Pięść Pierwszych Ludzi

Horda Wybrańca opuściła Pięść Pierwszych Ludzi przed wieloma tygodniami. Fort pierścieniowy został jednak pozostawiony sam sobie. Wielu wojowników i jeszcze więcej osób niezdolnych do podążania za Skagirem pozostało na miejscu, aby dalej zajmować się codziennymi życiowymi zadaniami. Zbierali żywność, polowali, łowili ryby, a także tworzyli broń i tresowali zwierzęta, które mogły później zostać wykorzystane w dalszych bojach Magnara.
W czasie jednej z wypraw łowcy Wolnych Ludzi mieli wiele z szczęścia. Powalili lochę olbrzymiego dzika, której mięso mogło wykarmić wielu mężów. Skóra i kości również były bardzo przydatne. Najważniejsze jednak było to, że po śladach odnaleźć mogli jej młode. Całą gromadkę warchlaków, które nie oddalały się daleko od swojej matki. Tych nie zgładzili, a zabrali je na Pięść. Zainspirowany jednym ze zmiennoskórych, mężczyzną, który okiełznał właśnie ogromnego dzika i używał go jako wierzchowca, Wybraniec nakazał łowcom gromadzić te zwierzęta, aby służyły jego wojownikom. Mieli więc teraz kilka kolejnych sztuk, a po dwóch tygodniach pośród ludzi okazało się, że te konkretne są dość bystre i prędko dają się układać po myśli swoich opiekunów.

Przyjmując nowych bogów Skagir z Thennu upodobał sobie szczególnie jeden z aspektów ich kultu - przelew krwi. Niektórzy powiedzieliby zapewne, że ten konkretny akt oddawania czci Przedwiecznym przyćmił Wybrańcowi wszystkie inne z ich nauk. Nie mieliby jednak racji. Byliby blisko prawdy, naprawdę blisko, jednak nieznacznie by się z nią rozminęli. Skagir oddawał bowiem hołd bogom w jeszcze jeden polecany przez nich sposób - szastając swoim nasieniem na prawo i lewo. Każda wyprawa musiała dostarczyć mu branki, a pomiędzy nimi uważnie przyglądał się wszystkim włóczniczkom w szeregach jego hordy, jak również kobetom napotykanym w czasie podróży.
Tego dnia na Pięści Pierwszych Ludzi zrodzić miał się pierwszy owoc namiętnej pracy Skagira pod sztandarem nowych bogów. Branka Wybrańca pochwycona podczas jego pierwszej wyprawy po poznaniu Orthanysa, kobieta Żelaznego Rodu pojmanana Wyspie Niedźwiedziej, wydała na świat dwóch zdrowych synów. Niewątpliwie był to znak przychylności Przedwiecznych!


Kilka tygodni później potomstwo na świat wydać miała inna kobieta, która nosiła dziecko największego entuzjasty w kwestii dzielenia się swoim nasieniem ze wszystkich wyznawców Przedwiecznych - Sebastiona Graftona. Niestety tym razem poród nie był tak pomyślny. Dzika nosząca potomka rudego lorda pozostawiła mu zdrowego syna, jednak sama zmarła na skutek utraty krwi. Akolici przyjęli dziecko, znajdując pośród kobiet mamkę, która miała zająć się nim w pierwszych księżycach życia.

Maester (Dziecioki)