Sala Tronowa

***

Findis miała wrażenie, że cała jej regencja jest jedną wielką trudną sytuacją, ale rzeczywiście starała się wypełniać swe obowiązki najlepiej, jak potrafiła. Tego, czego zwyczajnie nie wiedziała lub nie potrafiła, próbowała się nauczyć, a w ostateczności sięgać po rady mądrzejszych od siebie. Musiała uważać na swe decyzje podwójnie, a nawet potrójnie, bo nie dość, że była młodą i niedoświadczoną kobietą, to jeszcze część Doliny wciąż chętnie powitałaby na tronie prawdziwego króla.
Jednak gdy regentka usłyszała, że do Orlego Gniazda przybyło dwóch lordów, którzy wcześniej należeli do tych tak zwanych Lordów Deklarantów, niemal zdębiała. A tym o co znowu chodziło? Brak obecności Waynwooda, jej najgorszego przeciwnika, zwiastował tutaj akurat dobrze, ale cóż takiego mogło przygnać na szczyt Lancy Olbrzyma Huntera i Corbray'a? Księżniczka postanowiła jak najszybciej się tego dowiedzieć, dlatego w tym celu udało się do sali tronowej, gdzie już czekały na nią orszaki obydwóch władyków.
Może i dziewczynie obiło się coś tam o uszy, iż rody te toczą ze sobą teraz małą wojenkę, ale Findis nigdy nie interesowała się plotkami. Musiało to być jednak coś poważniejszego niż zwykła sprzeczka, skoro zadali sobie tyle trudu, aby dostać się aż tutaj. W każdym razie należało przyjrzeć się tej sprawie, dlatego też regentka pojawiła się na miejscu. Zasiadła na miejscu obok tronu i obrzuciła przybyłych uważnym spojrzeniem.
-Lordzie Corbray, lordzie Hunter - zwróciła się do mężczyzn po wymianie pierwszych uprzejmości. -W czym Orle Gniazdo może wam pomóc? - zapytała się dyplomatycznie, ale dosyć bezpośrednio i również takiej odpowiedzi oczekiwała.