Samotnia Axela i Mariyii

Tego dnia wyczekiwała z niecierpliwością i obawą. Tyle czasu nie widziała swego małżonka, że serce niemal się wyrywało na samą wiadomość, że widać już zbliżających się ludzi Lorda a gdy tylko ujrzała jego lico jej serce w końcu mogło się uspokoić. Mimo to stała niewzruszona jak przystało na małżonkę, chociaż jej oczy mówiły więcej niż postawa. Gdy w końcu się przywitał i z nią poczuła jak cały stres, strach i niepewność o jego życie ulotniła się. Był cały i zdrów. I znów mogła poczuć jego pocałunki. W tym czasie pierworodny radośnie objął ojca widząc podarek i skinął grzecznie głową na polecenie rodzica. Natomiast najmłodsza pociecha przyjrzała się podarunkowi z ciekawością i przytuliła do piersi. W końcu to było od jej tatusia! Radośnie jednak podreptała obok matki stając w milczeniu. Zaraz jednak została zabrana na dalsze nauki, w końcu przywitanie ojca było ważniejsze! Gdy w końcu gdy objął ją ponownie zrównując się z jej twarzą uśmiechnęła się pod nosem na jego słowa.
- A już myślałam, że zapomniałeś o mnie najdroższy.
Uśmiechnęła się lekko i pogładziła jego policzek dłonią, by zaraz potem przenieść dłoń pod ramię męża. Już nie miała zamiaru go odstępować nawet na krok. Był w domu, był z nią i jej. Mogła w końcu przestać się niepokoić.

Cały stres i niepewność minęła a pomyśleć, że jeszcze tak niedawno nie mogła na niego patrzeć. Dzisiaj było inaczej, każdy dzień bez niego był dniem niepewności i obaw. Teraz miała go znów obok siebie i nie musiała w końcu się niepokoić. Pocałunek był naprawdę bardzo gorący i tęskny. Nie tylko jego ale i jej. Brakowało jej jego dotyku i zapachu, jego pocałunku.
- Tylko tego?
Zamruczała mu do ucha i musnęła lekko jego kark przytulając się do niego całym ciałem. Uśmiechnęła się lekko do Oscara gdy pojawił się w drzwiach. Puściła męża by mógł odebrać od ich syna listy. Sama natomiast zaczęła przygotowywać mu odpowiednie odzienie. Na jego słowa przeniosła wzrok prosto na listy. Przejęła je uważnie czytając. Nie wiedziała o co chodzi i co takiego jej małżonek w czasie nieobecności załatwiał ale miała się tego lada chwila dowiedzieć, w końcu nie mieli przed sobą żadnych tajemnic. Byli jednością nie tylko w małżeństwie.
- Same dobre wieści najdroższy. Jesteś pewien?
Zapytała i skinęła głową z uśmiechem oddając listy mężowi.
- Odwiedził nas Edmund Bracken. Przybył z zaproszeniem na ucztę oraz omówienie interesów. Wszystko ma odbyć się w Kamiennym Żywopłocie ponoć ósmego dnia przyszłego księżyca. Chodzi o jakieś inwestycje w Dorzeczu. Elston więcej powinien Ci powiedzieć w tej sprawie.
Przyznała z uśmiechem widząc nagiego męża. Chwilę później podążyła za nim by pomóc mu się umyć.

Uśmiechnęła się lekko czując jego zapach. Ten czas gdy go nie było był nie do zniesienia. Wiedziała jedno, już więcej go nie puści samego, nie na tak długo.
- I nie tylko mój drogi. Z tego co zrozumiałam zależało Brackenowi na Twojej obecności, nie mniej sądzę że powinniśmy uważać. Nie ufam nikomu mój drogi.
Przyznała z powagą na ustach i uśmiechnęła się promiennie. Pocałowała go lekko w kark i uśmiechnęła się z tym błyskiem w oku, tylko mu znanym.

