Góry Księżycowe

Król Żelaznych Ludzi zaiste brzmiał groźnie, tak jak i oni sami. Górale mogli jednak najechać niziny i zniknąć pośród stromych szczytów Gór Księżycowych, gdzie nikt nie zdołał ich pokonać ostatecznie od tysiącleci. Zanim wojownicy ze słonych mórz dotrą do brzegów krainy i wyprawią się na ich poszukiwania, ich już dawno nie będzie. Kto wie, może kiedy ten cały Harwyn pojawi się w Dolinie, to klany zejdą z drugiej strony gór i zagrabią dobytek prostaczków ze wschodniego Dorzecza? To dopiero byłoby dużo łupów!
Grogg mógł poinstruować trochę Leonarda, jeżeli ten chciał, ponieważ był niezwykle biegły we władani dużym i ciężkim orężem. Można powiedzieć, że był to jego preferowany sposób walki, o czym świadczył zresztą jego masywny młot.

- Nie ma chyba co zwlekać - stwierdził Grogg syn Grogga. - Zmęczenia nikomu z nas nie doskwiera na tyle, aby pokonały nas proste schody.
Wkrótce przygotowano kilka pochodni i Grogg, Leonard i paru ludzi ruszyć mogło po stromych schodach wieży w dół. Zeszli całkiem głęboko, poruszając się przez ciasny korytarz, aż w końcu znaleźli się w niewielkiej, suchej komnacie zakończonej kamiennymi drzwiami.
- To tutaj - oznajmił wódz Kamiennych Stóp i podszedł do drzwi. Światło z dzierżonej przez niego pochodni oświetliło je lekko i dało się dostrzec ślady po próbach siłowego ich sforsowania. - Coś kryje się po drugiej stronie, ale nigdy nie zdołaliśmy ich otworzyć.

Leonard zabrał się za oglądanie drzwi i ich otoczenia. Same odrzwia były wykonane z kamienia i wydawały się być dość masywne, krawędzi ich niknęły zaś za futryną z litej skały i nie dało się dostrzec żadnych zawiasów. Górale wyrwać ich nie próbowali, jedynie strzaskać bądź wyłamać, ponieważ nie było żadnego miejsca, aby komfortowo zaczepić haki czy przywiązać liny.
Kiedy zbudowano wieżę i drzwi? Z pewnością bardzo dawno temu, może nawet przed przybyciem Andalów skoro strzegli jej górale, a i jej budowa charakterystyczna była dla Pierwszych Ludzi. Kluczowe okazało się tutaj szukanie szczeliny przez Leonarda, ponieważ udało mu się coś znaleźć w pobliżu wrót. Odgarnął trochę gruzu, kurzu i pajęczyn jakie wypełniały małą wnękę i zajrzał do środka.
Głębiej we wnęce znajdowała się rzeźbiona w czardrzewie twarz z lekko rozchylonymi ustami, starcza i pomarszczona. Na dolnej wardze Leonard dostrzec mógł coś zaschniętego. Nie był pewien, ale wydawało mu się, iż była to dawno wyschnięta krew.

Rozglądając się po skarbcu, po wszystkich broniach, ozdobach i elementach pancerzy, z których wiele pokrywały runy Pierwszych Ludzi, Leonard nie odczuwał nic specjalnego. Żaden przedmiot nie wzbudzał jego zainteresowania tak jak uczynił to wcześniej pas noszony przez Grogga syna Grogga, a nic na pewno nie hipnotyzowało go w sposób podobny do wyciosanej w czardrzewie twarzy. Najwyraźniej runy zdobiące te obiekty były jedynie ozdobne, albo też, jak to było w przypadku runicznych pancerzy Royce'ów, miały jedynie "magiczne" właściwości.
- He... Pomogłeś nam otworzyć drzwi, podzielimy się więc po połowie - zaproponował wódz Kamiennych Stóp. - Chcesz coś z tego co tu jest szczególnie, jakąś broń czy inną ozdobę?
Nie wydawało się, aby Grogg szczególnie zachwycił się którymś z obiektów w skarbcu jeżeli szło o elementy uzbrojenia. Co do kosztowności... Górale to też łupili, więc niewątpliwie wiedział, że jest to warte dużo. Najprawdopodobniej nie wiedział jednak jeszcze co z tym wszystkim zrobi. W końcu nie wsiądzie na jakiegoś kuca i nie pojedzie na ogromne zakupy w porcie Gulltown.

