Plac Ćwiczebny

Ser Selwyn pojawił się o mniej więcej ustalonej porze. Odziany był w czarny pancerz rycerza Gwardii Królewskiej ze złotymi akcentami. Za rycerzem dreptał młody giermek, który niósł tarczę oraz miecz dla swego pana. Wiadomym było, iż walczyć nie będą poważnie, toteż niektórych metod czy sztuczek stosować nie mogli, więc Cole zaproponował by w na ćwiczebną modłę potykali się do trzech odczuwalnych trafień. Czemu odczuwalnych zamiast po prostu trafień i cóż to miało znaczyć? Ser Selwyn jako ciężkozbrojny rycerz dawał czasem się trafić swojemu przeciwnikowi, odpowiednio przyjmując ciosy na płyty pancerza i całkowicie je negując. Nie było w tym dla niego nic groźnego jeśli robił to wprawnie, a nawet mogło dać mu szansę na wykorzystanie odsłoniętej pozycji przeciwnika. Dlatego uczciwiej było dla nich, kiedy Valeara walczyła mało rycersko w lżejszym rynsztunku, aby byle obicia nie miały wpływu na przebieg starcia.

Włócznia księżniczki zapewniła jej przewagę zasięgu i pozwoliła wykonać pierwszy ruch, jednak Cole be trudu zbił ją tarczą i zadziwiająco szybko jak na kogoś w ciężkiej zbroi skrócił dystans. Val ledwie zdążyła uskoczyć przed jego ostrzem, acz od razu wykorzystała okazję by uderzyć drzewcem w hełm oponenta. Następnych kilka ciosów zostało odpowiednio sparowanych lub unikniętych przez walczących, aż w końcu Selwyn trafił dziewczynę w ramię i ta syknęła cicho czując przeszywające je, krótkotrwałe ukłucie bólu. Cole sparował kolejny cios, a dwa następne wymierzone w głowę odbił odpowiednio przyjmując je na swój naramiennik, po którym ześlizgnął się grot włóczni. W tym samym czasie rycerz zdzielił księżniczkę po rękach, prawie wytrącając jej broń i gwarantując parę dużych sińców. Na razie można było powiedzieć, że jest dwa do jednego dla gwardzisty. Valeara nadrobiła jednak stratę uderzając mocno tępym końcem swej broni prosto w przerwę między płytami pancerza na boku Cole'a. Rycerz poczuł ukłucie bólu i niewątpliwie wiedział, że gdyby w realnej walce użyta została ostra część oręża, to skutkowałoby to groźną raną. Kilka unikniętych przez Val cięć i kilka odbitych ataków włóczni później, ser Selwyn naparł mocno kryjąc się za swoją tarczą i uderzył mocno w tors dziewczyny pozbawiając ją na chwile oddechu.
Trzy do dwóch, czas było kończyć.
- Całkiem nieźle, pani - pochwalił dziewczynę rycerz po tym jak oddał oręż w ręce giermka i ściągnął hełm.

- Rad jestem, że mogłem służyć pomocą, pani - odpowiedział jedynie rycerz i uśmiechnął się lekko.
Jako jeden z królewskich gwardzistów przysięgał oddać życie w obronie królowej oraz jej rodziny. Jeżeli kilka siniaków w czasie treningu miało oznaczać, że księżniczka będzie w stanie lepiej się bronić i tym samym będzie bezpieczniejsza nawet w razie nieobecności rycerzy, to z pewnością były tego warte. Jeśli chodzi o powtórkę walki czy dalsze rozmowy, to ser Selwyn nie miał ważnych tematów na rozmowę, a na błahe nie chciał marnować czasu. Nim opuścił Vaelarę udzielił jej jedynie kilku wskazówek związanych z pojedynkiem, aby w przyszłości mogła uważać na własne błędy oraz sztuczki jakich może używać przeciwnik.