Wielka Sala

Kiedy tylko wydał wstępne rozkazy i pomógł wytyczyć obóz, ruszył w towarzystwie najbliższej kompanii na zamek, gdzie przebywać mieli jego zdobywcy oraz reszta kapitanów. Ciekaw był, czy zaoferują mu gościnę czy może królewski syn będzie miał do niego jakąś pretensję. Cóż, zobaczy się. Bardziej jednak myśli zaprzątały mu słowa Grimma, dane mu przez niego ostrzeżenie. Czy realnie jednak mogli zrezygnować? Czy to by ich nie okryło hańbą? Co rzekłby na to ich władca, gdyby wrócili do niego i rzekli, że nie wykonali przykazania, bo ponoć Manderly to sprytny wąż na tej rzece? Nie, raczej musieli wykonać rozkaz. Mógł tylko liczyć na to, że na rzece będą względnie bezpieczni a Wysogród zgodzi się sypnąć groszem.

Wszedł do pomieszczenia i rozejrzał się po nim. Swym towarzyszom przykazał, by znaleźli sobie miejsca. Sam zaś ruszył ku Urragonowi, aby się przywitać. Być może też miejsce w pobliżu zająć i o planach posłuchać, jeżeli królewski syn cokolwiek ponad "wpłynąć na rzekę i żądać okupu" miał w głowie.
- Książę... - przywitał się. Zapewne zasiadł w pobliżu. Jeżeli chciano, by opowiedział, jak było na Szarej Tarczy to tak uczynił. Nie wspomniałby jednak bez dopytywania o tym, jak popełnił na wstępie błąd oraz o takich sprawach jak oszczędzanie pokonanych czy niejaka wymiana uprzejmości z Grimmem. Na pewno jednak rzekłby, że o ich inwazji już wiadomo a Gardener i Manderly, ponoć doskonały dowódca, już się szykują. Także w najlepszym wypadku wioski przy rzece będą opustoszałe a próba desantu przy zamkach skończy się najpewniej odpowiedzią zebranych przez wroga sił, które albo zepchną ich na łodzie albo pokiereszują i wycofają się do twierdz. Nie wykluczał też innych pułapek. Oczywiście jeżeli książę i reszta zostawali przy pierwotnym planie, to on nic nie miał do gadania.