Port Miejski

27 stycznia 336

Po kolejnych długich dniach żeglugi dotarli na samotną wyspę Far Ib, gdzie mieściła się dawna kolonia karna - Ib Sar.Przed wielu laty to tutaj zsyłano najgorszych złoczyńców. Choć tradycji tej już zaniechano, a miasto rozrosło się, wciąż utrzymywało niesławną reputację. To tutaj Thogg pokładał największe nadzieje w znalezieniu dobrej maści ochotników. Galerę zapełnioną ochotnikami z Ib Nor odesłał do Ibben, aby tam dołączyli do kompanii i rozpoczęli szkolenie wstępne. Okręt miał pojawić się w New Ibbish około dziesiątego dnia następnego miesiąca.
W mieście spędzić mieli ponownie tydzień, opowiadając w karczmach o życiu kompanii i skarbach przez nią zdobywanych, wspaniałych bitwach i chwalebnych wjazdach do miast. Na trzy ostatnie dni miały - tak jak poprzednio - zostać ogłoszone zapasy. Wygrana dziesięciu smoków plus wpisowe każdego uczestnika, czyli dziesięć srebrników. Podobnie jak w Ib Nor, pierwszymi przeciwnikami do pokonania mieli być dowódcy kompanii z kapitanem na czele. Tutaj także powstała druga z ksiąg, w karczmie Róg Jednorożca i chętni, którzy w końcu się zdecydowali, mieli wpisać się na nią i oczekiwać kompanii mniej więcej w trzecim miesiącu roku...

Rozczarowany tym co się stało, niemal się załamał. Trzy dni po przybyciu upił się niemal do nieprzytomności na pokładzie swojego okrętu. To jakaś cholerna porażka! - pomyślał gniewnie.
- Dlaczego mi nie pomagacie! - krzyknął w przestrzeń, wzywając przodków. Ci stawili się przed nim jak na wezwanie. Kilku niskich, krępych i przysadzistych Ibbeńczyków o długich, siwych brodach poskręcanych w warkocze stało w upiornej ciszy.
- Wskazaliśmy ci drogę chłopcze. Resztę musisz zrobić sam. - rzekli zgodnym chórem, ciężkimi basami.
- Przeklęci starcy! - zakrzyknął grożąc pięścią w powietrzu. Kilku marynarzy obejrzało się na swojego kapitana, jednak zaraz stracili zainteresowanie całym zajściem. Powszechnie uważano kapitana za szalonego, a rozmowy ze "starcami" bywały dość częste. - Jak mam zdobyć ziemie, którymi kiedyś władaliście, skoro nikt nie chce pomóc! - głos nieco mu się załamał, pełen gniewu i goryczy. Przechylił kufel i opróżnił go haustem.
- Została jeszcze kolonia na kontynencie. - znowu ten spokojny, rzeczowy, ciężki bas. Zaczynali go irytować. Lecz pomysł był trafny! Została przecież jeszcze jedna osada Ibbeńska! Musiał trzymać się nadziei. Wkrótce potem usnął pijany.
Następnego dnia zwinęli się i udali do New Ibbish...