Przedpola Rosby

Zgodnie ze swoją zapowiedzią, Ogar Wojownika prędko zwołał swoje siły i pomaszerował na Rosby. Szybka kapitulacja Darklynów nieco go rozczarowała, ponieważ liczył na rozlew krwi. Teraz miał okazję, aby poużywać sobie na krnąbrnych Rosbych. Ledwo odbudowane wioski ponownie strawił ogień, kiedy uderzyła w nie pędząca przed armią straż przednia, którą prowadził Angron we własnej osobie. Kiedy oddziały Andalów dotarły pod zamek, obsadzony siłą ludzi, aczkolwiek nie najlepiej uzbrojonych i zaopatrzonych, nastąpiły przygotowania do szturmu.

Walka była krwawa, ale jednostronna. Zaprawione w boju siły Ogara sprawnie poradziły sobie ze zgromadzonym do obrony zdemolowanego zamku motłochem i garstką zbrojnych. Kiedy mury padły, rozpoczęła się masakra. Żaden człowiek będący w środku, nieważne czy to mężczyzna, kobieta, czy dziecko, nie przeżył. W ten sposób nastał też kres rodu Rosbych. Angron zagarnął skarbiec, zapasy i uzbrojenie, pozostawił w zamku niewielki garnizon i zawrócił swój hufiec pod Duskendale, aby uzupełnić siły i uzyskać przyobiecane przez Hugora zapasy.