Samotnia króla

Zawód.
To czują młodzi ludzie, kiedy dorastają i odkrywają, że ich mentorzy nie są lub nie byli tak doskonali, jak im się wydawało w dzieciństwie. To pierwsze prawdziwe rozczarowanie, jakie czuje człowiek. Dla niektórych może nawet największe w całym życiu.
A co czują Ci, którzy zawiedli? Olbrzymi smutek.
Smutek czuje ojciec, kiedy syn wypomni mu niekompetencję.
Smutek czuje lord, kiedy jego chorąży zgodnie kwestionują jego decyzje, choć wcześniej wypełniali rozkazy z nabożnym posłuszeństwem.
Smutek czuł Harrold, kiedy Myle Blackwood, ten sam, który tak bardzo przypominał staremu samego siebie sprzed lat wypomniał mu hipokryzję i zagroził wojną.
To mogła być piękna przyjaźń, pomyślał, ale wszystko przepadło.
Król Doliny zwiesił na chwilę głowę i tępo wpatrywał się w podłogę.
Jednak nie płakał, ani nie wyrzucał życiu, jakie ono jest niesprawiedliwe. Nie zamierzał przepraszać smarkacza za czyny, których mógł się spodziewać.
I nie zamierzał nadstawiać drugiego policzka, jeśli Dorzecze zaatakuje.