Zachodnie Wybrzeża Północy

Dzicy zza Muru nie próbowali jedynie bezpośrednio przekroczyć lodowej konstrukcji południowców. O nie... Niektórzy postanowili spróbować ją wyminąć. Na zachodnim wybrzeżu mroźnej północy powstawały tratwy, które następnie niosły Wolnych Ludzi ku brzegom północnych gór oraz Wilczego Lasu. Część z nich po drodze miała zatonąć, zniknąć na zawsze w zimnych głębinach Zatoki Lodu. Innym pisane było dotrzeć do celu, z drobnymi stratami lub nawet w całości, aby dalej kontynuować wędrówkę na południe.
Pośród tych drugich znajdował się jeden z największych wodzów Wolnych Ludzi - Cael Wyjący Jeździec. Do niedawna miał on zamiar przygotować swoje plemię do wojny i zmagać się ze Skagirem, jednak słysząc kolejne opowieści o pojedynkach oraz rosnących siłach Magnara Thennów uznał, że bezpieczniejszym wyjściem dla jego ludzi będzie udanie się na południe. Czas pokaże czy była to słuszna decyzja.

Na zachodnich wybrzeżach Północy coraz liczniej zaczynały pojawiać się bandy Dzikich ciągnących z ziem za Murem. Wielu z nich nachodziło ziemie Górskich Klanów, a inni lądowali w Wilczym Lesie, na terenach znajdujących się pod opieką rodu Gloverów. W przeciwieństwie do Wyspy Niedźwiedziej, gdzie ludzie Starków zachowywali czujność i gotowi byli na każdy z nadchodzących ataków, obrońcy kontynentalnej Północy okazali się zaniedbać swoje przygotowania i zlekceważyć zagrożenie. Wszystko to mimo tego, że wiedzieli czego mniej więcej mogą się spodziewać.
Pierwszy spotkania z Dzikimi zakończyły się porażką obrońców krainy, a chociaż niektóre z band unikały walki i czmychały ile sił w nogach na południe, tak inne chętnie rzucały się do bitwy z patrolami czy zwiadowcami lordów Północy. Te drugie grupy również z wielką radością oddawały się grabieży, atakując napotkane wioski i puszczając je z dymem, aby zdobyć przed wyruszeniem w drogę wszelki zapasy i skarby jakie mogły się w nich skrywać.

W kolejnych tygodniach zachodnie wybrzeża Północy nie widziały już tak wielkiego napływu Dzikich jak wcześniej, jedynie kilka plemion pokusiło się o obranie tej trasy. Żaden napad nie nadszedł na Wyspę Niedźwiedzią, natomiast ludzie z Górskich Klanów oraz żołnierze Gloverów, nauczeni ostatnimi niepowodzeniami, byli odpowiednio przygotowani. Wszystkie bandy jakie pojawiły się u brzegów ich ziem zostały wykryte i skutecznie wybite. Nie obyło się bez strat, ale były one zdecydowanie mniejsze niż liczba zabitych dzikusów, w dodatku udało się nie dopuścić do grabieży kolejnych wiosek.
Mieszkańcy Północy pozostawali czujni, ale drastycznie malejąca liczba pojawiających się Dzikich dawała nadzieję na to, że ich eksodus ma się ku końcowi i kolejne plemiona nie będą już ich niepokoić. Przynajmniej na razie...