Miejski Port

Tego dnia Thogg ponownie pojawił się w mieście. Jego Zguba Lewiatanów miękko przybiła do kamiennego nabrzeża. Część kompanii znajdująca się na okręcie zaczęła wysypywać się do portu. Jedni po prostu kierowali się do swoich domów, niosąc zdobyte kosztowności, inni rozładowywali zapasy i szykowali statek na dłuższy postój. Thogg zszedł z jego pokładu jako jeden z ostatnich i natychmiast skierował się do domu swoich rodziców. Miał nadzieję, że jeszcze go pamiętają i przyjmą.
Na szczęście się nie mylił.
Zasiadłszy do gorącej polewki z mięsem wielorybim i cebulą, jął zastanawiać się co dalej. To oczywiste, powinien ponownie poszukać ochotników. A dalej? Opłynie wszystkie cztery miasta Ibbeńskie i znajdzie tylu chętnych, ilu się da. Wiedział także, jak zarobić kolejne pieniądze.
Po południowym posiłku udał się na miasto, aby znaleźć swojego zaprzyjaźnionego kapłana, Moggora. Chciał, aby ten pomógł mu zebrać ochotników. Rozesłał także swoich ludzi po wszystkich karczmach i oberżach Ibben, aby rozgłaszali nabór i przekonywali chętnych do dołączenia. Sam udał się do Pijanego Lewiatana, aby tam osobiście zebrać nowych rekrutów, jednak najpierw odwiedził miejscowych kowali i polecił im wyrobienie broni używanej przez jego ludzi. Dodatkowa broń przyda się, nawet jeżeli część z przybyłych będzie miała własną...

Nie tego się spodziewał. Był bardzo zawiedziony. Chętnych obecnie było więcej z innych ras, niż jego pobratymców. Może coś źle zrobił? gorączkowo zaczął zastanawiać się co też źle zrobił. Nie zamierzał jednak nikogo odrzucać, potrzebował każdego. Najwyżej z ludzi innych ras stworzy oddzielny oddział. Może strzelców? Ibbeńczycy nie nadawali się na nich, ale tamci jak najbardziej.
Pozostawił jeszcze wiadomość, iż wróci na Ibben w przeciągu dwóch miesięcy i w tym czasie wszyscy chętni dołączenia do Żelaznej Pięści, mogą zgłaszać się do Pijanego Lewiatana, aby wpisać do specjalnej księgi. Kompania miała czekać na niego w Ibben.
Sam zabrał wszystkie cztery okręty kompanii i udał się w podróż do Ib Nor...

20 lutego 336

Ponad miesiąc później pojawili się ponownie w domu. Thogg ucieszył się mimowolnie, widząc rodzinny port. Był jednak nieco zdenerwowany. Ciekaw był niezwykle ilu chętnych jeszcze zdecydowało się dołączyć.
Kiedy już miał wszystko jasne i klarowne, przyszedł czas na dalsze plany. Na Ibb zostać mieli jeszcze przez jakieś dwa tygodnie. W tym czasie rekruci mieli zostać jako tako przeszkoleni i dozbrojeni. Dębowobrody załatwił sobie także dwie bandery w kolorach miejscowych kupców. Następnie wyruszyć mieli w drogę na zachód po kosztowności i chwałę!

Thogg uczestniczył w treningach każdego dnia, a popołudniami spędzał czas z rodziną. W międzyczasie wynajął jeszcze sześć okrętów, których potrzebował do przetransportowania swoich ludzi. Czas było zrobić pierwszy krok w stronę tego, co trzeba zrobić. Zwołał zebranie dowódców, którzy następnie mieli przekazać rozkazy swoim ludziom.
Ich pierwszym celem miało zostać górnicze miasteczko Morosh, położone w delcie rzeki Sarne. Jako pierwsze do portu miały wpłynąć dwie galery - w różnych odstępach czasowych i z różnych kierunków - pod banderami kupieckimi, wypełnione najlepszymi wojownikami kompanii. Na potrzeby tego zadania Dębowobrody pożyczył nieco towarów z magazynu ojca, aby "kupcy" mieli czym handlować.
Atak zaplanowano na okres tuż przed świtem. Szarość i mglistość poranka powinny działać na ich korzyść. Dodatkowo o tej porze dnia na nogach znajdowało się najmniej ludzi, a ci już nie śpiący - zazwyczaj strażnicy - byli senni i zmęczeni. "Kupcy" mieli zająć się wartami na murach i otworzyć bramy miasta. Reszta kompanii miała nadpłynąć na pozostałych okrętach i złupić miasto...

Powrócili w pełni chwały na Ibben. Mieli mnóstwo towarów i kufry pełne złota. A wkrótce czekało ich jeszcze więcej! Przyszłość rysowała się pięknie. Zwycięstwo kompanii należało jednak teraz korzystanie wykorzystać. Wiedział jak to zrobić.
Zdobytą żywność, trunki i okręty podzielił na cztery, a następnie rozesłał po wszystkich Ibbeńskich miastach. Najpierw jednak zamierzał udać się do Rady Cieni, aby zdobyć pozwolenie na zorganizowanie festynów w tychże miastach. Okręty mogły wypłynąć następnego dnia.
Zdobyte narzędzia miały zostać rozdane rzemieślnikom w Port Ibben w zamian za przygotowanie z większości żelaza pancerzy i broni. Cześć kosztów w złocie także miała zostać pokryta, zaś resztę niezużytego żelaza miała zostać rozdana między pracujących dla kompanii rzemieślników.

Pozwolenie wydano, festyny we wszystkich Ibbeńskich miastach odbyły się. Z czasem do głównego miasta - Port Ibben - zaczęli zbierać się przybywający pod sztandary Żelaznej Pięści ochotnicy. Ich liczba przeszła wszelkie najśmielsze oczekiwania Thogga. Wreszcie byli gotowi. Nim jednak opuszczą Morze Dreszczy, mają po drodze jeszcze coś do załatwienia.
Dębowobrody wydał kilka szybkich i zdecydowanych rozkazów, po czym ostatni raz udał się do domu swych rodziców. Długo już - jeżeli w ogóle nie ostatni raz - miał nie ujrzeć jego wnętrza. Kompania zaś szykowała się do opuszczenia wyspy następnego dnia...