- Nieźle... - mruknął Grogg, kiedy Leonard powiedział ile jego zdaniem warte są te wszystkie przedmioty. Trudno powiedzieć czy zdawał sobie sprawę ile za to może kupić, czy po prostu uznał, że to musi być dużo.
- To bierz - rzekł Grogg syn Grogga w sprawie zbroi. On przecież i tak nie odziewał się w pancerz. - Żelazo? Mówisz o broni ze stali? - zapytał. - Jeżeli taki układ by był możliwy, to Kamienne Stopy się zgodzą - stwierdził, a wizja jego wojowników uzbrojonych na równi z rycerzami z Doliny i ich żołdakami z pewnością przypadła mu do gustu. - Trochę żywności, kóz, owiec i koni też by się przydało.
Najwyraźniej Kamienne Stopy gotowe były przehandlować swoją część skarbu, jeżeli szło o złoto i kosztowności, w zamian za uzbrojenie i trochę zapasów. Teraz tylko trzeba było dogadać się w kwestii przeniesienia tego wszystkiego i dostarczenia góralom ich części. Warto było też pomyśleć nad tym jak to zrobić, aby wieść nie rozniosła się zbyt daleko. W końcu inni lordowie, a nawet korona - chociaż ta nie była teraz w najlepszym stanie - mogli być niezadowoleni ze zbrojenia górskich klanów.

- No, tak będzie - przyznał Grogg syn Grogga, który nie należał do skromnych ludzi. - Ha! Napitek brzmi przednio!
Wódz Kamiennych Stóp klepnął Leonarda w plecy i wraz z resztą grupy poszukiwawczej ruszyli na górę. Ludzie Redforta mogli podzielić się gorzałką, zaś górale raczyli ich kozim mlekiem, upolowaną w górach dziką kozą oraz innymi dobrami jakie udało im się zebrać bądź złupić. W ich relacji pomogło trochę to, że przyboczni rycerze Leonarda od lat włóczyli się z nim po Essos i trochę odsunięci byli od sporów na linii Dolina-górale.


- He... Nie będziemy już palić waszych osad, w okolicy są inne ziemie, na które możemy zejść - rzekł Grogg. - Z drugiej strony gór jest jakiś Waxkey i Dorzeczanie, a jakbyśmy trochę odbili na północ, to wpadniemy do domeny pieprzonych Sokołów we własnej osobie - powiedział z drapieżnym uśmiechem na ustach. - Swoją drogą, wiesz coś może co się u nich dzieje?
Kto wie, może Leonard miał jakieś informacje, które pozwoliłyby góralom wybrać dobry, zdezorganizowany cel i zyskać więcej mniejszym kosztem.

Grogg nie wiedział nic o żadnych złożach metali - jedynie pewien był, że kamienia w górach będzie sporo - ale nie widział problemu w tym, aby ludzie Leonarda się tutaj rozejrzeli i wydobywali co trzeba. Kamienne Stopy, jeżeli współpraca rzeczywiście przebiegać będzie dobrze, mogły ich ochraniać w górach przed ingerencją innych klanów oraz służyć za przewodników.
- Popierdoleni ci Andalowie... - mruknął jedynie Grogg syn Grogga, kiedy Leonard opowiedział mu co się dzieje w Dolinie. Tchórzliwi władcy, morderstwa, jakiś pierdolnik straszliwy.

Dobra... Interesy między obydwoma panami zostały załatwione. Każdy wiedział co ma wziąć i dać drugiemu, wiedzieli jak mają sobie pomóc i się ze sobą kontaktować. Pozostawało jedno, ten pojedynek, o który Leonard tak zabiegał. Obaj mężczyźni wcisnęli się w napierśniki, chociaż Grogg syn Grogga krzywił się trochę, ponieważ nie lubił, kiedy coś aż tak ograniczało mu ruchy. Później też hełmy na głowy, broń w dłoń i w bój!

Wódz Kamiennych Stóp, co już było wiadome, był szybszy, toteż nie dziw, że on pierwszy zaatakował. Doskoczył do Redforta i zamachnął się toporem, jednak Leo uniósł w porę tarczę i sprawnie się osłonił. Zaraz też lord kontratakował, solidnie uderzając w lewe udo górala. Starcie trwało dłuższą chwilę. Redfort parę ciosów jeszcze odbił tarczą, a Grogg paru uniknął jednak większość z nich okazywała się po obu stronach celna. Silniejsze były niestety te należące do górala. W końcu też wódz Kamiennych Stóp zamachnął się mocno i wykorzystał swą zręczność, aby w ostatniej chwili zmienić kierunek ciosu. Uderzył Redforta w rękę, zmuszając go do puszczenia miecza. Leo miał jeszcze tarczę, acz ta zdała mu się tylko do osłaniania się przed kolejnymi, nadchodzącymi prędko jeden za drugim ciosami Grogga, które w końcu zmusiły go do zejścia na kolana. Wtedy góral mocarnym kopnięciem obalił Redforta na plecy i uniósł nad nim topór, który opuścił z mocą i wbił w ziemię obok jego głowy.
- GROGG, GROGG, GROGG! - skandowali wokół górale.
Zwycięzca pomógł Leonardowi wstać.
- Prawdę mówiłeś, z bronią walczysz o wiele lepiej niż bez - pochwalił umiejętności Redforta. - Mnie może ustąpiłeś, ale żaden z tych tutaj by cię nie zmógł - powiedział, wskazując zamaszystym gestem na swoich wojowników. - Teraz czas jeść i pić!