Plac Treningowy

Rodrik miał okazję zobaczyć, jaki progres zrobili jego wojowie wysłani do Winterfell. W treningowych walkach starali się zaprezentować jak najlepiej swojemu szefowi. Największy postęp mógł zobaczyć u Barta, który już nie potykał się o nic na ziemi. Pewniej też dzierżył topór i do tego nauczył się dobrze trzymać tarczę. Prezentował już pewne umiejętności, które wynosiły go w grupie przyszłych strażników Cerwyna. Podobnie pozytywnie można było ocenić Uryka. Do wrodzonej siły i rozmiaru dołożył wreszcie zdolność władania mieczem dwuręcznym, który dobrze pasował do jego rozmiarów. Widać jednak było, że czekało go jeszcze wiele treningów, zanim osiągnie poziom na przykład Góry.
Reszta wojów nie zrobiła żadnego postępu. Zupełnie żadnego. Czy to kwestia słabych mentorów, bo najlepsi wojownicy wyjechali przecież na południe, czy tego, że byli po prostu chujowi... to pewnie wymagało więcej czasu?
Z pozytywów znaleźli kolejnego woja do swojej szczęśliwej spółki. I to jakiego! Jon Dustin, który wsławił się w wojnie z Przeprawą i kilkoma wyprawami za Mur z Nocną Strażą, także z krótkim epizodem w Drugich Synach (a był właśnie drugim synem sławnego woja z Dustinów, stryja lorda Williama, który wsławił się biegłością w władaniu toporem), a za młodu nawet nie poszedł z lordem Eddardem na Południe! Tak jak ojciec uwielbiał walczyć toporem, co robił jako jeden z najlepszych na Północy. Mógł wiele wnieść do montowanej ekipy swoim doświadczeniem i umiejętnościami, a mówiło się także, że jest bardzo honorowy. Jednakże trzeba było liczyć się z trochę większymi wydatkami, by zatrudnić takiego fachowca - na pewno spodziewał się otrzymania niewielkiego kawałka ziemi, by móc gdzieś osiąść na starość.