie wydać trochę więcej, niech rozmach robi wrażenie - powiedział, oddając pergamin mężczyźnie. - Odmaszerować.
Hmm... Gdyby tak w tym roku jako dodatkową atrakcję zorganizować potyczki gladiatorów? To mogłoby być widowiskowe, w końcu areny i wojna są lubianymi rozrywkami w mieście.

Goście:

Doskonale. Skoro sprawę zbliżającej się biesiady miał za sobą, mógł przejść do innych, ciekawszych rzeczy. Wezwał do siebie najpierw drugiego z zarządców, aby zadać mu krótkie pytanie związane z umową dotyczącą zwierciadeł, jaką zawarł z magistrami z Myr. Minęło już sporo czasu od ich spotkania, więc z pewnością wiadomo już było czy coś z tego będzie. Następnie wezwał swoich informatorów, aby zadać im kilka pytań związanych z nastrojami obecnie panującymi na ziemiach Volantis i podległych mu miast.

Prezenty:

Informacje jakie do Aemiona spływały były ciekawe, zwłaszcza ta o rosnącej popularności jego jodłującego niewolnika. Obawiał się trochę, że ta niezwykła atrakcja użyta po raz drugi nie będzie wzbudzać już takich emocji jak za pierwszym razem, ale dzięki rosnącej popularności mogło się okazać, że będzie nawet lepiej. Może trzeba było zorganizować dla niego szansę, aby mógł występować publicznie? Trzeba było później rozważyć taką możliwość.
Teraz natomiast musiał dowiedzieć się jeszcze kilku prostych rzeczy, a także podjąć jakieś kroki w celu zarządzania własną rodziną. Jego kuzyn w tym roku obchodził szesnasty dzień imienia, trzeba było w końcu znaleźć mu jakieś pożyteczne i rozwijające zajęcie, aby nie zmienił się w takiego samego durnia jak jego bezużyteczny ojciec. Kuzynka skończyła piętnasty dzień imienia i wkrótce będzie już wedle każdej miary dojrzała kobietą, więc i ją przydałoby się jakoś przygotować do życia. Może znaleźć jej dobrego męża? Natomiast siostra Aemiona, najcenniejsza z tej trójki, swój wiek zaczęła w tym roku zapisywać z użyciem dwóch cyfr - dziesięć dni imienia. Za każdym razem kiedy dopytywał się o jej edukację i zachowanie była chwalona, szczególnie w kwestiach handlowych, acz teraz można było trochę bardziej sformalizować zajmowanie się nią.
Do tego dochodziły jeszcze kwestie miejskie. Volantis, aby utrzymać swój status najwspanialszego z miast świata, musiało się rozwijać. Do tego zaś potrzebowało inwestycji. Inwestycje natomiast musiały mieć podłoże w informacji i funduszach...

Po załatwieniu wszystkich spraw Aemion odprawił swoich podwładnych, aby spokojnie mogli zająć się swoimi zadaniami. Sam zaś musiał przemyśleć pewne kwestie. Do wszystkiego wracali w przeciągu dwóch kolejnych dni, rozmyślając co by tu zrobić dalej.

Kolejne dni przyniosły kolejne informacje na temat rzeczy zleconych innym oraz nowe odkrycia w projektach, nad którymi pracował sam.
- To powinno załatwić sprawę - mruknął pod nosem, kreśląc kilka poleceń na karcie i dodając do nich rozwinięty opis, aby nie dopuścić do żadnych odstęp od planu.

Uczty, uczty i po ucztach... Teraz był czas wracać do poważnej pracy. No, tak przez tydzień, ponieważ później pewnie przyjdzie czas na to, aby trochę odpocząć.

Najważniejsze prace związane z tym okresem zostały wykonane. Przed Volantis malowała się właśnie prawdopodobnie największa inwestycja od czasów budowy Długiego Mostu i nie był to planowany remont wszystkich zabudowań jakie się na nim znajdowały. Szczęśliwie wraz ze swoimi ludźmi poczynili plany całkiem szybko, a do tego raczej skutecznie. Pozostawało mieć teraz nadzieję, że dobrani do wykonania konstrukcji ludzie, przeznaczone na nią bez oszczędności środki oraz długi czas pozwolą osiągnąć zamierzone, a może i lepsze, efekty.
Tak czy inaczej, najgorsze było za nim. Mógł teraz zająć się mniej czasochłonnymi pracami oraz nadrobić zaległości związane z wieloma spotkaniami towarzyskimi oraz rozwojem swoich zainteresowań

Miał odpoczywać, a skończyło się jak zwykle... Chociaż niektórzy pewnie to co robił nazwaliby odpoczynkiem, ponieważ rozwijał jedynie swoje zainteresowania i odbył kilka spotkań towarzyskich. Inna sprawa, że rozwijanie zainteresowań było męczące fizycznie, ale przynajmniej nie pochłaniało umysłu tak jak snucie wielkich planów. Koniec końców po tym księżycu względnego odpoczynku czuł się całkiem wypoczęty.

Tak więc... Nadszedł koniec roku, a wraz z końcem roku wybory. Nie dość, że trzeba było zająć się nimi samymi, to jeszcze nie można było przecież zaniedbywać obowiązków, które na te ostatnie dziesięć dni roku wcale nie znikały. Może niektórzy mogliby tak uczynić, ale takie zachowanie godne w jego oczach było jedynie potępienia. Cóż więc czynić? Zajmować się wszystkimi zwyczajowymi pracami, szczęśliwie większość dużych i pracochłonnych rzeczy zorganizował już wcześniej, i opróżnić rodowy skarbiec na rzecz wyborczej gorączki. Niespecjalnie go to martwiło, ponieważ odrobi to w ten czy inny sposób, a garść złota była małą ceną za to, aby głupi i głupszy nie zostali ponownie władcami Pierwszej Córki.