Ulice Ostatniego Lamentu

Od ataku na port Ostatniego Lamentu minęły ponad dwa księżyce. Zmarłych pogrzebano i opłakano, a zniszczenia w większości odbudowano. Wzmożono również czujność na wypadek powrotu pirata, który za najazd odpowiadał - Quhuru Nao. Można było powiedzieć, że życie w miasteczku wróciło do normy i lud Ostatniego Lamentu mógł ponownie się nim cieszyć.
Wszystko zmieniło się jednak, kiedy poniosła się plotka o okręcie Nao, który ponoć widziano niedaleko brzegów Walano. Wzmocniono straże w porcie, a na mieszkańców ponownie padł strach. Atak jednak nie nadchodził, a dalszych doniesień o obecności piratów nie było. Łabędzi okręt pełen łuczników wysłany przez ród Qhoqua również nie natrafił na żaden ślad wroga na wodach w pobliżu miasteczka. Co więc knuć mógł powracający Quhuru?

Wkrótce miało się to wyjaśnić. Ostatni Lament nie został zaatakowany, ale w tajemniczych okolicznościach zaczęli ginąć ludzie żyjący w jego pobliżu, a także ich zwierzęta. Zaczęto mówić o potworze, który krył się w gęstych lasach wyspy. Szybki i zwinny niczym pantera miał być ten stwór, a chytry i przebiegły niczym najbystrzejsza małpa. Niektórzy mówili również, że umiał zastawiać sidła i posługiwać się łukiem niczym najlepsi strzelcy z Walano. Tak przynajmniej twierdzili niektórzy z ludzi. Inni mówili, że jest to zły duch przyzwany przez zawistnych piratów, a jeszcze inni twierdzili, że to sam Quhuru Nao poluje na nich dla sportu. Jakakolwiek była prawda ludzie ginęli. Nawet paru strzelców biegłych w łowach wysłanych na poszukiwania bestii nie powróciło...