Brama Główna

Wiatr i deszcz wciąż dawały się we znaki, kiedy Tommen wraz ze swoimi ludźmi wspiął się na klif, gdzie mur kurtynowy oraz wieże broniły dostępu do położonej na głównej wyspie części zamku, a także kamiennego mostu prowadzącego do dalszych, wyrastających z morza części Pyke. Na murach widać było wielu łuczników, nic dziwnego biorąc pod uwagę, że pod ich murami rozbiła się właśnie armia. Lefford wysilając wzrok dostrzec mógł zarówno mężczyzn, jak i... kobiety? Wyglądało na to, że mieszkanki Żelaznych Wysp, a przynajmniej ich część, chwyciły za broń na wezwanie swojego króla. Tenże król właśnie, Theon Greyjoy we własnej osobie, pojawił się na murach by wysłuchać oferty admirała Zachodu.
Pan Żelaznych Wysp wysłuchał propozycji Tommena oraz jego obietnicy, po czym skinął głową. Jego odpowiedzią były dziesiątki strzał jakie pomknęły w jednej chwili z murów oraz wież w ludzi z Zachodu. Chorągiew pokoju opadła w błoto, gdzie zaraz zalała ją też krew niosącego ją mężczyzny, który wybałuszając oczy próbował powstrzymać lejącą się z przebitego gardła szkarłatną ciecz. Część z ludzi Lefforda zdążyła podnieść tarcze i osłonić się przed nadlatującymi pociskami, ale było ich ostatecznie zbyt wiele i niektórzy oberwali innymi. Jeden ze zbrojnych osłonił przed dwoma pociskami swego dowódcę nim sam padł, ale pięć pocisków wbiło się w pierś Tommena, podczas gdy kolejny przebił ramię. Zachód właśnie stracił swojego admirała, a z pokojowego orszaku do obozu powróciło jedynie trzech ludzi.

Ludzie z Zachodu byli rozsierdzeni atakiem na swego dowódcę. Byli wściekli! Praktycznie natychmiast skrzyknęli się i ruszyli ze wszystkim co mieli w stronę Pyke, aby wziąć zamek szturmem i zmusić Żelaznych by zapłacili za swój występek. Ludzie Greyjoy'ów już na nich czekali... Obie strony wymieniały się salwami strzał, ale to skryci za grubym kurtynowym murem Żelaźni Ludzie byli tu na lepszej pozycji i dobrze to wykorzystywali. Ponadto najeźdźcy musieli wspinać się ze swoim sprzętem w górę klifu, na którym ustawione były bramy Pyke, a przez deszcz podejście było śliskie i nieprzyjazne dla szybkiego marszu. W pewnym momencie jednak grad strzał z murów ustał, a żołnierze Zachodu mogli spokojnie podejść ze swoimi drabinami i wdrapać się na górę. Pierwsi z nich po dotarciu na szczyt mogli zobaczyć ludzi z Wysp czmychających za kamienny most Pyke prosto do Wielkiego Donżonu. Zdobywcy murów mogli teraz otworzyć bramę, acz był z nią jeden problem - Żelaźni zasypali ją zwałami ziemi, przez co nie mogła zostać łatwo otwarta, a doły za nią również przeszkadzałyby przeprowadzić taran. Kilkunastu żołnierzy dostało za zadanie poradzić sobie z niedogodnością, podczas gdy pozostali rozochoceni łatwym zdobyciem muru ruszyli mostem w stronę donżonu Greyjoya.