Wielka Sala

Możliwym było, że odrobinę przesadzała. Tak ciut. Ale nie było to tak do końca specjalne i wyrachowane, wynikało raczej z jej ekscytacji i nieco bajkowego spojrzenia na możliwości i plany, jakie już snuła. Chociaż zupełnie źle też nie było. Powoli wyłaniały się porządniejsze obszary zabudowań, kto wie, kiedyś może będą to te bardziej ekskluzywne dzielnice miast, które powstaną. Kiedyś, może nie bardzo późno, ale pewnie dużo później, niż Laena snuła w wizjach, po cóż jednak psuć jej nastrój i sprowadzać na ziemię?
-Ależ oczywiście, że tak! Im więcej tam się dzieje tym więcej pojawia się możliwości i kolejnych spraw. Tak jak na początku inicjować i pilnować trzeba było budowy każdego domu tak teraz zaczyna to już żyć własnym życiem - odparła z szerokim uśmiechem. - Kombinujesz to stan umysłu. Nie ma znaczenia, czy podwędza się wino czy komuś kraj, tak czy tak jest to kombinowanie - zawyrokowała, przy okazji wymieniając pusty kielich na taki z nową już zawartością, skoro o tym była też mowa.
Plotki były przecież ważną, jak nie najważniejszą sprawą na takich spotkaniach. A skoro było na nich tyle czasu, to miedzy nieco poważniejszymi tematami przekraść mogły się i te na temat urody. Nie były one zresztą tak całkiem nieistotne, biorąc pod uwagę ile wymagano od kobiet z wyższych sfer. Z pewnością jednak obecność Aemiona pomagała w tworzeniu przekonania, że Laenie nic się złego nie stanie. Bo albo jej przypilnuje, albo w razie porażki miałaby zapewniony dyskretny transport do najbliższej sypialni.
-Skąd tak straszliwy pomysł, że mnie nie zaciekawi - uniosła lekko brwi zerkając na niego nieco poważniej. - Nie oszukujmy się, z pewnością nie interesuje mnie w takim stopniu i szczegółach jak ciebie, dobrze jednak wiedzieć co w trawie piszczy. Interesów nie da się prowadzić w oderwaniu od rzeczywistości, ogólne kierunki działań i możliwości trzeba więc znać, aby odpowiednio się ustawić - ach, gdyby jej kochany ojciec doczekał momentu, kiedy podobne słowa padają z ust jego córki. Kiedy przejmowała władzę nad rodem niewiele ją interesowało. Projekty nowych sukien, smak tegorocznego wina i ile za nie dostanie. Czas jednak mijał a ona dojrzewała i się uczyła, a to bardzo zmieniało pogląd na pewne sprawy.

- Jest to bez wątpienia ciekawe podejście - podsumował jedynie wyrok Laeny.
Kolejne słowa kuzynki sprawiły, że uniósł lekko brew. Ona próbująca zachowywać się poważnie? Z jednej strony nie udało jej się jeszcze przepuścić rodowej fortuny, a nawet udało się rozwinąć w pewien sposób jej możliwości. Z drugiej jednak strony zawsze wyglądało mu to bardziej na pewien kaprys i chęć zrobienia "czegoś", co niekoniecznie wiadomo było "czym" ma ostatecznie być. Drugi punkt widzenia podpierał fakt, ze to on jej wyspy podsunął, a proces ich zajmowania niewątpliwie wspierała górujący - nawet jeżeli biernie - nad panną Vaelaros cień Volantis. Kto by się spodziewał, że nagle zupełnie poważnie chciałaby wiedzieć co ważnego może się zdarzyć w polityce...
- Pha... Phahaha! - roześmiał się, rozbawiony nagłą zmianą w Laenie. - Dobrze! - rzekł z uśmiechem. - Uchylę ci rąbka tajemnicy, skoro ci zależy - oznajmił już ciszej. - Ale może nie tutaj... Chodź, krótka wycieczka po ogrodach dobrze nam zrobi, nie sądzisz?
Jeżeli Laena się zgodziła, to mogli przejść przez północne skrzydło rezydencji do wyjścia na ogrody, gdzie czekał palankin, w którym mogli usiąść i udać się na powolną przejażdżkę alejkami.

Ależ czy ona mówiła, ze ma wielki i skomplikowany plan? Nigdy nie ukrywała, że żyła nieco z dnia na dzień i w podobny sposób działała na każdym polu. Jednak jeśli już się za coś brała, to podchodziła do tego naprawdę poważnie i planowała dalsze posunięcia. Powiedziałaby też, że podlicza fundusze, ale nie, tego nie robiła. I tak było ją stać, więc byłaby to niepotrzebna strata czasu. No i wiek robił swoje, doświadczenie również. Jeszcze rok czy dwa i wyjdzie, że nie jest wcale taka roztrzepana i oderwana od rzeczywistości jak się dotąd wydawało. Albo i nie, kto wie.
-No ja ci dam! - szturchnęła go lekko w ramię. Ona tu się stara, a ten się z niej śmieje, widział no kto. Jak jednak się gniewać, jeżeli ostatecznie jej ciekawość miała zostać zaspokojona? - Przyznam, że w ogrodach będzie mniej tłocznie, całkiem niezły pomysł.
Na wycieczkę zabrała jeszcze jeden kieliszek wina, w końcu nie wiadomo było ile im się zejdzie, a nie po to była na przyjęciu, aby mieć sucho w ustach. No i alkohol spożywany poza rezydencją, a więc poza ewentualnym wzrokiem matki, nie wliczał się w limit, należało więc korzystać z okazji.


ztx2