Wielka Sala

Leslie wzruszyła ramionami na słowa o Alesterze. Miała nieco inny pogląd na sprawę niż kuzynka. Jej ojciec, chociaż był podróżnikiem z zamiłowania, był bardzo oddany Dolinie i wierzył w jej mieszkańców. Leslie podobnie jak on, nie ufała obcym, a już na pewno nie Żelaznym. Owszem, Alester był cymbałem a Arrynowie pochodzili od Andalów, ale był złem, które znali. Nie żeby znała się na polityce królestwa, ale uważała, że ingerencje innych królestw w Dolinę, która powinna w jej mniemaniu uprawiać politykę izolacyjną od reszty Westeros, była dla niej niepokojąca.
- Kuzynko, nie powiesz mi chyba, że znasz przykłady tylko zepsutej krwi w Dolinie. Mamy w królestwie wielu bardziej niż kompetentnych ludzi do rządzenia, aby polegać na wpływach z zewnątrz i oddawać tron w ręce pomiotów Harwyna - rzuciła tylko, postanawiając nie wchodzić w dyskusję na temat Graftona i jemu podobnych. Leslie przez pewien czas pozostawała w Gulltown w gościnie u lorda Sebastiona i mówiąc szczerze, świetnie się bawiła. Dobra, okrzyknęli go zdrajcą i wszystkie inne te sprawy, był obleśnym pijakiem, ale Royce darzyła go sympatią praktycznie do końca. Leonard trącił go trochę w niesławę swoimi słowami na sądzie w Orlim Gnieździe, ale taka była kolej rzeczy, musieli robić wszystko aby dostać Redfort. Czy wierzyła w to że Sebastion zabił młodego króla? Nie. Leslie chyba zawsze miała słabość do czarnych owiec i trochę duszę teoretyka spiskowego. - Myślę, że w takich niespokojnych czasach oddawanie władzy regenta w ręce 16-latki, która dopiero osiągnęła wiek dorosłości, a największym jej osiągnięciem jest małżeństwo i wydanie dziecka na świat, to nie jest najlepszy pomysł. Do czasu powrotu króla Finroda władzę regenta powinien objąć ktoś ze starszyzny, jeśli nie Arryn, to któryś z lordów, najlepiej Twój ojciec. A jeśli w Orlim Gnieździe zacznie się dziać źle, nie widzę innego wyjścia jak tylko to, aby potomkowie pierwszych ludzi zaczęli dbać o swój dobrobyt na własną rękę i inne sposoby niż poleganie na koronie, która jak wszyscy wiemy, w ostatnich latach zaczęła być tylko fasadą - dodała, unosząc ręce w geście kapitulacji. Leslie przede wszystkim marzyła o spokoju. Myślała, że po odzyskaniu Redfort nastanie spokój. Myliła się.
- A skoro już mowa o Simonie, wiadomo coś o jego dalszych losach? - Zapytała zarówno Pansy, jak i Leonarda. Nie żeby za nim tęskniła, ale podobnie jak jej kuzynka, była plotkarą w duszy.
Wysłuchała historii o Wilkach Zimy i nie omieszkała wybałuszać oczu z zaskoczenia oraz kręcić głową z niedowierzaniem w pewnych momentach. Na wieść o tym, że valyriański miecz wrócił do domu, odetchnęła naturalnie z ulgą.
- Doprawdy dziwne - przyznała. - Czy wiemy, co stało się z Wilkami Zimy po opuszczeniu Doliny? Dobrze, że zniknęli stąd na dobre, aczkolwiek zawsze uważałam, że tacy ludzie którzy nie cofną się przed niczym, mogą okazać się bardzo skuteczni w tym, co robią - rzekła, aczkolwiek nie wyjaśniła, co chodziło jej po głowie. 

Leonard ze spokojem przysłuchiwał się rozmowie dwóch pań, samemu w tym czasie pijąc wino lub też wrzucając coś słodkiego na ząb. Podobnie jak jego żona, nie zgadzał się ze wszystkim co mówiła Pansy, jednak brzmiało to sensownie. Gdy tylko Les zaczęła mówić o Pierwszych Ludziach i temu podobnych sprawach, Leonard uśmiechnął się znad kielicha i dołączył do tematu.
- Tak jak przed przybyciem Andalów i Arrynów, gdy w Dolinie było wielu pojedynczych króli, a w końcu gdy Royceowie zebrali pod swym sztandarem innych władców, w tym mojego przodka. Hah gdyby Robert został tym całym Spiżowym Królem, to Ty byś była... Spiżową Księżniczką, Pani. - skomentował, a gdy przeszli do tematu Simona, uśmiech mu zrzedł. Leo coś tam słyszał o tym, że Simon znalazł jakieś schronienie czy coś, ale żadnych konkretów.
- Jest swój przez kłamstwa, przekupstwa i inne haniebne rzeczy. Simon nigdy nie miał zostać lordem i z prawa stała się zadość, król Feanor zrobił kawał dobrej roboty, szkoda że umarł bo zapowiadał się wybitnie. - powiedział, po czym dodał. - To trochę zastanawiające, że po roku wojny na południu, gdy Dolina się nie wykazała nagle pojawili się tu Żelaźni wraz z księżniczką Findis i nagle Alester abdykował, a wkrótce po tym umarł Feanor. Finrod "zaginął" i w sumie to została sama Findis i Rowena, jeśli odziedziczy ta pierwsza będziemy mieli w Orlim Gnieździe przyszłego króla Wysp i Rzek. - skonkludował, kręcąc z dezaprobatą głową. - Nie chcę nikogo o nic oskarżać, ale cała ta sprawa nie wygląda naturalnie. Obawiam się, że król Harwyn może próbować podbić Dolinę w inny sposób niż jak to zrobił z Dorzeczem.