Kamienna Wieża

To jaką dawkę informacji dostał na twarz to było coś niespotykanego, nie było go zaledwie dwa miesiące, a tutaj wydarzyły się jakieś rewolucje na okolicznych terenach. Wpierw wieści o budowie zamczyska przez jego ojca, co prawda sam myślał, żeby doradzić to Harwynowi, ale najwyraźniej i on od pewnego czasu to zważał. Siedziba w Dorzeczu pozwoli tylko utrwalić władzę Hoarów nad tymi ziemiami, a bliskość morza pozwoli mieć kontakt z ich ojcowizną na wyspach, bardzo dobra decyzja, zwłaszcza, że z okupów z Zachodu mieli masę pieniędzy.
Kolejne wieści były jeszcze ciekawsze, ale do jako takiego przewidzenia. Wyprawa na Gulltown, aby wesprzeć Dolinę w odbić miasta od tego głupca Graftona, zwłaszcza, że jego żona już o tym dawno wspominała, więc pewnie znalazał sposób, aby przekonać do tego ojca Hallecka. Zajęcia miasta też nie było czymś co go dziwiło, z potęga morską jaką są i armie jaką posiadają to jest całkiem niezła łatwością. Mur dla zdrajców to całkiem lekka kara, śmieszniej i ciekawiej by było jakby zawiśli we wronich klatkach, ale to decyzja Feanora. Ciekawą wieścią był ten cały Smoczy Lord, ale więcej od sługi się nie dowiedział.
Natomiast to ostatnie co usłyszał to było już coś czego się całkowicie się nie spodziewał. Otrucie króla Doline, ba, otrucie Findis. Halleck słuchał tego z niedowierzaniem, i tak musiał się spotkać z Twardorękim, aby opowiedzieć mu o tym co udało mu się wynegocjować w misjach, ale musiał mieć więcej szczegółów, bo tego było za mało.
Niemalże od razu skierował się do wieży uprzednio ściągając z konia skórzaną tubę i dając pachołkowi lejce konia, aby zajął się nim. Szybkim krokiem wszedł do kamiennego siedliszcza, nie trudno było znaleźć kogoś w tym miejscu, służba od razu wskazała mu gdzie był król Wysp i Rzek, jadalnia była całkiem oczywistym miejscem. Przed wejściem do sali, młody książę wziął głęboki oddech i wszedł do niego, od razu widząc swojego ojca zasiadającego przy jednym ze stołów.
- Witaj ojcze - rzucił głośniej Halleck i zbliżył się do Harwyna, aby się z nim przywitać. - Muszę powiedzieć, że wody były całkiem spokojne - powiedział jakiś wstęp za nim chciał przejść do meritum. Zasiadł po drugiej stronie stołu i wyciągnął skórzaną tubę na stół. - Postanowienia jakie wynegocjowałem z Zachodem - jeżeli Twardoręki chciał wziąć i przeczytać co tam jest napisane, to jego syn oczywiście pismo oddał. - Ale sam słyszałem, że pod moją nieobecność całkiem sporo się wydarzyło - powiedział patrząc na swojego rodzica.

