Komnaty Lorda Dowódcy

Lord Dowódca Nocnej Straży, ser Aron Allyrion, zasiadał przy swoim biurku. W pobliskim kominku wesoło płonął ogień, do którego drew dorzucał właśnie osobisty zarządca Dornijczyka.
- Siadaj, książę, siadaj - powiedział gospodarz, wskazując Starkowi krzesło naprzeciw siebie. - Jon, przynieś kielich dla księcia i dzban grzanego wina. Niech rozgrzeje się trochę po podróży.
Zarządca dorzucił ostatnie drwa do kominka, po czym wyszedł prędko, aby wykonać polecenie swojego przełożonego.
- Król Alester przywdział czerń, to prawda - przytaknął Allyrion, który najwyraźniej nie miał zamiaru kląć na swego nowego barat w czerni. - Wysłałem go do Zachodniej Strażnicy, aby wspomógł tamtejszego dowódcę - poinformował. - Poza nim dostaliśmy jeszcze dwóch Graftonów - Sebastiona i Lamberta. Pierwszy z nich, z tego co wiemy, przepadł w czasie ataku na Wschodnią Strażnicę. Drugi przybył później i obecnie przydzieliłem go nowemu dowódcy tamtego zamku. Chłopak jest rycerzem z nadmorskiego miasta, przyda się na wybrzeżu.
Dornijczyk odchylił się w krześle i oparł wygodniej.
- Wasze wsparcie nas cieszy, ale nie wiem czy znajdzie się wiele zadań dla ciebie oraz twoich ludzi, książę - powiedział. - Dzicy za Murem szaleją. Wielu ciągnie do nowego króla, wielu przed nim ucieka, z tego znaczne liczby próbują zaryzykować przeprawę przez Mur. Wycofałem moich zwiadowców, aby nie tracić niepotrzebnie ludzi z tamtej strony i wzmocnić patrole na szczycie Muru - oznajmił. - O wiele łatwiej zabijać Dzikich, kiedy zwisają na linach kilkaset stóp nad ziemią - Allyrion uśmiechnął się ponuro. - Do tego wzmocniliśmy siły przy Moście Czaszek i na wybrzeżu. Poza odbudową Wschodniej Strażnicy bracia zaczynają budować drakkary dla uzupełnienia jednostek patrolowych, a posłałem też kruka do Białego Portu, aby zamówić dwie nowe galery wojenne u Manderlych.
Czyli taka była strategia Nocnej Straży - utrzymać pozycje i przeczekać wykorzystując Mur, a później wyprowadzić kontratak mając już wsparcie pełnej siły Północy.

Zarządca Lorda Dowódcy wkrótce powrócił z dzbanem pełnym grzanego wina i dodatkowym kielichem, tak więc książę Północy mógł się w końcu rozgrzać po długiej podróży. Nie był to może najlepszy trunek, raczej przeciętny, ale tylko głupi by wybrzydzał. Poza tym... Stark nie był przecież południowym paniczykiem żeby zwracać uwagę na takie rzeczy i kręcić nosem, ponieważ dostał zwykłe wino zamiast "czerwonokrzacznego arborskiego" czy "kozojebnego dornijskiego", prawda?
- Gdyby wszystko szło po mojej myśli, to za moich rządów na Murze żadnemu z Dzikich do łba by nie strzeliło, że warto sobie obwoływać jakiegoś "Króla za Murem" - mruknął Allyrion. - Niemniej jednak, dzieje się co się dzieje. Przy naszych liczbach nie powinniśmy mieć problemu z utrzymaniem samego Muru, nawet kilkudziesięciu czy kilkunastu braci usytuowanych na szczycie mogłoby odeprzeć setki napastników próbujących się nań wdrapać. Gorzej z Mostem Czaszek i desantem z morza we Wschodniej Strażnicy, ale oba te miejsca zabezpieczyły już pokaźniejsze siły braci, którzy obecnie je umacniają na wypadek mocniejszego uderzenia.
Dornijczyk również sięgnął po kielich, do którego zarządca wcześniej dolał wina, i pociągnął sporego łyka.
- Obecnie martwią mnie mniejsze bandy, którym uda się przejść lub przepłynąć niepostrzeżenie - stwierdził. - Uciekając na południe te dzikusy zaczną naprzykrzać się prostaczkom. Rozesłałem dodatkowe patrole, a także poinformowałem Umberów i Karstarków, aby uczynili to samo. Mam nadzieję, że to starczy. Jeżeli chcecie, to również możecie dołączyć do podobnych poszukiwań i zobaczyć czy uda wam się upolować jakąś bandę - zaproponował, skoro Dorren chciał być przydatny. - Chociaż większe szanse na zwierzynę mielibyście na wschodzie, gdzie Dzicy omijają Mur drogą morską na swoich łódeczkach i tratwach.
Młodzieniec służący Lordowi Dowódcy dorzucił do kominka kolejne dwie szczapy drewna. W pomieszczeniu robiło się powoli coraz cieplej i przyjemniej, niewątpliwie zasługa połączenia grzanego wina oraz doglądanego paleniska.
- No... Zrobicie jak chcecie, póki nie przybędzie wasz ojciec z armią nie ruszamy się daleko - powiedział Allyrion. - Tymczasem powiedzcie - co wiecie o Thennach? To plemię zza Muru, z którego wywodzi się ich nowy "król".

