Przedpola III

***

Dni w obozie oblężniczym były długie i nudne. Dorian postanowił je wykorzystać na treningi. Czuł że jeszcze dużo mu brakuje do szermierza jakim chciał zostać, więc co jakiś czas organizował sparingi z rycerzami i lordami z obozu. Walczyli na improwizowanej "arenie" gdzie było dużo miejsca na wszelkie manewry. Dorian ćwiczył walkę swoim długim mieczem. Stosował się do wskazówek jakie kiedyś poznał z jednej księgi, tak żeby zmaksymalizować zadawane obrażenia i unikać wrogów.
Odbywał po kilka treningowych walk dziennie. Często walczył ze swoim kuzynem Florentem. Czasem krzyżował miecze z lordem Peake, Bulwerem, Maedowsem i Beesburym. Zdarzało się też walczyć z rycerzami domowymi a także ze zwykłymi szeregowymi. Dorian ćwiczył też ze swoimi tarczami i uczył się tylu sztuczek ile tylko potrafił zapamiętać.

Dorian przyglądał się z obozu swojej armii ludziom z Zachodu, którzy przybyli niedawno pod Wysogród. Ich armia była duża i razem mogli spokojnie zdobyć ten zamek. Coś dziwnego jednak miało miejsce. Zwiadowcy donieśli, że król Tytos wyjechał na spotkanie lordom w twierdzy. Ich rozmowa trwała długo.
Kilkanaście minut później Dorian dostał wieści, że rozmowy pod zamkiem się zakończyły, a Caswell i Maryweather wrócili za bramę. Wojska Wysokiej Wieży szykowały się do walki. Żołnierze ostrzyli miecze i zakładali zbroje. Lordowie razem z królem dyskutowali na temat strategii.
W tym czasie przyszedł goniec. O dziwo przybył on z całkowicie przeciwnej strony niż zamek i obóz Lannisterów. Wieści, które przekazał wywołały u Doriana zdziwienie i podziw dla sprytnego pomysłu króla z Zachodu. Dorian kazał posłańcowi wrócić tą samą drogę i przekazać królowi Tytosowi, iż rozumie jego plan i przystaje na niego.
W namiocie króla rozpoczęła się ostatnia narada przed walką. Wszyscy ustalali swoje pozycje. Wysłano ludzi do wszystkich oficerów, żeby poinformowali żołnierzy o planie "walki" z ludźmi Lannistera. Wszyscy mieli być wtajemniczeni i gotowi do wykonania swoich zadań. Armia miała wieczorem wycofać się z obozu na niewielką odległość i po salwach płonących strzał ruszyć do udawanej walki z ludźmi z Zachodu. Dorian kazał również pokryć kilka namiotów olejem i roztopionym zwierzęcym sadłem, aby lepiej chwyciły ogień od strzał i szybko się zapaliły. Cała broń i zapasy żywności miały zostać usunięte z obozu żeby się nie spaliły. Tak samo z końmi i większością sprzętu logistycznego. Wszystko to miało nastąpić po zmroku, aby ludzie z Wysogrodu nie dostrzegli ich zamiarów. W walce miał dowodzić lord Maedows. Dorian zdecydował się tym razem walczyć razem z wojskiem. Założył swój ciężki pancerz bitewny. Jego dwaj gwardziści mieli walczyć u jego boku. Sir Mathias Flowers i Sir Robin Greenhill podobno mieli już za sobą sporo walk. Dorian wiedział, że w ciężkiej sytuacji będzie mógł na nich liczyć.