Zasiadł zatem na ławie koło swojego ojca, zaraz też rzucił do jakiegoś sługi, aby przyniósł mu napitek. Zerknął na mapę Dorzecza czy nie ma tam czegoś ciekawego jakiś planowanych posunięć. W tym czasie jakiś służący tylko przyniósł Halleckowi kufel z ale. Gdy popijał z niego patrzył na Harwyna gdy ten czytał postanowienia z Zachodem. Lew miał dostał gwarancje tak samo jak gwarancje zyskali Żelaźni Ludzie, nie musieli się martwić tym obszarem.
- Lannister miał ciekawy warunek, żeby to podpisać - rzucił gdy odkładał kufel na stół. - Warunkiem było, żeby oddać Reyne ich rodowy miecz, jaki był zdziwiony i nieco niepocieszony, że ten cały Rufus dostał go z powrotem, ale warunek został spełniony - pokiwał nieco delikatnie głową na boki. - Stark uparty jak nie wiem co, każdy argument wchodził jednym uchem i wychodził drugim - dodał opisując krótko negocjacje na Północy.
- Jeszcze zaraz po tym jak dopłynąłem do Lannisportu to ręka, która mi strzaskali pod Castamere dała o sobie znać, ledwo mogłem ją ruszać - odpisał nieco perypetie pobytu w krainie Lwa.
Teraz miało nastąpić coś innego, teraz Halleck chciał się dowiedzieć co się działo ostatnio, bo to co sługa mu przekazał było nieco trudne do uwierzenia w tak małym odcinku czasu. Czyli prawdą było, że Alester abdykował, ale niespodziewał się tego, że zaraz potem jeszcze zginie Feanor, ale chuj z nim.
- Przynajmniej jeden problem zakończony - powiedział po tym jak ojciec oznajmił, że bunt w Dolinie się zakończył, coraz częściej młody Hoare miał wrażenie, że Dolina stawała się większym problemem, a nie dobrym partnerem... Kolejne wieści były jeszcze ciekawsze... Jego żona regentem, no w sumie z dzieci Alestera został tylko ona, ten cały jej brat Finrod i siostra Rowena, wszystkich nazwali na F, tylko ją jakoś inaczej, dziwne. Na ostatnie zdanie ojca o "nadużyciu kobiecej natury" delikatnie podniósł brew do góry. I ostatni temat, doskonale sobie zdawał z tego sprawę, że ma mu dać syna.
- Da, postaram się o to - rzucił krótko. Zamierzał jednak wrócić do innego tematu. - Coś wiadomo o śmierci Feanora? - zapytał bo może i chuj go obchodził jako osoba, to jednak ta sytuacja go ciekawiła, kto był na tyle śmiały, żeby pozbyć się króla zaraz po objęciu tronu.
- Słyszałem, że rozkazałeś zbudować nowy zamek na Starych Kamieniach, widziałem też spory ruch na drogach w tamtym kierunku - zagaił też o ten temat i napił się trochę piwa.

Dobrą radą było to, aby udać się do Maestera, co prawda w Casterly Rock był u jednego, ale to było dwa miesiące temu, teraz sytuacja się zmieniła, ręka była sprawniejsza, ale lepiej, żeby specjalista to jeszcze raz obejrzał, nie chciałby stracić swojej kończyny w tak głupi sposób, przez niedopatrzenie w leczeniu.
Popatrzył na swojego ojca kiedy ten zaczął opowiadać o śmierci króla Doliny. Czyli ten tłusty rudzielec postanowił zrobić coś na sam koniec, odejść w wielkim stylu. Kolejne słowa jeszcze bardziej go zaciekawiły, bo okazywała się, że jego żona była w to wciągnięta.
- Jej objawach? Też piła to wino? - zapytał młody Hoare swojego ojca. - No raczej Graftonowi bym nie odpuścił i jednak zażądał jego głowy, albo przynajmniej miał pewność, że na tym Murze go zajebią. Opowieść o tym jak Grafton postanowił udać się do Targaryenów i tam błagać go o możliwość zostanie jest chorążymi było na prawdę zabawne, widać było, że tonący chwyta się brzytwy, ale po całej tej opowieści widać było, że jednak Smoczy Lord nie przystał na te warunki i bardzo szybko postanowił pozbyć się zakały ze swojego dworu jak i dworu innych królów. Problem rudego lorda rozwiązał się sam, najzabawniejsze w tym to, że sam prosił o Mur.
Opis tego co miało tam powstać było całkiem dobrym prognostykiem. Zbudowanie potężnego zamku tylko utrwali pozycje w Dorzeczu, a dodatkowo też doda prestiżu i wszystkich innych rzeczy wraz z rosnącym dochodem, bliskość zatoki tylko dawał dobre połączenie z Wyspami, przez co mogli szybko zarządzać nimi i reagować jakby coś tam się działo. Popatrzył tylko jak ojciec odprawił doradców, w tym czasie Halleck upił nieco piwa.
- Nawet około stu pięćdziesięciu. Większość nie jest tak wyszkolona jak ci tutejsi, ale nie odbiegają jakoś mocno. Z dziesięciu, dodatkowych z Żelaznego Hufca i będzie można dobrze reagować, więcej nie ma sensu bo i tak będzie nas sporo - odpowiedział Harwynowi. - Miejmy nadzieję, bo zaraz się okaże, że będziemy dokładali do tego, żeby Dolina się nie rozpadała - rzucił. - Mam coś konkretnego zrobić czy po prostu zadbać, aby wszystko tam przebiegało dobrze dla nas?

