Korytarze Pinkmaiden

Lord Olyvar Piper przechadzał się korytarzami Pinkmaiden ze strasznym bólem głowy. To całe lordowanie okazało się niezwykle męczące, a do tego piekielnie stresujące. Zwłaszcza z tymi wszystkimi Żelaznymi Ludźmi ciągle dyszącymi mu w kark i patrzącymi na ręce. Tutaj trzeba było spojrzeć na stan zbrojowni, tam zająć się zapasami i porozmawiać z zarządcą, jeszcze to szukanie buntowników i fanatyków po lasach, dopilnowanie chłopów, a na sam koniec jeszcze wyjaśnić wszystko emisariuszowi Harwyna. No, normalnie... Ja pierdolę...
W tym też momencie młody lord doszedł do schodów prowadzących w dół i w swym gniewie oraz zamyśleniu niefortunnie minął jeden stopień. Stracił równowagę i poleciał naprzód wymachując rękoma na wszystkie strony, nieskutecznie próbując się czegoś złapać. O, kurwa! O, nie! - przemknęło mu przez myśl, tuż przed pierwszym uderzeniem w zimne, kamienne stopnie. Ciało poturlało się w dół. Kiedy lord Piper w końcu spoczął u podstawy schodów, spoczął na zawsze.