Królewska samotnia

Wkroczyli do samotni, która na życzenie Regentki nie była taka opustoszała. Cóż.. ewidentnie nie przyszli tutaj by robić dziedzica,  a załatwiać nie mniej istotne interesy, również związane z przyszłością Doliny. Chyba, że Arrynówna chciała mieć świadków, że dziedzic jest bękartem z lordem Doliny. Royce nie wnikał w takie szczegóły. Royce był lojalnym sługą, który zajął przynależne jemu miejsce, chyba że królowa chciała z nim rozmawiać na stojąco.

- Pani... -

Zaczął robiąc delikatną pauzę i pochylając głowę, oddając szacunek swojej królowej.  

-... pragnę podziękować za prywatną audiencję i możliwość przedstawienia problemu z jakim się mierzymy obecnie, ale też będziemy mierzyć się w przyszłości.

O Bogowie... Tak przydługi wstęp do jeszcze dłuższego meritum.

- Jak zauważyłem wcześniej Dolina boryka się z potężnym brakiem infrastruktury portowej, stoczni, jak i marynarki. W całym naszym kraju jedynym miastem, które jest w stanie budować sensowne ilości okrętów jest Gulltown, które jakoby uzależnia cały kraj od humoru i lojalności lokalnego lorda. Po ostatnich wydarzeniach jasno i wyraźnie mogliśmy odczuć dosłownie na własnej skórze czym grozi taki monopol. Dlatego też uważam, że powinniśmy zbudować stocznię w Runestone, oraz porty w okolicy kilku zamków, jak również zbudować, bądź zakupić okręty, które zapewniłyby bezpieczeństwo nabrzeża. Zapytasz Pani zapewne dlaczego mielibyśmy budować stocznię tak blisko Gulltown. Otóż z czterech powodów. Po pierwsze zapewnienie jak najszybszej produkcji okrętów dzięki bliskości doświadczonego punktu. Po drugie obecny brak możliwości produkcyjnych miasta Lady Grafton. Według mojej wiedzy nie są w stanie budować ponad własne zapotrzebowanie. Po trzecie zapewnienie ochrony obu stoczni, portów, oraz ciągłości handlu na wypadek blokady. Po czwarte zapewnienie lojalności miasta, które mając konkurenta niemal za miedzą nie będzie tak skore do buntu, jak jeszcze niedawno. -

Nie musiał raczej podkreślać, że ostatni punkt był mieczem obusiecznym. Jego port też można było szybko zablokować. Od gadania Robertowi aż zaschło w gardle, a był to dopiero początek.

Royce chętnie usiadł, jak i napił się wina. W prawdzie zdziwiło go to, że Regentka sama nie pije, ale co tam. Przecież nie otrułaby go, prawda? Niezależnie od mieszanki, która znajdowała się w winie Robert rad był z reakcji królowej.

- Nie mam jeszcze zatrudnionego zarządcy do tego projektu, jednak myślałem o ser Simonie aby upiec dwie pieczenie na jednym ogniu. Warunkiem zaciągnięcia go do tej inwestycji byłoby zrzeczenie się praw do Redfort, być może przyjęcie przez niego miana ser Simona z Runeportu, czy Redportu, nazwy jeszcze nie doprecyzowałem. Dzięki temu zyskalibyśmy doświadczonego lorda, który ma lata doświadczenia we władniu zamkiem. Ponadto korona, jak i Lord Leonard zyskaliby spokój i gwarancję, że z sytuacji między Redfortami nie wyniknie konflikt. Jeżeli o koszty idzie to jest to uzależnione od tego jak wiele i jak wielkie okręty mielibyśmy budować. Zgodnie z ustaleniami jakie poczyniłem z moimi zarządcami koszt całkowity od 15 tysięcy złotych monet do 20 tysięcy. Sam mogę wyłożyć na ten cel obecnie około 10 tysięcy. -

Odpowiedział starając się streścić do minimum informacje, których przy tak dużym projekcie było naprawdę wiele.

