Ulice Kasath

Wyprawa, której się właśnie podejmował miała być najdłuższą tego typu podróżą w jego krótkim, acz dość aktywnym, życiu. Z tego względu poświęcił sporo czasu i uwagi na odpowiednie przygotowanie się i sprawdzenie wszystkiego od kondycji siodła przez stan zapasów po zapakowanie wszystkich prezentów, ubrań oraz innych przydatnych akcesoriów. Odrywając się od ziemi mógł mieć tylko nadzieję, że o niczym nie zapomniał. Dla pewności jednak dokonał drugiego przeglądu podczas krótkiego przystanku w Belos, gdzie pośród swoich ludzi wciąż miał szansę na uzupełnienie ewentualnych braków.
Teraz jednak dotarł nad Kasath, jedno z wielkich sarnorskich miast położonych w południowej części tego dumnego i potężnego królestwa. Podczas ostatniej wojny król tego miasta opowiedział się po stronie Valyrian, podczas gdy władca sąsiedniego Sarnath poparł sprawę Ghiscarczyków. Z tego względu właśnie Belaerys wybrał akurat to miasto na przystanek. Miał również cichą nadzieję na to, że uda mu się wykorzystać zawieruchę w Astaporze do podjudzenia tutejszych Sarnorczyków do próby wykorzystania problemów Ghis, aby wzbogacić się ich kosztem.

Zatoczył kilka wolnych kręgów nad miastem, aby nie alarmować nikogo nagłym lądowaniem i pokazać, że nie ma wrogich zamiarów. W tym samym czasie rozglądał się, z każdym kręgiem obniżając wysokość, za budynkiem większego zajazdu czy gospody. Najlepiej takim, który posiadał większy dziedziniec. Jeżeli udało mu się takowy przybytek wypatrzyć, to tam postanowił lądować. W przeciwnym razie usadził wiwernę przed bramami miasta. Niezależnie od tego czy musiał rzucić gospodarzowi kilka monet za tolerowanie i nakarmienie stwora, czy też zmuszony został do spaceru, plan miał ten sam. Miał zamiar odwiedzić targ niewolników i znaleźć dobrą gospodę. Później, o ile było to możliwe, audiencja w pałacu tutejszego monarchy...