Uśmiechnęła się lekko z nieukrywaną ulgą bo co jak co, ale nie chciała się spierać aż tak bardzo poważnie z mężem, w końcu nie o to chodziło. Kochała go owszem, spierali się nie raz i nie dwa, ale nigdy nie miało to aż takiej siły. Dzisiaj jednak nieco przesadzili. Mimo, że wiedziała iż żartował to jednak, czuła się nieswojo, ale jak to ujął. Mieli zapomnieć więc czuła się nieco spokojniej i pewniej. Czując jego ciepło, jego dotyk czuła się zdecydowanie lepiej. Zamruczała przyjemnie czując pieszczotę odwzajemniając pocałunek z czułością.
- Widzę, że nie tylko Twój wzrok mój mężu mówi o tęsknocie.
Zaśmiała się lekko pod nosem pocierając nieco uniesioną nogą krocze męża. Delikatnie, ostrożnie by poczuł większe pragnienia. Ona sama była już nakręcona i to na całego. Sam jego dotyk, pieszczoty sprawiły że jej ciało drżało. Przyjemne łaskotki rozchodzące się po całym ciele. Cicho zamruczała zsuwając to co miał jeszcze na sobie.
- Długo każesz mi czekać?
Zamruczała mu do ucha lekko drażniąc opuszek uszka zębami.
- Tęskniłam za Tobą mój pstrągu.
Wyszeptała i złapała go za pośladek ściskając z zadziorną minką. Pociągnęła go za sobą by po chwili oddalić się od niego na wyciągnięcie dłoni. Ponętnie ruszyła w stronę łoża, na którym się ułożyła.
- Długo każesz mi czekać i marznąć?

Przyjemnie było tak leżeć na pościeli i po prostu oczekiwać na ukochaną osobę. Miniony czas sprawił że jej ciało reagowało z tęsknotą i pragnieniem. Nagle poczuła pod plecami miękki materiał pościeli i pocałunki ukochanego człowieka. Zaśmiała się lekko na jego pieszczoty. Dopiero gdy zaczął schodzić coraz niżej składając nie tylko pocałunki cicho westchnęła. Kolejne pieszczoty i cicho jęknęła. Potrafił drażnić jej obolałe ciało pieszczotami sprawiając że czuła się jakby ja karał. Jej oddech przyspieszył a serce zaczęło walić niczym młotem przyspieszając jeszcze bardziej. W jednej chwili znalazła się nad nim.
- Kochanie nie sądzisz, że trochę się... Spieszysz?
Mruknęła pochylajac się by odpowiadać gorącym pocałunkiem na jego pieszczoty. Dłonią przejechała po jego torsie wiedziała że doprowadza go do szału ale cóż... Ona nie była mu dłużna.

Roześmiała się na jego stwierdzenie i chciała się już wyprostować by spojrzeć na niego z góry. Bogowie jak ona go kochała... Serce niemal wyrywało się z jej piersi. Nagle poczuła jak jego dłonie zaczynają błądzić po jej ciele a dokładnie jego dłoń. Uśmiechnęła się lekko czując jego ucisk na biodrze zmuszający ją do uniesienia się nie mając wyjścia. Gdy poczuła jego dłoń po sobą niemal czuła jego zamiary. Jęknęła cicho w jego usta by wygiąć się nieco z jękiem. Zamruczała cicho czując jak pieści jej intymne miejsce. Ucisk jaki poczuła sprawił że wbila się w jego usta jeszcze mocniej przenosząc dłonie na jego twarz by ująć ją i nakierować na swoją twarz.
- Skończysz mnie drażnić? Oszaleje za chwilę...
Jeknela w jego usta dłonie wplatając w jego włosy. Nie miała zamiaru dłużej czekać potrzebowała go jak ziemia wodę. Potrzebowała go by w końcu przestać czuć to rosnące pragnienie jakie ją otaczało i nie dawało spokoju. Powodując coraz to większe pragnienie.