Przystań Starfall

Długie tygodnie na morzu minęły od kiedy opuścili Lyrię. Po drodze zatrzymali się na ładnej wyspie będącej dobrą lokalizacją na placówkę handlową, ale na tym skupić się trzeba będzie później. Oby nikt nie próbował tego zrobić zanim wrócę, bo trzeba będzie dokonać jakiejś masakry ~ pomyślał sobie, wracając myślami do małego archipelagu. ~ Hehe... Poza tym Aenarion spędzał praktycznie cały czas w swoim gabinecie na statku, zagrzebany w zwojach i kartach, rysując na nich różne kombinacje glifów i analizując je. Towarzystwa przy pracy dotrzymywali mu głównie Viserra i Trystane, a czasem również jego przyboczni strażnicy.
W końcu jednak ich podróż osiągnęła pierwszy istotny punkt w Westeros. Zamek położony na wyspie u ujścia rzeki w zachodnim Dorne - Starfall. Wcześniej Belaerys chciał zatrzymać się przy ujściu Zielonej Krwi, ale nie było tam żadnych znaczących osiedli. Tak czy inaczej... Trzy okręty z Valyrii zarzuciły kotwicę w okolicy zamku i czas był schodzić na ląd. Aenarion wysłał paru ludzi - w tym Gerongara pochodzącego z Westeros i tłumacza Starej Mowy - aby zapowiedzieli jego wizytę w interesach i poprosili o gościnę na zamku. Jeżeli nie było żadnych zgrzytów, to biorąc swoją najbliższą świtę i miły podarek dla gospodarzy udał się na zamek, aby spotkać się z królem, królową, księciem, księżną, czy kimkolwiek kogo tutaj mieli...

Podróż przebiegła im bez turbacji i nawet dość przyjemnie, albowiem wędrowali wzdłuż rzeki, dzięki czemu przy postojach, jeśli znużeni, mogli ochlapać się w chłodnej wodzie. Po jakimś czasie ukazało im się położone u wybrzeża Starfall, zamek królów Torrentine, w którym akurat aktualnie, rezydowała królowa. Przyjęła ona wędrowców na swym dworze, ugościła a także podziękowała za prezenty. Przy tej okazji książę mógł poznać samą władczynię oraz taką osobistość, jak choćby sławny przez swe umiejętności Miecz Poranka, Vorian Dayne. Po wypełnieniu towarzyskich obowiązków nikt nie bronił młodzieńcowi szukać szczęścia w porcie.

Port ten zaś, a raczej skromna dość przystań, duża nie była. Wystarczył niewielki ułamek czasu, który młodzieniec sobie na poszukiwania założył, aby omieść wszystko wzrokiem i stwierdzić, czy okazja jest, czy też jej nie ma. I otóż... Nie było. Żaden statek zdolny pomieścić jego oraz jego świtę nie cumował akurat w przystani. Przykra sprawa. Pozostało zatem młodzieńcowi czekać, co w końcu mogło skutkować nadużyciem gościnności, lub poprosić królową o użyczenie statków, by choćby przeprawić się na ziemie Reach. Raczej nie powinno być problemu z taką sprawą. W końcu był z Yronwoodów i ze dwa drakkary na kilka dni to chyba nic takiego.
Niemniej... Kiedy tak szukał okazji, usłyszał o Wolmarze Rossie. Był to ponoć biegły łowca i poszukiwacz przygód, który szukał śmiałków do wyprawy w góry. Plotka głosi, że w pobliżu Starfall, na południowym zachodzie w górach, osiedlił się niebezpieczny szaleniec, wędrujący w towarzystwie wielkiego cieniokota. Jego osoba siała niepokój w osadach przy podgórzu. Miecz Poranka chciał załatwić sprawę, ale szubrawca skutecznie unikał pościgu, zaszywając się właśnie w górach, gdzie trudno było go odszukać. Wolmar chciał załatwić sprawę, nim zrobią to ludzie królowej. Co to mogło interesować księcia? Cóż, jeśli w ogóle interesowało, to Wolmar przesiadywać miał w gospodzie "Pod Spadającą Gwiazdą".