Lord Dowódca skinął głową, kiedy Stark oznajmił, że ruszą na łowy. Mogli odpocząć parę dni po podróży, a Nocna Straż w tym czasie podsumuje najświeższe raporty dotyczące przepraw ze strony Dzikich.
- Są za Murem ludy, które żywią się okazyjnie, albo i często, ludzkim mięsem. Są też tacy, którzy pokładają się z własną rodziną, chociaż nie patrzy się na to przychylnie tak samo jak u nas - potwierdził Allyrion. - Wychodzi z tego jednak tyle, że wiedzy o Thennach nie macie, książę, żadnej, ponieważ nic co powiedzieliście się do nich nie odnosi - dodał. - To lub żyjący daleko w północnych Mroźnych Kłach, w "Dolinie Thennów", który różni się znacząco od pozostałych grup Dzikich. Przede wszystkim Thennowie, tak jak i my, mają władców oraz prawa, a najważniejszym z ich wodzów, dziedzicznym zresztą, jest Magnar. Powiedziałbym, że jest ich królem, ale dla nich bliżej mu do boga - zaczął tłumaczyć Lord Dowódca, ponieważ wiedza o przeciwniku bywała rzeczą przydatną. - Ta wiara sprawia, że Thennowie są bardziej posłuszni i zdyscyplinowani niż inni Dzicy. Są też lepiej od nich wyposażeni, ponieważ ich dolina bogata jest w złoża metali, które wydobywają i które służą ich kowalom do produkcji brązu. Można rzec, że są uzbrojeni tak jak Pierwsi Ludzie, którzy starli się z nadciągającymi ze wschodu przed tysiącami lat Andalami.
Dornijczyk upił ostatni łyk jeszcze ciepłego wina ze swojego kielicha.
- Jak widzisz, książę, przeciwnik nie jest tak głupi i dziki jak niektórzy chcieliby wierzyć - rzekł. - Jeżeli zaś zaczęli zawierać układy, nawet niewielkie, z kupcami lub łowcami niewolników ze wschodu, to tym bardziej świadczy to o zmianach pośród Dzikich - stwierdził, a chociaż tak sprawę postrzegał, to ani trochę mu się to nie podobało. - Dzicy nie rzucają się sobie tylko do gardeł, targują się między sobą i układają tak samo jak i inni. Wszystko co do tej pory wiemy, zarówno o Thennach, jak i o sytuacji jaka się rozwija, wskazuje jednoznacznie na to, że obecny Magnar jest nie tylko, jak to ująłeś, "silnym zjebem", ale również przebiegłym osobnikiem. Nie powinniśmy go lekceważyć...