Czyli to tak wyglądało, najwyraźniej umiar ocalił Findis od śmierci podobnej do brata.
- To znaczy, źle mnie zrozumiałeś ojcze. Chodziło mi, że jakbym był Arrynem to tak bym zrobił, dla mnie to nie ma znaczenia - odniósł się co do żądania głowy Graftona. Nie zbyt interesowało go to z perspektywy Hoare wszak to była sprawa Doliny i jak postąpią z rudym lordem, on nie miał zamiaru ingerować w to czy Sebastion to zamknięty rozdział Doliny czy jednak dalej otwarta księga, która pisze się dalej.
Co do drogi jaką obiorą było to dobre pytanie, bo sam Halleck jeszcze się nad tym nie zastanawiał. Wysoka Droga gwarantowała chyba najkrótszą ścieżkę jaką mieli do Doliny problem był taki, że może i była najkrótsza to przebycie jej taką liczebnością jednak byłoby dłuższa. Przepłynięcie drakkarami może było nieco okrężną drogą, ale łodzie dawały szybkość, minus był taki, że zostawiają je w Gulltown, a tam nie wiadomo co mogło się dziać po przejęciu władzy.
- Sam jeszcze do końca nie wiem, którą drogą spróbować. Niby Wysoka Droga nas zaprowadzi prosto do Orlego Gniazda, ale wszystko trzeba przebyć konno i na piechotę. Z drugiej strony drakkary dają nam mobilność i w razie czego możliwość skorzystania z nich w razie potrzeby - zastanowił się głośniej Halleck. - Droga morska wydaje mi się, że ma więcej plusów - odpowiedział Harwynowi.
Zadanie było takie jak sobie jak zakładał młody Hoare, pomoc w tym wszystkim i jak najlepsze zaprezentowanie się przed Doliniarzami, chyba po ruchach Żelaznych Ludzi chyba powinni zakodować sobie, że wygląda to inaczej niż w ich wyobrażeniach i opowieściach, ale kij tam ich wie. Zdawał sobie sprawę z tego wszystkiego wiedział, że jeżeli jej brat się nie odnajdzie to nagle domena Żelaznych Ludzi, Hoare może się znacznie powiększyć, a to dla nich byłaby wielka okazja.
Gdy ojciec się nachylił zaraz potem tylko kiwnął mu głową w zrozumieniu.
- Jakieś wieści od Harrasa i Harlona, oprócz tego, że udało mu się zrobić dzieciaka? I jak tam w Dorzeczu? Plany idą dobrze? - zapytał Halleck

Halleck kiwnął ojcu w potwierdzeniu, że zgodnie z jego radą tak postąpi, głupio byłoby zostawiać okręty bez ochrony, co prawda na terenach sojuszniczych, ale jednak Gulltwon było zbyt niepewne co do tego wszystkiego, a kto nie lepiej przypilnuje łodzi jak Żelaźni Ludzie. Zresztą jak mówił ojciec, skarbiec został odpowiednio zabezpieczony, a siły domeny Graftonów na pewno nie były już tak mocne jak wcześniej. Za pewne trzeba by było, aby Halleck jeszcze rozmówił się z nową Lady Grafton o tym, że jego wojacy tam będą stacjonować przez jakieś czas.
Nie wątpił w to, że zrobienie dziecka dziedziczce Dorne było głównym cele, to był gwarant sojuszu między Hoare, a Martellami. Najwyraźniej jego najmłodszy brat szybko wybrał inną zabawę niż siedzenie w Słonecznej Włóczni, przynajmniej mógł powybijać na Stopniach piratów, albo łupić cokolwiek innego, a Harras był Harrasenm ważne, żeby nie czego nie zjebał to będzie sukcesem.
- Mam nadzieję, że nic nie spierdoli, po nim wszystkiego można się spodziewać - podsumował swoje zdanie o bracie. Młody książę dopił piwo zostawiając kufel na stole.
- Jak nie potrzebujesz mnie teraz to bym podszedł do Maestra i ogarnął się po podróży - powiedział do swojego ojca, jeżeli miał mu jeszcze coś do przekazania to miał zamiar zostać, jeśli nie to wstał i udał się czym prędzej do komnaty Maestra, aby obejrzał jego rękę, na prawdę głupio byłoby stracić kończynę przez jakieś niedopatrzenie.