Przedpola Pentos

Odgłosy bitwy rozbrzmiewały od północy. Nad wszystkim królował huk machin wojennych, prowadzących intensywny ostrzał. Nikt na południu nie mógł jednak wiedzieć co się tam dzieje, tamten rejon bitwy był zbyt oddalony od ich pozycji. W wyznaczonym przez Aemona czasie zaczął się atak i na południowych rubieżach miasta. Wysłane czujki odebrały sygnał i przekazały go konnicy sił Zatoki. Ta ruszyła do szturmu. Rozwinęli sporą prędkość i prędko dopadli do bramy. W tym czasie prowadzony na ich pozycje był ostrzał. Jadący z przodu konni najemnicy uderzyli w swej szarży jako pierwsi na, jak się okazało, wykańczających najemników, którzy otworzyli bramy, strażników Pentos. Uderzenie nadeszło co prawda spodziewane - ale z takim impetem i dokładnością, że zupełnie zniszczyło szyki broniących się. Gdy Aemon i Aerion wjechali, nie mieli praktycznie już czego zbierać. Padło za jednym uderzeniem z dwie setki Pentoshijczyków. Jedynie na murach pozostało ich jeszcze trochę...
Także w wyłomie walki toczyły się z pozytywnym skutkiem. Wojska Zatoki zupełnie zmasakrowały obrońców i wydawało się, że zaraz przedrą się do miasta.

Aerionowi faktycznie nic nie groziło, a więc ruszyli dalej, poprzez środek miasta. Niewiele było patroli, w końcu wszyscy ludzie władzy byli zaabsorbowani obroną miasta. Napotkali jednak jeden niewielki patrol, który z oczywistych względów od razu rozjechali. W końcu dotarli do murów po drugiej stronie miasta i wbili się w wycofujących się gwardzistów. Wycofujących się, albowiem właśnie oddziały Obdartego Sztandaru w asyście mniej licznych sił Zatoki przebiły ich obronę w murach i wdarły się do miasta. Niedługo też weszli na mury i zaczęli rzeź na stojących tam łucznikach. Wzięte w dwa ognie siły Pentoshijczyków być może powinny się poddać... zamiast tego jednak walczyli do końca, co nastało niedługo.
W czasie bitwy zarówno Aemon jak i Aerion stoczyli kilka pojedynków. Aemon trafił na słabszego przedstawiciela Gwardii Miejskiej. Dwa ciosy w łeb pozbawiły go przytomności bez większej szkody.
Nie inaczej Aerion. Przez chwilę nie mógł dobrze go uderzyć, samemu także wybitnie się broniąc przed jego ciosami. W tymże momencie jego oponent doszedł do konkluzji, aby uderzać niehonorowo w jego konia... i ten namysł na tyle go zajął, że nie zauważył jak młody Blackfyre wali go w łeb. Cios był na tyle silny, że powalił go na ziemię.
Tak czy inaczej, w ręce Zatoki wpadły mury miasta, które pozostało już praktycznie niebronione.

Polecenia Aemona zostały prawie natychmiastowo wykonane. Jego ludzie zaczęli zbierać rannych, chodzić po pobojowisku, a także zajęli wszystkie posterunki Pentos wraz z ich uzbrojeniem, machinami i czymkolwiek, co tam znaleźli. Miasto powoli poddawało się pod władzę ludzi z Zatoki. Wieść o porażce magistrów rozniosła się dość szybko. W ich pałacach już zaczęło dochodzić do rozruchów. Ludzie Blackfyre'ów mogli z łatwością uzyskać pomoc dawnych "służących" a w praktyce niewolników, którzy z radością byli gotowi pożegnać się z dawnymi panami. Niestety doszło także do sporej skali samowolki pośród sił Zatoki, których oficerowie niestety nie potrafili do końca utrzymać dyscypliny. Liczne rabunki, rzeź na mieszkańcach, kradzieże, gwałty... Wiele można by jeszcze wymieniać, ale jedno jest pewne - ta noc z pewnością nie będzie należała do najpiękniejszych w historii miasta...
Nieliczni magistrzy sami poddawali się, aby ocalić życie i choć drobne kwoty, żeby móc w najgorszym razie zacząć nowe życie jako kupcy, a w najlepszym pozostać na stanowisku magistra, nawet jeżeli wiązałoby się to z znacznym odchudzeniem skarbca. Częściej jednak zdarzało się, że uciekali z pewnymi kwotami, mniejszymi lub większymi, i starali się wmieszać w tłum, żeby potem bezpiecznie uciec z miasta. Jeszcze inni barykadowali się w swoich pałacach, nie chcąc oddać swojego skarbca za żadną cenę.
Jednym z nich był Książę Pentos. Ostatnie zapewne może straże w Pentos postanowiły bronić pałacu za wszelką cenę. Sam Książę odgrażał się, że prędzej zginie niż odda swoje skarby. W obliczu obecnej sytuacji było to całkiem prawdopodobne...
Do pałacu wdarli się ludzie Obdartego Sztandaru. Pojmali księcia i wzięli go do niewoli. Niedługo także przyprowadzili go przed oblicze księcia Aemona - razem z piętnastoma innymi magistrami. Reszta zapewne zbiegła z miasta lub padła w wyniku agresywnego i samowolnego zachowania zdobywców. Pośród nich ośmiu poddało się dobrowolnie, a siedmiu pojmano po szturmie na ich posiadłości.