Retrospekcja - Nieuczciwy Pracodawca

Rzecz działa się przed trzema laty w roku 8 PZ w jednej z bardziej podejrzanych karczem Miasta Cieni.

Jedna z kolejnych wypraw Leonarda na statku kupieckim, który miał ochraniać nie skończyła się dobrze. Jak to w życiu i świecie bywa, ludzie dzielą się na tych uczciwych i tych trochę mniej. Przykładem drugiego typu człowieka był kapitan Gorm zwany Osą; jak zwykle kompania Leonarda, która już nieco zyskała rozgłos w Pentos jako dobra i wprawna grupa oferująca ochronę na morzu, znalazła zatrudnienie u wspomnianego mężczyzny. W trasie z Pentos do Lys i później Miasta Cieni statki pomimo przepływania przez Stopnie, nie natrafiła na żadnego wroga. W związku z brakiem problemów, Gorm postanowił że nie zapłaci ludziom Leonarda - "w końcu nic nie zrobili".
Pieniądze dla Leonarda nie były wówczas aż tak ważne, ale próba okpienia go (na co był uczulony przez uczynki swego brata) nie spotkało się z zadowoleniem rycerza. Początkowo starał się wyjaśnić ten problem z samym kapitanem, który był jednak głuchy na jego prośby i groźby. Później doszło do próby siły, jednak skończyła się fiaskiem. Nie było też możliwości ingerencji u władzy, bo statek kupiecki z Pentos w tej kwestii raczej nie podlegał pod jurysdykcję Dorne.
W pewnym momencie trwania impasu zgłosił się do wojownika bosman ze statku, który był przedstawicielem niewielkiej frakcji chcącej zmienić dowództwo na łodzi. Znał on bowiem pewnych ludzi, którzy mogli się skontaktować z osobą zajmującą się tego typu problemami. Z braku innej alternatywy (bo do buntu na statku też nie mogło dojść, bowiem Gorm nie chciał ich zabrać dalej do Pentos) Leonard postanowił spotkać się z podejrzanym człowiekiem z Miasta Cieni. Na spotkanie ubrał się w ciemne szaty z długim kapturem, który zasłaniał mu połowę twarzy. Pod strojem miał dla bezpieczeństwa kolczugę i krótki miecz skryty w fałdach ubrania.
Do spotkania doszło w jednym z mniej renomowanych karczm w tymże mieście, spotkali się w piwnicy, do której dostęp mieli nieliczni ludzie bądź klienci, którzy nie przychodzili tam na piwo.
- Gorm "Osa" ze statku "Rój" we wschodniej części portu, będzie to koga. - przedstawił cel nieco zmienionym głosem niż używał na co dzień. - Ile i gdzie dostarczyć złoto?

Kurczaka, którego zastał w pokoiku nie ruszał - bo go nie zamawiał, to w sumie po chuj. W końcu przyszedł jakiś mężczyzna, Leo przedstawił mu cel i zapytał o kwotę, a w odpowiedzi dostał kilka pytań. Pierwsze było całkiem dobre, bo w sumie Redfortowi nie zależało na czasie, ale po co miał kusić los, że Gorm zaraz wypłynie z Miasta Cieni.
- Prawdopodobnie mamy z tydzień na realizację, nie więcej. - powiedział, bo w sumie nie był pewien, jak długo Osa będzie załatwiać swoje interesy.
- A w sumie, to daj. - odpowiedział i wyciągnął rękę po kawałek kurczaka, wszak dobrego jedzenia się nie odmawia, a mięso zawsze było dobre. Wina również nie omieszkał skosztować, które równie z tajemniczym mężczyzną miał zamiar wypić. Cierpkie dornijskie za bardzo do niego nie przemawiało, gdyż wolał piwo albo wódkę, ale jak kopało to i tak było dobre.
- Za robotę mi nie zapłacił, a ja jestem pamiętliwym i mściwym człowiekiem. Gorm musi zginąć za oszukanie mnie i zakpienie z moich ludzi. - podsumował. - W sumie dobrze by było, żeby przyprowadzić go tutaj i potem bym się nim trochę zajął. - dodał.

- Pytasz dzika czy sra w lesie. - przyszło mu do głowy, ale od razu odwiązał od pasa sakiewkę i rzucił mu pulchny od srebra mieszek.
- Nie o złoto mi chodzi, a o próbę okpienia mnie. - wyjaśnił. - Kajuty natomiast nie tykamy, bo skorzysta z niej nowy kapitan, nieco bardziej mi przychylny. - powiedział i uśmiechnął się pod nosem.
- Zabić, porwać - obojętnie. Jak się uda go złapać to nawet sam bym mu kark przetrącił, ale jeśli takiej możliwości nie będzie, to jak ktoś inny go wykończy, też będzie dobrze. - odparł i wgryzł się w kurczaka, którego wcześniej ino w ręce trzymał. - Płacę za zabijanie, a nie mędrkowanie. - odpowiedział beznamiętnie. - Gdyby to było takie proste, załatwiłbym to bez Ciebie, ale widzisz psi syn zna kogoś wysoko postawionego na dworze książęcym, a to już nie w kij dmuchaj. Połamałbym mu ręce czy nogi, zaraz straciłbym ręce lub nogi, a obydwa są mi potrzebne.