Komnata Gościnna

Pobyt w Mardosh zaczął się tak przyjemnie, a teraz musiał obudzić się w tak paskudnym humorze. Mój marmur... ~ pomyślał smętnie, przecierając oczy po przebudzeniu. ~ Opóźnią dostawy marmuru... Mieli wprawdzie nowe źródło tego kamienia na Lys, ale było o wiele mniejsze. Nie chodziło też o sam marmur - który rzecz jasna był niezwykle istotny dla urody rozkwitającego Belos - ale również o zasady. Nie po to kłopotał się na tej zapomnianej przez bogów wyspie żeby teraz jacyś brudni Andalowie z krzywo wyciętymi szlaczkami na czołach robili tam bałagan. Durni Andalowie i ich durny fanatyzm... ~ pomyślał, przemywając twarz w misie z wodą i patrząc na swoje odbicie. Patrzył na wyjątkowo niezadowolonego siebie. ~ W dodatku to jest tak daleeeeeeeeeeeko! Jego niezadowolenie jeszcze bardziej potęgował fakt, że wszyscy ludzie, którym zazwyczaj narzekał na życie, zostali w Valyrii.
- Trzeba będzie coś z tym zrobić - mruknął, siadając w fotelu i napełniając stojący nieopodal puchar słabym, ale orzeźwiającym, winem.
Tylko kiedy? Hmm... Ib na pewno ma priorytet ~ pomyślał, a był bardzo pewien tej decyzji. ~ Gdybym wysłał Rickarda na statku z Saath mógłby być pewnie na miejscu w dwa, góra trzy tygodnie. Nie, to rozwiązanie byłoby z pewnością wielką nieprzyjemnością dla Durrandona. Pędził tutaj żeby móc wciąż udział w podróży na Ib. Odesłanie go na morze na parę tygodni w zupełnie innym celu byłoby niewdzięczne. Chociaż może by chciał? Lubił walczyć, a tysiące Andalów do zamordowania nie trafiają się codziennie. Tak czy inaczej - najpierw Ib, później Dothrakowie, a wtedy może powrót na krótką chwilę do Westeros?

(z/t)