- Nie znam zbyt dobrze małżonki Ser Simona, jednak cieszy mnie to, że masz Pani o niej dobre zdanie. Myślę, że we dwoje mogą okazać się bardzo przydatni.  Nie chciałbym waśni z tak błahego powodu jak zawiść z nowym Lordem Redfort, a myślę, że nikt nie będzie miał lepszej propozycji dla Simona niż my. -

No i świetnie, więc królowa nie była uprzedzona do lorda bez ziemi, któremu niedawno jej brat odebrał majątek. Dodatkowo przyjaźniła się z Shaerą, bądź chociaż darzyła ją sympatią, co było niezwykle ciekawe. Spodziewałby się prędzej, że kobieta będzie trzymała uraz do Findis za stratę jaką odniosła.

- Żyjąc w dobrych relacjach z Żelaznymi Ludźmi skupiłbym się przede wszystkim na galerach. Okrętach cięższych, ale lepiej uzbrojonych niż drakkary z Żelaznych Wysp. Jeżeli zaś o ilościach mówimy. Cóż.. wszystko zależy od tego jak duże będzie zapotrzebowanie w Dolinie. Sam poczyniłem już zakupy w miastach za Wąskim Morzem. Rzemieślnicy mogliby zostać wyszkoleni w Gulltown, albo w Duskendale. O ile oczywiście lordowie wyraziliby zgodę. Być może na ziemiach Doliny też udałoby się znaleźć takowych, natomiast z surowcami zaproponowałbym kooperację z innymi Lordami, jak i pozyskiwalibyśmy drewno z ziem Runestone i okolic. 20 tysięcy jest to kwota pozwalająca wybudować port, średnią stocznię, obwarowania i chaty, a do tego zakupić jeszcze kilka okrętów. -

Wyjaśnił wszystkie kwestie, o które pytała Regentka najzwięźlej jak tylko potrafił i napił się wina, zdecydowanie nie był przywykły do takiego gadania. Nie komentował już zgody Findis, ponieważ pozostało poczekać na wyrażenie opinii przez sługi królowej.

Jaka była opinia doradców? Ano Dolina jest królestwem w trzech czwartych sąsiadującym z morzem, natomiast przejścia przez Góry Księżycowe strzeże Krwawa Brama. To jasne, że najsensowniej zaatakować ich ziemie od strony wody a co za tym idzie, Dolina potrzebuje silnej floty, by odeprzeć taki atak. Podczas ostatniego konfliktu Sutki oraz Kamyk padły pod butem Wilków Zimy, Siostrzanie skapitulowali a choć Torrent przeszedł w czasie bitwy na właściwą stronę, to jednak i tak flota Doliny została pokonana. Lord Sebastion nie odpowiedział na królewski rozkaz i tym samym stał się zdrajcą, co całkowicie pozbawiło ich okrętów. Doprowadziło to do tego, że Leman z Russ swobodnie mógł plądrować ziemie Doliny a siły korony nie mogłyby w pełni skutecznie oblegać Gulltown. Chodziło oczywiście o brak możliwości odcięcia miasta od morza, którym mogłoby przychodzić wsparcie oraz zapasy. Do tego kasztelan zakładał, że przeciwnik pokroju Głodnego Wilka, mając taki port i flotę do dyspozycji, w razie oblężenia desantowałby się na tyłach armii by odcinać linie zaopatrzeniowe lub napadać na ziemie lordów ku odciągnięciu ich od oblężenia na rzecz obrony własnych ziem.

Do rzeczy. Czy popierali pomysł? Owszem - maester oraz kasztelan, wymieniwszy poglądy na temat działań wojennych stwierdzili, iż odbudowa floty jest koniecznością i warto by było, aby znów nie składać największych nadziei w tylko w jednym porcie. Nawet jeśli reszta lordów Doliny zamieszkujących przy morzu odbuduje swe siły, to te składały się głównie z transportowych kog. To dobre statki, przydatne... Niemniej, lepiej było mieć pod ręką więcej galer wojennych.
Zarządca tak na militariach się nie znał. To co mówili pozostali przemawiało do niego, natomiast od siebie chciał dodać, iż jeśli w tej nowej osadzie miałby też kwitnąć handel, to niestety średnio to widział. Chodziło głównie o bliskość już rozwiniętego Gulltown.

