Królewski Las

Kiedy reszta jego fanatycznych braci i sióstr przybyła Gwóźdź poprowadził swój pobożny - może aż nadto - hufiec w gęstwinę Królewskiego Lasu. Szukali tam czardrzew i śladów demonów, a kiedy jedne lub drugie udało im się znaleźć, to niszczyli je najlepiej jak umieli. Niemądre było jednak ze strony kaznodziei, że powiódł swoją trzódkę tak daleko od innych, bystrzejszych wodzów swego ludu. Pośród drzew nadeszła na nich bowiem ta sama zguba, która pochłonęła życie Borosa Pobożnego.
Noc wypełniły strzały i krzyki, a wkrótce po nich wycie i warkot. Dźwięk dziesiątek drobnych stóp tupoczących po leśnym poszyciu i wrzaski zabijanych, skonfundowanych fanatyków. Kiedy słońce wzejdzie nad Królewskim Lasem zamiast pobożnego hufca Gwoździa zastanie pięć setek trupów, których wnętrzności zdążyły już przyozdobić wszystkie czardrzewa w najbliższej okolicy.