Targowiska Lys

Gdy tylko przed Elizą stanął wybór, jej oczy aż zabłyszczały, może ze szczęścia, a być może z widma luksusowego życia w przyszłości. W swojej niezmierzonej wdzięczności, postanowiła obalić swojego pana na łóżko i trochę umilić mu dzień, przypadkiem żeby się nie rozmyślał.
Zaraz po opuszczeniu kajuty korsarz udał się do reszty dziewczyn, jednak tym razem żadna nie była tak entuzjastycznie do tego przekonana, na szczęście Theon mógł robić z nimi co chciał, a co więcej, gdzieś tam w kącie skryła się piękna kobieta o ognistych włosach.

Kilka godzin później, po odwiedzeniu swojego przyjaciela ten uraczył go ciekawą informacją, znał jedną kobietę, handlarkę alkoholami różnymi, którą nie jest trudno okpić. Po udaniu się do niej, Ślicznotka odkrył że jego przyjaciel mówił prawdę, a w dodatku nie trudno było ją uwinąć wokół palca. Nieszczęśliwie podczas targowania się, nie poszło mu już tak dobrze i skończyło się na kompromisie, w każdym razie mężczyzna był na plusie. U handlarza końmi, za to wszystko wyszło bardzo dobrze, okpił starego kupca i zrobił dodatkowe pieniądze.
Ostatnim handlarzem u którego się zjawił, była niezbyt piękna handlarka niewolnikami. Jej starczy wiek, dawał jej wiele doświadczenia i trzeźwości umysłu, toteż Theonowi nie udało się jej uwieść. Już wkrótce odkrył też, że jest ona nadzwyczajnie mądrą kobietą i do tego posiadającą szczególne umiejętności. Gdyby mężczyzna nie był na tyle inteligentny, ta wyssałaby go do cna, na szczęście tak nie było i doszło do kompromisu. Pod koniec dnia, pirat mógł wrócić z dużą ilością złota na statek.

Kolejne dni mijały spokojnie. Życie w Lys wydawało się toczyć spokojnie, szczególnie umilane przez piękne kobiety. Zresztą był to częsty widok w tym mieście, w końcu z tego właśnie znanego. Momentami takie życie mogło się nudzić nieprzyzwyczajonym do niego, dopóki jednak pobyt był krótki, a pieniędzy miało się pod dostatkiem, można było to potraktować jako krótkie, przyjemne wakacje.
Warto także dodać, że miasto było sporej wielkości, a ulice pełne przybyszów z różnych krain - takich właśnie jak Goodbrother, ale i wszelkiej maści handlarzy, z których każdy miał przy sobie przynajmniej kilku niewolników. Barwy wszelkiej maści rozświetlały to jedno z centrów handlu. Pełno było ludzi w pstrokatych, kolorowych strojach, a historię dało się zasłyszeć z każdego zakątka świata. Można tam było znaleźć cokolwiek, czego w zasadzie się potrzebowało. I tak tym razem Żelazny Człowiek znalazł, czego chciał - człowieka idealnie wpasowującego się w jego potrzeby. Historia Henry'ego, bo tak ten człowiek się nazywał, mogłaby być materiałem na książkę. Pochodzący z Północy prostaczek, marzący o godnym życiu dla nauki. Wyruszył na południe, do Cytadeli, uczył się by zostać maesterem. Miał talent do pomnażania pieniędzy, łatwo też przyswajał fakty i uczył się języków. Wysłany na wschód, by zbierać dla Cytadeli informacji o odległych krajach... porwany przez Dorthraków i wzięty w niewolę. Ile w tym było prawdy, ciężko ocenić - jeżeli kiedyś miał łańcuch, to gdzieś po drodze musiał go zgubić. Cena na pewno była spora, ale talenty tego człowieka także nie ulegały wątpliwości...

Ucha Theona, szczególnie nastawionego na to, dobiegły wszelakie plotki z Essos. Z najciekawszych można by wymienić dalsze pogłoski o Eyronie i jego zatargu z innymi. Ponoć zdenerwował swą śmiałością magistrów z Volantis i Ci zechcieli wysłać swą flotę przeciw niemu. Na pewno było to coś, co będzie jeszcze warto śledzić. Poza tym nie działo się nic ciekawego - ponoć jakiś król Ibbeńczyków wyruszył na zachód, a nastroje w Yi-Ti były, delikatnie mówiąc, wojenne. Czerwoni Magowie ponoć zaczęli odzyskiwać moc, a w Ny Sar wylęgła się jakaś po-Rhoynarska sekta. Ile jednak było w tym wszystkim prawdy - ciężko ocenić.