- Zgadzam się, aczkolwiek długofalową współpracę warto nawiązać z każdym lordem aby zapewnić stabilność w Dolinie i pewien łańcuch wzajemnych powiązań i zobowiązań. -

Stwierdził, gdy Królowa poprła jego pomysł na współpracę z Lady Melody i Lordem Darklynem. Wydawało mu się, że gdyby uzależnić handlowo chociaż część lordów to zapewni pewna stabilizację w Dolinie.

- Dziękuję. Natychmiast po powrocie nakażę zarządcy przygotować odpowiednie wyliczenia i wyśle krukiem do Orlego Gniazda. -

Odpowiedział ze szczerym uśmiechem na zgodę Findis. Przybywając tutaj nie spodziewał się uzyskać aż tak wiele, a kolejną propozycja ze strony Regentki niemal zwaliła go z nóg. Warto jednak czasem być nadgorliwym.

- Jestem zaszczycony Twoją propozycją Królowo. Głupcem byłbym gdyby odmówił i z radością będę służył Dolinie jako Namiestnik najlepiej jak tylko potrafię. -

Taka propozycja podnosiła jego ród o rangę wyżej, dawała nowe możliwości by służyć ojczyźnie, jak i pozwalała realizować pomysły, które kiełkowały już od dawna w jego głowie.

- Z radością przeniosę się do Orlego Gniazda, gdy tylko rozpocznę budowę osady i stoczni. Później powierzę zarząd pod moją nieobecność dwójce najstarszych synów, a skoro chcesz Pani uczynić z Rosalin swoją dwórkę to rozmówię się z nią już dziś. -

Co tyczyło się pozostałych córek to na razie wolał ich nie ciągnąć. Jak będzie szukał im mężów to będzie wtedy je ściągał. Mogłyby mu tylko przeszkadzać podczas sprawowania urzędu. Skoro już o urzędzie myślał to postanowił przekazać pierwszy namiestnikowy pomysł.

- Mówimy o stoczni w okolicy Runestone, myślę, że moglibyśmy rozmówić się z Lordem Hunterem, Coldwaterem i Lynderly o ewentualnym stworzeniu północnej stoczni. Na ziemiach jednego z nich.

Słysząc o kruku z Runestone Robert się uśmiechnął.

- Skoro chcesz Pani bym tutaj wrócił, to po cóż mam słać kruka? Osobiście dostarczę wszystkie dokumenty, a pracę nakażę rozpocząć natychmiast. -

Pomysł ściągnięcia wszystkich lordów Doliny do Orlego Gniazda był, zdaniem Roberta zdecydowanie dobry, o ile w ogóle możliwy do wykonania, chociaż nigdy nie był królem, a królowi podobno się nie odmawia.

- Jeżeli tylko udałoby nam się ściągnąć i h wszystkich tutaj to mielibyśmy wiele problemów mniej. Możnaby od razu rozwiązać problem z Ser Jonem, jak i rozpocząć rozmowy ze wszystkimi Lordami. Podróże do nich i rozmowy, czy wzywanie pojedynczo zajęłoby wieki.

Nad ostatnią informacją, którą otrzymał od Findis dumał chwilę dłużej zawieszając się na ścianie za Regentką .

- To jest Twoja wola Pani i nie będę odwodził Ciebie od pomysłów związanych z rodziną królewską, jednak rodzi się pytanie w jaki sposób zareagują wierni koronie wasale gdy nagrodę otrzyma zupełnie nowy Lord, który panowanie objął tak niedawno?

Jakże szowinistyczne było to doliniarskie królestwo, ledwie trup króla ostygł, ledwie królowa się regencją zajęła, a już Jon Arryn zbierał poparcie tylko dlatego, że zwis posiadał, a jego bratanicy bogowie poskąpili zwisa. Choć przypatrując się delikatanie, ostrożnie naturalnie by w twarz, królewską dłonią nie wyłapać Robert dostrzegł, że u Regentki nie ma za co złapać. Podrapał więc się po brodzie dłonią, głupie myśli jednak logikę czasem trwonią. Nie.. głupi to pomysł był doprawdy, choć jeśli durny byłby lord każdy, a księżniczki wysoka byłaby perswazja, doprawdy wtedy to byłaby okazja. Powiedzieć tym głupcom co Jona poparli, że do szokujących informacji niedawno dotarli. Ogłosić, że ktoś pomylił się przy urodzinach i wśród Arrynów można mówić jedynie o synach. Cycka to dziecię nie miało, a i tyłka wszakże było mało. Nie odważył się jednak przedstawić wymysły, pozostało jedynie poprzeć królewskie pomysły.

