Koszary Straży

Gerold został wtrącony do jednej z cel w koszarach straży i miał oczekiwać swojego losu, jednocześnie licząc na to, że to co powiedział wystarczy by wyciągnąć go z gówna w jakim się znalazł. Rzeczy jakie miał przy sobie zostały zarekwirowane, szczęśliwie pozwolono mu zachować ubranie, choć i je wcześniej starannie przetrzepano.
Mężczyzna siedząc w swojej celi mógł dojść do jednego wniosku - więzienia w Essos i Westeros jakoś się szczególnie od siebie nie różniły. Tutejsze pomieszczenie było ciemne, nieduże i cholernie wilgotne, podobnie jak i niektóre lochy zamków Siedmiu Królestw, choć i tam niektórzy mieli nieco większą wyobraźnię odnośnie więzienia swych wrogów, jak choćby Podniebne Cele w Orlim Gnieździe, z których wręcz pozwalano uciekać więźniom... Z tej celi jednak nie można było uciec, a przynajmniej nie od razu. Trzeba było mieć czas, a Gerold mógł być pewny, że jemu go dużo nie dadzą.
Szczęśliwie dla niego zdecydowano się go karmić bliżej niezidentyfikowaną breją i wodą, toteż było możliwe, że go nie powieszą. Z ilości podanych posiłków mógł wnioskować, że przesiedział jakieś dwa dni nim cela w końcu się otworzyła i wkroczył do niej nieco starszawy jegomość - mężczyzna nie był ubrany jak strażnicy, którzy go pojmali, ale wyglądało na to, że sprawował tu (w mieście lub w koszarach) jakąś władzę, skoro pozwolono mu się z nim zobaczyć.
- Masz szczęście, że powiedziałeś, że jesteś rycerzem i ktoś postanowił przekazać te informacje dalej, a twoi ludzie także bili to drzwiami i oknami by dowiedzieć się czegoś o twojej sytuacji i potwierdzili, że jesteś na usługach księcia Pentos. Zmienia to twoją sytuację o tyle, że egzekucja została odwołana. Normalnie nie tolerujemy morderstw w Braavos, szczególnie ze strony osób, które śmią się podawać za naszych przyjaciół, ale chcemy zachować dobre relacje... Dlatego też zapłacisz grzywnę. Dla wdowy po zamordowanym by zapewnić jej byt i na rzecz Braavos za popełnione przewinienia. Łącznie sto sto sztuk złota, po czym możesz opuścić miasto i nigdy tu nie wracać.... Chyba, że nie masz takich pieniędzy, wtedy...

W końcu ponownie trafił do więzienia. Nie pamiętał już jak kiedy ostatnio był jakimś więzieniu, ale było to dawno i chyba w Norvos. Cela przypominała mu lochy pod Darkdell, nawet pachniało podobnie, do których schodził czasami z braćmi, gdy nie było tam więźniów, i zamykali się w nich, tak jak zrobili pewnego razu z Szarym Gigantem, którego zamknęli rano i przypomnieli sobie o nim dopiero wieczorem. Ale to była wina Harlona, jak zawsze, bo był najstarszy.
Jego wspominki przerwał dźwięk otwieranych dźwięk otwieranych drzwi, więc podniósł się z ławki na której leżał i spojrzał na wchodzącego do celi mężczyznę. Przyjrzał mu się uważnie, a kiedy ten zaczął swój wywód usiadł ponownie słuchając. Westchnął.
- Mam, mam. Lepiej stracić pieniądze niż zawisnąć. Mogę już odzyskać swoje rzeczy? - zapytał. Kiedy już wyszedł z więzienia udał się na okręty z kapitanem lub z kimś kogo wyznaczył i wydał mu przykazane sto sztuk złota, i kolejne pięćdziesiąt sztuk jako dodatek dla wdowy. Gdy już to uregulowali kazał wszystkim członkom wyprawy zbierać się na okręty i opuścić Braavos raz na zawsze.