Port

Tyrosh. Tak wiele kolorowych bród i włosów, że aż Sebie zachciało się samemu kupić sobie jakieś barwniki i przefarbować owłosienie. W zasadzie to chyba tak zrobi. W zasadzie to mógł połączyć to ze swoimi planami na wzbogacenie się, żeby tylko starczyło im złota na podróż do Valyrii bez konieczności oszczędzania czy czegoś gorszego, a jednocześnie wyszłoby to lepiej. Na razie musiał jednak zorientować się lepiej w sytuacji w Tyrosh i na Stopniach zanim ostatecznie zdecyduje się podjąć jakieś działania. Do tego lord Gulltown spróbował się wprosić do Archonta Tyrosh tak jak wcześniej w Myr, opowiadając mu o swoich planach podróży do Valyrii i przy okazji obdarowując standardowymi prezentami. Nie byłby też sobą, gdyby przy okazji nie próbował uwodzić kobiet.

Aerea także i w Tyrosh zagościła jakiś czas po Graftonie. O tym mieście widziała przede wszystkim to, że są mistrzami barwników. Gdy wyjrzała na brzeg i zobaczyła pstrokate włosy, brody i stroje mieszkańców, zapragnęła także sobie sprawić taką przyjemność. Ale najpierw wysłała swoich gwardzistów w takim samym celu, jak w Myr. Następnie z takim samym towarzystwem jak poprzednio zeszła na ląd.
Architektura byłą tu już zdecydowanie mniej okazała niż w Pentos, bardziej surowa, przytłaczająca i przygnębiająca. A przynajmniej dla kogoś z zewnątrz, gdyż Artigar nawykła do widoku smoczego, czarnego jak noc, kamienia. Spacerując ulicami wypytywała mieszkańców o jakiegoś dobrego barwiarza, i gdy takiego jej wskazali, udała się do niego nieśpiesznie, uważnie obserwując miasto i ludzi.
Po dłuższym czasie stanęli przed przybytkiem barwiarza. Wyglądał przyzwoicie i wzbudził zaufanie Artigar. Weszła tam tylko z Vaeronem, pozostali musieli pilnować wejścia, chociaż nic im raczej nie groziło. Dokładnie przejrzała ofertę sprzedawcy, by wybrać wymarzony kolor. Z góry odrzuciła wszystkie kolory choć trochę zbliżone do naturalnych, i skierowała swój wzrok na te jaskrawe.
- Chyba wezmę niebieski. Tak jak morze, które teraz jest moim domem. - uśmiechnęła się. Spojrzała na dowódcę gwardii. Postanowiła się zabawić jego kosztem. - Ty natomiast, mój drogi, przefarbujesz się na różowo.

Po zabiegu farbowania przeszła się jeszcze na targowisko, gdzie zakupiła bogate, jaskrawe szaty. Na okręt wróciła już późnym wieczorem, gdzie oczekiwała raportu z poszukiwań.

Archont Tyrosh był człowiekiem starszym, bezdzietnym i, jak było powszechnie wiadomo, dumnie stroniącym od seksu. Nie pił też wiele, więc prezent Sebastiona nie zrobił na nim wrażenia. Nie zrobił go również sam Sebastion, którego władca Tyrosh nie przyjął pod swoim dachem, ani też cel jego wyprawy. Można by rzec, że Tyrosyjczyk postarał się po wstępnym ocenieniu gościa spławić go jak najszybciej. Na mieście mówiono, iż władca miasta jest niezwykle rzeczowym człowiekiem nastawionym na efekty oraz ceniącym skuteczność, najwyraźniej nie widział w Graftonie dobrego narzędzia by osiągnąć swoje cele.
Inne rzeczy członkom wyprawy powodziły się lepiej. Znaleziono ochotników oraz niewolników na zakup, pozyskano jakieś mapy, wybadano okolicę. Sebastion zdołał też uwieść niezwykle piękną dziewkę karczemną z gospody, w której się zatrzymał.

Tymczasem spacerując po mieście spotkała znajomą twarz. Był to chyba Leonard Redfort. Nie za bardzo kojarzyła kim jest, poza tym, że znajomy Graftona. Uśmiechnęła się i podeszła do niego.
- Co za ciekawe spotkanie w tak wielkim mieście. Doprawdy niespotykane. Zmierzasz w konkretnym kierunku?

- Tak, galery są eleganckie, ale mało pojemne. Chyba coś mnie zaćmiło, gdy postanowiłam wziąć tylko dwie galery.
Już teraz ledwo się mieścili, a co dopiero z zapasami. A w dodatku chciała przecież dokupić medyków.
- Skoro tak stawiasz sprawę, to masz rację. Ja w Pentos bez okrętów byłabym jak bez ręki. Już pomijam fakt, że posiadam własną stocznię, choć do tej pory jej wszystkie siły były skierowane na tworzenie okrętów na zamówienie i nie miałam kiedy zrobić własnych. Skoro nie masz dostępu do morza, to faktycznie posiadanie okrętu na własność jest bezsensowne. - zgodziła się kiwając głową.
Ruszyli wolnym krokiem w stronę portu, który nie był daleko. Z miejsca gdzie byli widać było maszty i żagle. Gdy byli blisko nakazała swoim ludziom by rozglądali się za stoczniami i rozpytywali o możliwość zakupu lub chociaż wynajęcia karaki.
- O tak, mówię o Łabędzich Okrętach, choć nie tylko o nich. Są piękne i szybkie. Myślę, że za odpowiednią cenę byłyby jednak dostępne. - uśmiechnęła się. - Pieniądze otwierają wiele drzwi.
Odetchnęła głęboko morskim powietrzem. Pachniało inaczej niż w Pentos. Lub jej się tak wydawało. Niemniej był to ładny zapach morza. Właściwie polubiła życie na okręcie, gdyby nie była potrzebna na miejscu u siebie, to zastanowiłaby się nad dłuższą wyprawą gdzieś hen daleko, może na Wyspy Letnie?
- Jeśli tylko się uda, to kupię tu, w Lys lub Volantis karakę lub dwie a nawet i trzy. Ale lepiej wcześniej niż później. Jestem pewna, że w Valyrii nie będzie udało się zdobyć pożywienia, więc będziemy musieli się oprzeć na dostawach z naszych okrętów.

W kwestii karak. Nie było karak. Właściwie to były, ale ani na wynajem, ani na sprzedaż. Te duże, pojemne i przystosowane do żeglugi po otwartych wodach okręty były zawsze na usługach kupców czy innych możnych, którzy mieli dla nich przynoszące zyski zastosowanie lepsze niż podnajmowanie ich komuś. Na niektórych można było oczywiście wynająć kajutę czy miejsce w ładowni by przeprawić się do innego miasta. Czy to samemu, czy z grupą kompanów lub towarami. Nikt jednak nie oferował usług całego takiego statku, a przynajmniej nie w tej chwili. Co do sprzedaży, to było podobnie. Ludzie Aerei dowiedzieli się, że jakiś podupadający kupiec sprzedaje nadgryzioną zębem czasu karakę, ale na miejscu okazało się, iż dobił już z kimś targu i szkutnicy rozpoczynali już remont jednostki.

Niestety, targowiska Tyrosh nie oferowały nic co mogłoby przykuć uwagę Leslie. A przynajmniej ona na nic takiego nie natrafiła. Nie było jednak powodu by się martwić, przed nimi jeszcze Lys oraz Volantis, może tam uda jej się coś znaleźć.