Wielka Sala

Waymar szybko przygotował się do podróży i już po niecałych czterech dniach mógł wypłynąć w drogę. Jego okręty szybko wypłynęły z samych Paluchów i zatrzymały się na dłużej dopiero przy zamku Eleshamów. Tam czekało już większe zgrupowanie statków Doliny - poza gospodarzem były tam także okręty Coldwatera, a tego samego dnia przypłynęły także siły lorda Huntera z Longbow Hall. Poczekali jeszcze jeden dzień na okręty lorda Corbraya, po czym ruszyli w dalszą drogę, na spotkanie zebranej już flocie Siostrzan.
Ci czekali pod Małą Siostrą, w oczekiwaniu na posiłki. Połączyli się pod zamkiem Torrentów i na nim właśnie mieli spędzić wieczór i naradę, dotyczącą dalszych działań wojennych. Podane jadło nie było najwyższej jakości i trochę odbiegało od tego, czym Waymar mógł się raczyć w Snakewood czy Gulltown. Na samym zamku czuć było także trochę napiętą atmosferę, a także dodatkowo zgromadzonych weń żołnierzy, których było przynajmniej po trzykroć więcej, niż byłoby zazwyczaj potrzeba.
Do jedzenia dostali przede wszystkim różne rodzaje baraniny, a także trochę pośledniejszego wina. Po szybkich zabawach prędko przeszli jednak do co poważniejszych tematów.Z lordów obecni byli wszyscy lordowie z Trzech Sióstr (poza Borrellem), a także Elesham i Hunter. Jako pierwszy swoje raporty przedstawił gospodarz - lord Torrent - który odpowiedzialny był za przeprowadzenie zwiadu.
- Obecnie siły Północy rozłożone są w Sisteron. Ich przywódcy - lordowie Manderly i Cerwyn, na szczęście nie mają opinii najbardziej kompetentnych przywódców, są za to bardzo żywiołowi. Nie będą bali się walki, ani nie będą chcieli tracić czasu na długie oblężenia. Podobno przeprowadzili już pierwszy szturm - szczęśliwie nieudany - na zamek Breakwater. Mają jednak znaczną przewagę liczebną i należy spodziewać się, że jeśli będą dalej atakowali, nawet za cenę dużych strat, to zamek Borrella w końcu padnie. Dysponują sporymi siłami. Mają około 20 galer, i drugie tyle kog, łącznie zaś ponad trzy tysiące ludzi.
- Na razie dysponujemy podobnymi siłami, a w perspektywie tygodnia - dwóch moglibyśmy liczyć pewnie na drugie tyle, głównie statki z Gulltown. O ile lord Grafton przyśle nam pomoc - stwierdził lord Sunderland, który - jako zwierzchnik Sióstr, uchodził niejako za przywódcę zgromadzonych sił. - Niemniej, nie ma na co czekać. Musimy pospieszyć lordowi Borrelowi na pomoc czym prędzej, skoro każda chwila się liczy, a siły Północy rozbijemy bez problemu nawet bez zdecydowanej przewagi.
Rację natychmiast przyznał mu lord Longthorpe, a Torrent miał co do tego poważne wątpliwości, choć nie negował sensu takiego posunięcia. Wolał jednak uniknąć otwartej bitwy, a tylko odwrócić uwagę, żeby bezpiecznie doczekać posiłków. Wątpliwości miał również Hunter, który uważał, że przez ten czas, w jaki mogliby otrzymać poważne wsparcie, Manderly nie zdoła zdobyć zamku. Zdecydowanie oponował natomiast lord Elesham, który podzielał zdanie Huntera i uważał to za beznadziejny pomysł. Zagroził nawet, że jeśli zdecydują się na otwarty desant na Sisteron - ku czemu skłaniał się Sunderland - to jego okręty nie będą w tym uczestniczyć.




* Dolina ma 20 drakkarów, 26 kog i 16 galer, a także ponad dwa tysiące pieszych i tysiąc łuczników. Najwięcej ludzi przyprowadzili lordowie Corbray i Hunter - razem nawet więcej niż Siostrzanie. Na tle pozostałych siły Lynderly'ego prezentują się średnio - jego hufiec był może większy od tych wystawionych przez biednych Siostrzan, czy zwyczajnie bardzo słabo prezentującym się oddziałem Pryora, był jednak mniejszy od tych Corbraya i Huntera, a także Coldwatera i Eleshama. Choć oczywiście mogło to być zrozumiałe, ze względu na mniejsze możliwości mobilizacji władcy Snakewood.

Mowa Waymara, wsparta także przez innych obecnych lordów, koniec końców przekonała wszystkich poza tylko nieugiętym lordem Eleshamem.
- Chłopczyku - wściekły lord Elesham przeniósł nań wzrok. - Przywiozłem na wojnę więcej ludzi niż Ty, a Ty śmiesz mówić mi o obowiązku? Jestem wiernym człowiekiem króla i zależy mi na Siostrach, ale nie będę wysyłał swoich ludzi niepotrzebnie na śmierć. - Wstał od stołu. - Jeśli chcecie, możecie sobie mówić Jego Miłości co chcecie. Ale wypływam o świcie - odpowiedział i opuścił salę.
Pozostało więc ich o jednego mniej, a kolejny problem pojawił się na horyzoncie.
- Ha, miałaby mnie ominąć taka zabawa? Nie, ja poprowadzę pierwszą straż!
- O nie... - lord Sunderland pokręcił głową. - To ja jestem pierwszym obrońcą Sióstr, to mój plan i to na mnie leży ta odpowiedzialność. I nie będzie tu dyskusji!
Ostatecznie jednak dało się pogodzić wszystkich i wszyscy mogli poprowadzić atak mniej więcej z przodu. Lordowie z Sióstr byli tam potrzebni, znali bowiem dobrze tutejsze wody. Gdyby jednak walka miała toczyć się już na lądzie, to Lynderly mógłby faktycznie poprowadzić atak przedniej straży.
Ostatecznie więc mogli wyruszyć już następnego ranka z prostym planem odsieczy Sisteron.