- Doskonały to pomysł moja Królowo. Tylko jak szybko są w stanie zjechać do Orlego Gniazda wszyscy lordowie?

Wiedział również, że mogą nie pojawić się wszyscy, choć wątpił, że Jon jest aż tak głupi, żeby dążyć do otwartej wojny.

- Trudno mi uwierzyć w to, by większość lordów poparła Twego stryja, a jeszcze bardziej, że chętnie ruszą do boju w wojnie domowej. -

Wzruszył mimowolnie ramionami, chociaż sam chętnie by się trochę rozerwał na polu walki, a Jonowi tak w pysk strzelił, że by sobie ten głupi ryj rozwalił to jednak kochał Dolinę i nie mógł sobie wyobrazić by po ostatnich wydarzeniach, jak i przy poparciu Żelaznych lordowie chętnie skoczyli Findis do oczu.

- Mimo wszystko powinniśmy utrzymywać armię w gotowości, rozesłać wezwanie jak najszybciej, a z największymi Lordami już rozmawiać. Myślałem nad Twą siostrą... Być może wizyta tak zacnej osoby przekonałaby niezdecydowanych Lordów do poparcia Twojej strony? -

Oczywiście Findis też mogła osobiście udać się do zaprzyjaźnionych lordów, bądź tych, którzy jej coś zawdzięczają. Jakże to było głupie zdaniem Roberta. Brat na brata miecz mógł podnieść w walce o regencję. Co za czasy...

W jakim czasie lordowie mogliby pojawić się w Orlim Gnieździe? To, jak zwykle zależy. Wiadomości kruki rozniosą szybko, bez wątpienia w ciągu jednego dnia. Natomiast co ptak uskrzydlony przebyć może, to jednak człowieka przerasta zdecydowanie. Głównym problemem będą tutaj władcy północnych ziem królestwa, których włości przecinają gęsto pasma górskie. Jeśli zawezwać ich już dzisiaj a oni ruszyliby normalnym tempem, uszykowawszy odpowiednio jakieś sensowne poczty... Prognoza nie była optymistyczna: miesiąc. Może krócej, ale bezpiecznie było założyć miesiąc, aby na pewno każdy zdołał dotrzeć. Takie uroki tego kraju.
Można byłoby naciskać na szybsze tempo poruszania się, jednakże trudno powiedzieć, jak konkretni lordowie zareagują na takie "rozkazy". Władza króla nad lordami nie była taka absolutna a jej jako nie do końca popieranej regentki... Chyba sama umiała sobie na to odpowiedzieć, prawda? Niektórzy z możnych panów, nie tak oddani jak lord Royce, mogliby nie zechcieć usłuchać tak "ponaglającego" wezwania.

Jak zatem czynić?

Royce wysłuchał sprawozdania Maestra i pokiwał głową ze zrozumieniem. Miesiąc... Długo. Tym bardziej, że byli kilka kroków za stryjem Jonem.

- A więc cały księżyc. Nie ma wyjścia Królowo Regentko. Trzeba zacząć rozmowy z najbliższymi Lordami już teraz. Gdy tylko wrócę do Runestone wyślę swą małżonkę, by porozmawiała z Lordem Hunterem, wszak to jej ojciec. Matkę moja wyśle do rodzinnych Belmorów, a najstarsze potomstwo do swych wasali. Być może uda się nie doprowadzić do wojny domowej. Jeżeli masz Pani jakieś przyjaciółki wśród Damami dworów to nadszedł czas uruchomić wszelkie kontakty. -

Niechże kobiety okażą swoją siłę i wpływ na swych mężów, ojców, czy tam braci. Chwilę pomyślał również na temat wysyłania Roweny do wasali i stwierdził.

