Przystań

Zapasy wody pitnej - chociaż czasu zajęło to wiele - załoga Ghaston Grey pozwoliła Nymorowi uzupełnić. Jeżeli jednak chciał uzupełnić zapasy żywności dla ponad tysiąca ludzi na malutkiej, ponurej wysepce, gdzie stało najgorsze więzienie w Dorne znajdujące się w rozsypującym się zamku, to dowódca garnizonu jedynie popukał się w czoło. Czym on by wyżywił swoich ludzi oraz więźniów - którym i tak wiele nie dawali - gdyby jeszcze miał zaopatrywać nadpływające z zaskoczenia floty tych rozmiarów? Na jeden obiad bękarta Martellów mógł ugościć, ale żywić jego ludzi nie miał czym.
Przybycie okrętów nie umknęło uwadze Wylów, którzy z racji na wojnę wykazywali się wyjątkową nawet jak na Pogranicze czujnością. Kiedy Nymor schodził na ląd czekał już na niego oddział zbrojnych, aby powitać go i poznać jego intencje. Po krótkiej rozmowie żołnierze gospodarza odeskortowali bękarta i jego ludzi do zamku, który pełen był wojsk. Najwyraźniej Dornijczycy gotowi byli do zaciętej walki z armiami mogącymi próbować przejść przez Szlak Kości, chociaż od roku wojna w tej okolicy ograniczona była jedynie do niewielkich utarczek z Dondarrionami. Burzowcy nie wydawali się tak skorzy do walki jak ludzie z Reach.

Samotnia Lorda Wyl