Plac Ćwiczebny

Ser Allun zgodził się na propozycje Gerolda i niedługo obaj stanęli na placu w ciężkich zbrojach. Walkę rozpoczął Allun, który szybkim susem doskoczył do Gerolda i wyprowadził cios, który jednak Vyrwel sparował. Walka trwała w najlepsze, tępe miecze przecinały powietrze. Walka chwile trwała, był to prawdziwy pokaz pięknych parowań uderzeń. Jeśli zaś miecz trafiał przeciwnika, nie był w stanie przebić zbroi i raz po raz ześlizgiwał się po pancerzu. Walka trwała, a zarówno Gerold, jak i ser Allun zaczęli odczuwać drobne zmęczenie. Gerold wiedząc, że w takim tempie walka może trwać jeszcze długo, do skoczył do Alluna i uderzył. Rycerz z Merwerdyn nie zdążył podnieść tarczy i oberwał głowę, by następnie paść ogłuszony na ziemię. Geroldowi nic się nie stało, odczuwał tylko lekki zmęczenie, które po porządnym wypoczynku powinno zniknąć. Ser Allun chwile leżał nieprzytomny, zanim jednak ktoś mu przyszedł z pomocą, podniósł się drętwo i zdjął hełm, z wyraźnym wgnieceniem.
- Dobra walka ser Geroldzie, dobrze przegrać z tak dobrym rycerzem. - Powiedział, głaskając się po głowie, w miejscu gdzie oberwał.

Andrut

No proszę, czyli jednak wspaniały ser Allun nie był taki wspaniały za jakiego się uważał. Wygrana zdecydowanie poprawiła humor Vyrwelowi, który splótł ręce na piersi i spoglądał z góry na nieprzytomnego rycerza.
- Ty też dobrze walczyłeś, mój drogi, jednak myślę, że trochę przeceniłeś swoje umiejętności. - odpowiedział Gerold, kiedy Allun się ocknął, lekko unosząc kąciki ust i patrząc z politowaniem na pokonanego rycerza. Wciąż stojąc, wyciągnął z mieszka przy pasie swoje pierścienie i założył je na palce, po czym westchnął. - Wybacz, Allunie, ale muszę się już zbierać i poznęcać się trochę nad swoim giermkiem. Znajdź pałacowego zarządcę i życzę ci powodzenia, mam nadzieję, że książę przyjmie cię na służbę. -
Uścisnął mocno dłoń rycerza i, pogwizdując, odszedł na wspaniałą przygodę w szukaniu giermka, a gdy już znalazł tego nicponia wysłał go do stajni, by przygotował konie na przejażdżkę wokół miasta.

Po powrocie z zamku postanowił udać się na plac poćwiczyć walkę mieczem oraz kopią. Głównie skupiał się na drugiej broni, ponieważ treningu przy użyciu miecza zaznał sporo podczas długiego rejsu do Volantis, ćwicząc z żołnierzami praktycznie każdego dnia na pokładzie. Doświadczenie w starciach na chybotliwym pokładzie mogło się w przyszłości przydać.
Na początku Aemon zmierzył się z ser Duncanem oraz jednym z rycerzy gwardii, zaś później dosiadł Iskry i po kilku okrążeniach by przyzwyczaić się ponownie do siodła zabrał się za szarże na pierścienie. Na podobnym treningu spędził dłuższy czas, a równolegle do tego jego młody paź przyuczany był niedaleko do miecza oraz innych rycerskich broni. Rykker mimo swego wieku ładnie sprawdzał się w walce i wydawało się, że ma spory potencjał.
Kiedy zmęczenie zaczęło dawać się księciu we znaki zsiadł z rumaka i polecił odprowadzić go do stajni, a sam przed udaniem się do sypialni doglądał jeszcze chwilę ćwiczeń swego pazia nim odesłał go do komnat.

(z/t)