Wody wokół Małej Siostry

Leman wraz z Wilkami wyruszył w dalszą drogą pozostawiając za sobą strach i zniszczenie, na pewno Kamyk zapamięta na długo lekcję jaką udzieli im Ludzie z Północy, oj zapamiętają, a Lord Pryor z rodzinką "szczęśliwie" dołączył do Lorda Elshama i jego rodzinki, wspaniałe to było spotkanie. Tym czasem Wilki Zimy płynęły dalej, mijali po swej lewicy wybrzeża Doliny, ale tak jakieś puste były i bez życia, nawet rybaków na kutrach nie było. Możliwe, że wreszcie poczynania Lemana doszły do uszu każdej z okolicznych lordów i wreszcie zaczęli coś robić, aby zapobiec rzezi swoich poddanych, ale tak czy owak podróż minęła im całkiem... Spokojnie. Patroli Doliny nie było, do pewnego czasu... Bo zbliżając się do Małej Siostry natknęli się na drakkar, który patrolował okolicę, ale gdy tylko zobaczył nadciągająca flotę szybko zawrócił i ruszył w tym samiutkim kierunku gdzie zmierzały siły Północy, a że to okręt szybszy i zwinniejszy to i bardzo ciężko by było go dorwać na czas. Teraz Leman mógł być całkowicie pewien, że Lord Torrent dowie się o celu podróży człowieka z Północy.
Dziewiątek dnia udało im się dopłynąć w okolice Małej Siostry, słońce dopiero wstawało i wymieniało się wartą z księżycem, więc było bardzo wcześnie, ale z daleka Leman mógł dostrzegać zarysy wyspy i zamku stojącego na nim. Co ciekawe póki co okrętów wroga nie było widać...

Zbliżali się do Małej Siostry, a floty wyspiarzy nie było widać. Nie było to coś na co Leman liczył, sądził raczej, że Siostrzanie wydadzą mu bitwę na wodzie - swoim terenie. Mogli jednak coś knuć. Zbliżając się do wybrzeża dwa dromony z końca ramion klina zostały przesunięte bliżej galery, osłaniając tyły. Wszystkie Wilki tymczasem były na pozycjach bojowych i zachowywały czujność. Tym razem nie lądowali jednak brutalnie niszcząc wszystko z było na brzegu. Jeżeli nie było zagrożenia na morzu czy też lądzie przeprowadzili lądowanie. Pięć dromonów z marynarzami gotowymi do walki utworzyło ochronny półpierścień wokół przystani. Leman nakazał wysłać kogoś do zamku, aby powiedział lordowi Torrentowi, że Wilki chcą z nim pogadać. W tym samym czasie rozstawiono jeden namiot na szybkości, wystawiono tam stół, wytoczono kilka antałków gorzałki i zarzucono trochę racji w ramach przekąski. Żołnierze po wystawieniu wart i przygotowaniu się również mogli przegryźć sobie trochę suszonego mięsa czy sucharków wciąż będąc w gotowości.
Chyba że doszło jednak do walki...