Osada Dzikich Włóczni

Dzień, chylił się ku końcowi. Wszystko jak na razie było w miarę znośne. Ojciec z braćmi nie wrócił do osady, będąc na polowaniu od wielu tygodni. Jej pozostało zajęcie się osadą i ludźmi jacy pozostali. Musiała zadbać o ich bezpieczeństwo, zająć się nimi w czasie nieobecności głowy klanu. Nie podobało się jej to, ale co miała począć? Jedynie młodszy z braci pozostał z nią by wesprzeć ją i dopomóc najmłodszej siostrze w podejmowaniu odpowiednich kroków. Dużo problemów nie było, rozegnała bójki, pogodziła zwaśnioną rodzinę. Wszystko zakończyło się w miarę spokojnie. Jednak jak każdego dnia, dzień chylił się ku końcowi, a co za tym szło również i dla niej. Jednak nim miała zamienić jednego z ludzi w warcie, sama zasiadła do ogniska i w raz z bratem oraz pozostałymi osadnikami śmiejąc się i dobrze bawiąc spożywała wieczorny posiłek.