- Nie patrz Pani na swoją siostrę jako piętnastolatkę, a drugą obecnie osobę do tronu, a wysłanie jej może świadczyć o zaufaniu i szacunku do lorda, u którego by gościła. Zresztą nie pojechałaby sama, a z jakimś bardziej doświadczonym dyplomatą, czy rycerzem. -

Czas zdecydowanie nie był ich sojusznikiem, ale nie było również najmniejszego sensu poganiać wasali, mogliby to odebrać jako ujmę, oraz próbę wskazania miejsca w szeregu.

- Dobrze więc. Jutro w takim razie udam się do Runestone i jak najszybciej roześlę swoich ludzi. Postaram się też najszybciej jak to będzie możliwe powrócić do Orlego Gniazda. -

Stwierdził, skoro królowa miała ruszyć swoich przyjaciół, to on miał obowiązek wezwania wasali. Słuchał słów Findis uważnie, skupiając na niej całą swoją uwagę.

- Oczywiście, myślę, że dla lorda Belmore będzie to zaszczyt, a i wizyta siostrzenicy może być zwyczajnie dobrym pomysłem.

Nie miał zamiaru oponować aby wysyłać swoją matkę, która również pochodziła z Silnej Pieśni. Wizyta Roweny jego zdaniem miała zdecydowanie wyższą rangę, niż matka lorda Runestone.

Royce uśmiechnął się szczerze do królowej swoim zwyczajnym, nijakim uśmiechem. Współpraca z regentką? Wszak on był jedynie jej wasalem, dumą przepełniła jego serce

- Będę służył Dolinie najlepiej, jak tylko będę potrafił. -

Zapewnił, wszystko wskazywało na to, że to on dużo więcej może zyskać przy Findis, niżli w drugą stronę. Na informacje o Rowenie, jej podróży jedynie skinął głową, nie chciał już zabierać więcej królewskiego czasu i wałkować tematu młodszej siostry Regentki, która musiała teraz zejść z drzewa i zacząć zachowywać się jak doświadczony dyplomata.
Naturalnie nie stawiał się, gdy o kilka głów niższa Findis postanowiła zostać z nim sam na sam po raz kolejny go zaskakując. Zdziwiony spoglądał jej w oczy nie do końca wiedząc co ma odpowiedzieć królowej na słowa wdzięczności.

- To ja winienem być wdzięczny za Twe zaufanie, a za poparcie nie dziękuj Pani. Zrobiłem tylko to, co lojalny wasal zobowiązany jest zrobić. -

Wsparcie Siedmiu w tym momencie go nie interesowało, chyba że byłoby to siedmiu lordów.

- To już słyszałem - odparł szybko Halleck. Po tym co wymieniła Findis to jednak trochę lordów ją popierało, a to dawało sporo nadziei na łatwe rozwiązanie tej sytuacji, bo kolejne wojny domowe tylko pozbawią Doline kolejnych żołnierzy do walki i staną się nieprzydatni dla Żelaznych Ludzi, chociaż Hoare już powątpiewał w to od czasu kiedy nie wsparli ich w momencie gdy walczyli na trzy fronty. Nie chciał teraz tego ciągnąć skoro jego żona prowadziła go w inne miejsce, najwyraźniej nie chciał tutaj o tym rozmawiać.
Odpowiedzi na drogę mógł się łatwo domyślić, aczkolwiek z grzeczności zapytał. Dolina nie była najlepszą kraina do podróży, góry, doły i górskie klany można tutaj było utknąć na tygodnie w złych miejscach, ale nie mógł odmówić uroku krajobrazom.
Szli dalej, ale dlaczego po drodze nie mogli porozmawiać, a skoro widział tutaj ludzi Horrmunda to chciał o to dosyć szybko zapytać, bo wizyta lorda z Żelaznych Wysp w Dolinie nie jest czymś co można traktować za codzienne, chociaż po ostatnich wydarzeniach coraz częściej tutaj byli widoczni.
- Może powiedzieli, ale chciałem to usłyszeć od ciebie - skwitował i delikatnie się uśmiechnął. Zaprzyjaźnili się - powiedział sobie w głowie Halleck, coś szybko przypadli sobie do gustu, wszakże dopiero nie dawno się poznali, a Harlaw najwyraźniej bardzo szybko sobie zyskiwał zyskowne przyjaźnie, a zwłaszcza ta wizyta była dziwniejsza bo wcześniej przemawiał, że wypłynie na Wąskie Morze polować na piratów.
- Tak, przywiozłem - odpowiedział od razu. - I mam głęboką nadzieję, że zostanę za to odpowiednio wynagrodzony - powiedział młody książę, a zdanie brzmiało bardzo sugestywnie. - Tak samo jak nadrobienie tych ponad dwóch miesięcy braku zbliżeń - a to dopowiedział bardzo wprost, nie trudno było domyślić się o co konkretnie mu chodzi. Ostatecznie udało im się zawitać do królewskiej samotni.

