Dziedziniec Zamku Cerwyn

W Zamku Cerwyn trwały gorączkowe przygotowania do podjęcia gości, nie mieli oni dużo czasu bo raptem kilka godzin wcześniej otrzymali wieść o nadejściu orszaku Thogga. Tak więc, służba wyciągała z siebie wszystko byle zdążyć na czas, sprzątano komnaty i stajnie, zamiatano podłogi oraz szykowano Wielką Sale do podjęcia grupy w sile setki ludzi. Zbrojni polerowali swoje pancerze, co uczynili również wszyscy gwardziści oraz rycerze pełniący służbę w zamku.

Gdy też łuczniczki zapowiedziały przybycie Thogga, prędko z bram podgrodzia nadjechało jedenastu wojów, obleczonych w ciężkie pancerze z czardrzewem na piersi, a tuż nad nimi łopotała chorągiew Cerwynów wraz z drzewem sercem. Straż honorową jak się potem okazało prowadził jeden z synów namiestnika który z radością powitał królewski orszak oraz zapewnił dodatkową ochronę podczas ostatniej części podróży. Goście z KhazadDhûm bez większego problemu przejechali główną ulicą podgrodzia zabezpieczoną przez zbrojnych, dostęp do niej był zablokowany na czas przejazdu. Oczywiście roiło się od ciekawskich spojrzeń mieszkańców, zainteresowanych tym nagłym poruszeniem.
Rodrik wyczekiwał przyjaciela na dziedzińcu, wkrótce też się doczekał.
- Ah, Thogg! Jak zawsze uprzejmy! - Odpowiedział uśmiechając się do ibbeńczyka. Przyjaciel miał jednak racje przez lata nieobecności zmieniło się wiele w samym zamku. Mur wewnętrzny zbudowano od nowa tym razem z ciemnych bloków granitów przypominających te z Winterfell, podgrodzie otoczono zaś porządną kamienną fortyfikacją podobnie jak przystań która rozrosła się do całkiem sporego portu.
- Witaj stary druhu, właśnie dziś przybyłem z zamku mego króla aby przywitać ciebie osobiście w moich skromnych progach. - Odwzajemnił uścisk dłoni, wkrótce wysłuchał też prezentacji licznej rodziny Thogga -  Rad jestem was wszystkich widzieć, bądźcie mile widziani w moich murach i przy moim stole. Składam wam moją gościnność i ochronę w świetle Starych Bogów! - Odpowiedział zgodnie z prawem gościnności w między czasie służba zajmowała się rumakami Ibbenczyków, a połowa straży honorowej skierowała swe kroki do Bożego Gaju - Muszę dopełnić jeszcze kilka obowiązków zanim wrócę na dwór królewski, mam nadzieje, że dołączę do was w międzyczasie. - Rzekł poprawiając swoją futrzaną rękawice na dłoniach.
- Pozwól, że i ja przedstawię swoją rodzine. -
- Moja cudowna małżonka Lyra. - Powiedział zerkając na żone obejmującą jego ramie która wydawała się młodsza od Cerwyna o kilka lat - Mój dziedzic Robard oraz jego bracia Rickard i Robb. - - Wskazał młodych mężczyzn stojących po jego prawej stronie, Thogg mógł ocenić ich wiek na kolejno na dwadzieścia jeden, osiemnaście i szesnaście lat. - Oraz moje córki Lyanna oraz Jeyna. - Znajdowały się po jego lewej stronie, wiek pierwszej z nich mógł określić na siedemnaście drugiej zaś na dziewiętnaście.  Cała rodzina była bardzo podobna, każdy z osobna nosił miecz przy pasie a odziali się w proste stroje, widać było już zapoczątkowaną tradycje wojskową, nawet po stronie kobiecej dzięki małżonce z Niedźwiedziej Wyspy.

Lyra przyzwoliła na ucałowanie jej dłoni, nie miała powodu żeby odmówić tej uprzejmości, w końcu Thogg to przyjaciel nie tylko jego męża a i całej Północy.
- Bogowie byli dla nas łaskawi dając nam silne, zdrowe dzieci.- Odparł zwracając swoją uwagę na swojego najmłodszego syna który zdołał tylko wykrzesać z siebie nieśmiały uśmiech.  - My również podzielamy twoją radość, Północ od Epoki Herosów nie miała tak wspaniałych sojuszników i przyjaciół. - Odparł wspominając wojnę sprzed czterdziestu lat gdzie flote Arrynów została doszczętnie zniszczona zmieniając losy frontu. Namiestnikowi sczezła na chwila mina gdy przypomniał sobie krwawe czasy, ludność z wyrytymi znakami Siedmiu na czołach, dzieci oraz kobiety zmuszane do niewolniczej roboty podczas odbudowy murów Białego Portu, potrząsnął głową by wrócić do rzeczywistości i uśmiechną się ponownie.
- Strawa już czeka na nas w Wielkiej Sali, służba zaś zakwateruje was wszystkich. - Powiedział, szybko też przywołując jednego z swoich ludzi - Przekaż stajennym, że mają się zająć tylko końmi - Przekazał, sługa ukłonił się by czym prędzej wykonać polecenie.
- Muszę zlecić szkolenia dla moich wojsk, zakupić nowe pancerze - Pokręcił głową ruszając wraz z swymi gośćmi oraz rodziną ku bramie potężnego donżonu  - Droga inwestycja, jednak mam nadzieje, że opłaci się gdy nadejdą niebezpieczne czasy. Dobór odpowiednich instruktorów, zaakceptowanie programu szkoleń oraz sam nadzór kontraktu na uzbrojenie będzie wymagał mojej uwagi. - Powiedział drapiąc się po brodzie - Dodatkowo inwestycje w porcie, rozważenie budowy nowych obiektów na włościach... - Kontynuował dalej być może się przepracowywał jednak wszystko zdawało się wymagać jego obecności, jakość tego wymagała.