Ruiny Zachodu

Może i Leonard nie miał powalającego charakteru, jak inni członkowie wyprawy, ale miał inne ważne przymioty; jak spokój ducha, umiejętności walki czy też potrafił postawić ludzi do pionu, gdy tego wymagała sytuacja. Może i nie był miłym i dobrodusznym dowódcą, który będzie ich klepał po pleckach i mówił, że wszystko będzie dobrze, Leonard był po prostu realistą i jeśli żołnierze chcieli przeżyć ten czas w Valyrii, a na koniec opuścić go z pełnymi kieszeniami złota, musieli go słuchać.
Obóz postawiony przez Gerolda, był bardzo dobry, nie mylił się więc wybierając go do roli Obozowego. Odpowiedniki murów były, fosa była, nawet wieża została postawiona. Wszystko wyglądało bardzo dobrze. Gdy prace dobiegły końca, Leonard otrzepał się z pyłu zebranego w czasie roboty i zebrał wszystkich na głównym placu.
-Uroczyście oświadczam, że wspólnymi siłami zbudowaliśmy coś wspaniałego. Ogłaszam powstanie Fortu "Nowe Redfort". – krzyknął i umieścił rodową chorągiew w centrum obozu, a jeśli mieli jeszcze jakieś mniejsze proporce, przyczepiono je do wieży. Później, można było świętować zakrapiając wszystko alkoholem, naturalnie w niewielkich ilościach, wszak wróg mógł zaatakować w każdej chwili. Chociaż, jak sam był świadkiem, to słuszna dawka alkoholu działała piorunująco. Pijani żołnierze stawali się często bardziej agresywni, przez co skuteczni, ale Leonard nie miał zamiaru próbować tego na niewyszkolonych poborowych od Graftona.