Widać było od razu, że Findis jest bardziej zainteresowana Astrid niż swoim mężem, trochę może go to zbijało, aczkolwiek matka zawsze była bardziej tęskna za swoim dzieckiem niż swoim partnerem, z resztą i tak miał zamiar sobie ponadrabiać więcej rzeczy, ale to bliżej nocy.
- Dopiero co poznałaś Horrmunda, a już do ciebie przyjeżdża, podróżuje w eskorcie, a w Fairmarket twierdził, że wypływa na Wąskie Morze, to jest nieco... Zastanawiające jak popatrzysz na to z takiej perspektywy. Dlaczego zapytałem? Po prostu chciałem cię o to zapytać - powiedział do niej wprost. Jalby ktoś na to spojrzał z boku to by to dziwnie wyglądało. Dopiero co poznany lord już przyjeżdża do niej, bo wcześniej sprawił jej prezent pod nieobecność jej męża. Wiedział, że Harlaw nic nie zrobił i nie zrobi, to jego kuzyn i ma zaufanie, ale pewne rzeczy przydałoby się zachowywać w normach.
Mógł powiedzieć, a no mógł, ale też mogła raczej się domyślić, że po aktywności Hallecka w tych sprawach raczej można było się spodziewać co ma w swojej głowie, aczkolwiek na spokojnie na pewno jeszcze będzie miał wiele czasu, aby ponadrabiać te zaległości, na pewno on tego tak nie zostawi!
- No skoro potem to potem - odpowiedział jej z delikatnym uśmiechem. Wkrótce potem usłyszał pierwsze pytanie i w żaden sposób nie zdziwił, że zostało zadane sam by zadał takie samo pytanie jakby pod swoim zamkiem zobaczył tylko rycerzy Doliny.
- Po ostatnich wydarzeniach w Dolinie i tym co przekazał mi ojciec ciężko było powiedzieć co tutaj zastane. Poza tym transport małej musiał mieć odpowiednią ochronę, sama wspominałaś o górskich klanach - odpowiedział jej. - A jak to nie wystarczą takie tłumaczenia to dostałem królewski rozkaz, a jemu się nie przeciwstawię - dodał po krótkiej chwili. - Poza tym, w Gulltown mam jeszcze drakkary i pół setki ludzi. Wszystko dogadane z Melody - ostatni raz dopowiedział do swojej wypowiedzi, aby miała pełen obraz tego ile ma ze sobą wojów.
- Jonem Arrynem... Wyzwanie na pojedynek, jakbyś miała wystawić swojego czempiona może by coś dał, ale tak myślę, że można to zrobić bardziej finezyjnie. Z tego co wiem za niedługo ma być uczta z powodu zaślubin twojej ciotki? - zapytał retorycznie, nie dał jakiegoś czasu na odpowiedź. - Najlepiej byłoby pokazać Jonowi, że nie ma wsparcia wśród lordów, każdego wahającego się i każdego jego zwolennika przekonać do siebie, a jak nie to zastraszyć, żeby albo przyłączył się do ciebie, albo pozostał neutralny. Kto potwierdził udział w uczcie? - zapytał, jak jest trochę czasu to mógłby się przygotować do pomocy. - Władza zawsze kusi, a on ma do tego teraz dobrą okazje - odpowiedział na to dlaczego, jej wuj chce to zrobić.

