Komnata Skrybów

Jeśli w Starym Mieście szukało się wiedzy, najlepiej było odwiedzić Cytadelę. Zgodnie z tym co Biszkopt wiedziała, można było tutaj nabyć kopie map oraz pełnych wiedzy ksiąg. I nie warto było sobie zawracać głowy pytaniem, czy może Cytadela posiada poszukiwany przez nas tytuł. Z całą pewnością posiada a jeśli nie możesz go zakupić, to zapewne szukasz czegoś, czego nie chcą udostępniać. Ewentualnie naprawdę czegoś nie posiadają, ale to już... Choroba, czego ty szukasz?

Obsługująca ją osoba rozumiała za pierwszym razem. Całkiem sporo wiedzy spisano w języku, którego używali jej rodacy, więc i nie było się czemu dziwić. Tak więc mapy... Cóż, oczywiście. Posiadali mapy. Od tych najogólniejszych, wartych kilka monet po bardziej dokładne, których ceny dochodziły do monet nawet kilkudziesięciu. Ewentualnie mogli też sporządzić coś zamówienie, jeśli ktoś tak chciał. To znaczy mogliby specjalnie ozdobić i tak dalej - cena do negocjacji, zależnie od wymagań zamówienia.
Księgę też mógł polecić. Był to w zasadzie traktat na temat prowadzenia negocjacji oraz rozpoznawaniu okazji przy czynieniu zakupów. Jeśli dobrze pamiętał to były to osobiste spostrzeżenia jakiegoś handlarza, który spisał je i odsprzedał Cytadeli może z pięćdziesiąt lat temu. Oczywiście wiedza ta była na tyle uniwersalna, że mimo upływu czasu jest aktualna.

Szukając informacji Lyara musiała wybrać najpewniej jedno ze stoisk oferujących sprzedaż oraz skup ksiąg, zwojów oraz map. Jeżeli zaś tego nie zrobiła akolita Cytadeli skierował ją w stronę takowego. W końcu inne były przeznaczone dla skrybów spisujących oraz odczytujących listy dla mieszkańców Starego Miasta i okolicy.
- Och - zareagował starszy już akolita, który doglądał ksiąg, kiedy usłyszał wszystkie wymienione przez kobietę nazwy. Lorath było daleko. Asshai i Ulthos były jeszcze dalej. Nie lepiej było szukać podobnych informacji bliżej domu, a jednocześnie upragnionych miejsc? Cóż, nie jego rola, aby to sądzić. Poprosił Lyarę, aby chwilę poczekała i przejrzał na szybko te stosiki zwojów, których nie był pewien. - Niestety nie mogę zaoferować nic o Asshai i Ulthos, poza mapą okolic Szafranowej Cieśniny - powiedział. - Niestety ze względu na to jak odległe są to ziemie nie jest to najdokładniejsza z map jakie posiadamy.
Cena podobnej mapy wynosiła trzy złote monety.
- Taaaaak... - powiedział akolita, który nie wydawał się być oczarowany. - Nie wydaje mi się, abyśmy zajmowali się podobnymi rzeczami - rzekł. - Wracając do kwestii Asshai i Ulthos, może próbować pani poszukać czegoś w bibliotece, jeżeli uiści opłatę za skorzystanie z niej. W kwestii pierwszego z tych miejsc nasze zbiory z pewnością zawierają informacje.

- To nie będzie konieczne - powiedział akolita, kiedy Lyara zaoferowała dopłatę za pomoc.
Wyjaśnił kobiecie, że goście zostają dopuszczeni do wydzielonej do czytania części biblioteki, a księgi oraz zwoje na interesujący ich temat przynoszą im akolici zajmujący się zbiorami. Wszystko odbywa się pod okiem jednego z maesterów, który danego dnia pełni dyżur nad czytelnią. W końcu wiedza była cenna, a księgi oraz zwoje, w których została uwieczniona, były ponadto delikatne. Cytadela nie mogła pozwolić, aby ludzie po prostu chodzili po jej salach i przeszukiwali je po swojemu, bez żadnego nadzoru.
Akolita oczywiście nie mógł opuścić swojego stoiska, więc wytłumaczył kobiecie jak dojść do odpowiedniego miejsca i o kogo pytać. Podążając za jego wskazówkami mogła bez większych problemów dotrzeć do odpowiedniego miejsca i rozpocząć swoje poszukiwania. Pozostawało zdać się na akolitów, którzy wkrótce przynieśli jej pierwsze materiały mogące być pomocne.