Halleck już miał na to machnąć ręką, ale skoro wcześniej chciała jego wyjaśnienia to je dostała. Po tym czasie, który razem ze sobą spędzali młody książę raczej wiedział, że Findis jest wobec niego wierna, więc jako tako miał pewną pewność, że go nie zdradzi, ale nadal nie wyglądało to perfekcyjnie. Po ostatnim zdaniu Hoare podniósł wzrok na nią.
- Co? - zapytał delikatnie nie dowierzając. - Na Utopionego, a jemu co... - powiedział to bardziej do siebie niż do swojej żony. Nie sądził, że Horrmund coś takiego zrobi, ma masę potencjalnych żon czy to na wyspach czy w Dorzeczu, a teraz się dobiera do księżniczki z Arrynów? Trochę się tego nie spodziewał. - Co mu odpowiedziałaś? - dopytał ostatecznie Halleck.
Miał wrażenie, że trochę nie dokładnie go słuchała, albo zgrabnie pominęła fakt o tym, że jej mąż wypełniał przez to rozkazy swojego ojca, ale nie wiedział czy chciało mu się o tym drugi raz przypominać. Na słowa o utrzymywaniu przez Orle Gniazdo tylko na nią spojrzał, raczej można było się domyślić jaka by była jego odpowiedź, ale tego nie mówił. Sprawa Gulltown, nie nazwał by to tak prędko sojuszniczym miastem.
- W mieście, które nie dawno podniosło buntownicze sztandary, w mieście, w którym przeprowadzono zamach na Feanora i ciebie, w mieście gdzie mogą być wciąż lojaliści Sebastiona. Nowa władczyni ma okazje odwdzięczyć się Hoarom za pomoc w szybkim i bezbolesnym odbiciu zamku. Poza tym potrzebuje ludzi, którzy w razie czego mogliby szybko zareagować drakkarami - wyjaśnił swoje stanowisko, miał ku temu powody, a zresztą on rozkazom ojca nie ma zamiaru się przeciwstawiać.
- Findis, popatrz na mnie - powiedział do niej pewniej. - W razie zbrojnego konfliktu z Jonem, a tego nie można wykluczyć każdy wojownik ci się przyda. Mogę odesłać na pewien czas część moich ludzi spod Księżycowych Bram w inne miejsce, tylko powiedz gdzie. O Harlawie nie wiedziałem, więc to nie wpisuj na moje konto - zaproponował od razu. Może to i będzie razić Doliniarzy, ale są pewne środki, które tutaj trzeba podjąć, a Halleck nie ma zamiaru przegrać konfliktu o Doline z jakimś chuj wie jakim Jonem, co przez miesiące łba nie podnosił.
Czyli o tej całej sytuacji myśleli podobnie, trzeba było zagrać dyplomatycznie i jak najwięcej lordów przekonać do siebie inne rozwiązania mogły być planami awaryjnymi. Findis opowiadała o ostatnich sytuacjach i szczerze powiedziawszy Hoare nawet jej wierzył, zwłaszcza że Harwyn po to ją tutaj wysłał.
- Powinien zginąć, ale nie zginął - odpowiedział dosyć szybko o rudym pijaku. To o doradcach było pewne przecież nie powiedzą, że do takich rzeczy namówiła go córka albo siostra, jakby to wyglądało na dworze? Jak pewna parodia, to mężczyźni rządzili, więc tak to miał wyglądać.
- Wiesz co? Dumny jestem z ciebie. Porozmawiaj z maestrem i kasztelanem i odpocznij jeden dzień, przyda ci się - powiedział to, żeby ją pocieszyć, czy może po prostu mówił prawdę, a może to i to? Nie było to istotne. W najbliższym czasie trzeba było się skupić na paru rzeczach organizacji tego całego zjazdu, przygotowania się do odpowiedniego przekonania lordów no i dobrego spędzania nocy! Podniósł brew gdy Findis zwróciła się do córki.
- Mama będzie spała z tatą - powiedział wprost zerkając na nią i krzyżując ręce na piersi.