Główna Sala

Tego dnia Piper ponownie zaprosił do swojej sali maestera. Był z jednej strony zły, że nie mógł pomóc swojej rodzinie. Z drugiej było to też głupie. Nie wiedział czego spodziewać się na wojnie, dopóty nie spotkałby się z nią twarzą w twarz. Był nadal niedoświadczonym młokosem, który nie zgubił swoich piór pisklęcia. Ostatecznie musiał pogodzić się, że od teraz jest lordem i rządzenie to nie jest to samo, co bycie synem lorda, gdy jeszcze trochę rzeczy nadal było do nauczenia. Jego celem było w końcu danie nowego pokolenia Piperów. A tego... trzeba było szukać. Wiedział już, że istnieje mała ilość wyboru z Dorzecza z powodu istnienia już tylko wolnych żeńskich Freyów, a świat był pełen różnych innych kandydatek. Dlatego też, Addam przemówił do swojego maestera:
— Chcę, abyś poszukał kandydatek na moją żonę wśród tych, które wywodzą się z sąsiadujących nam krain. Najbardziej zależy mi na Północy, ale także może być to Zachód. W ostateczności Reach. — Po czym oczekiwał odpowiedzi swojego maestera.

Tak jak poprzednim razem, maester najpierw posłał jakiegoś sługę do swojej pracowni, by ten przyniósł konkretną księgę. Po kilku dłuższych chwilach staruszek miał już to czego chciał i począł wertować stronice.
- Hem hem... - chrząknął przekręcając kolejną. - Na Północy lord Ryswell ze Strumieniska mógłby mieć na wydanie swoją wnuczkę. Teraz powinna mieć koło piętnastu dni imienia. Flintowie z Palca Flinta także powinni mieć na wydaniu odpowiednią partię. Jeżeli chodzi o Zachód, to lady Brax ma na wydaniu lub będzie miała pokaźną liczbę cór i bratanic. Hem... Poza nimi Benefortowie, Crakehallowie, Farmanowie oraz Serretowie. spojrzał na lorda nad czymś intensywnie myśląc. Wydawal się nieobecny.
- W Reach poszukać byś mógł panie pośród Vyrwelów, Costayneów, Florentów, Casswellów i Rowanów. - mógł oczywiście coś przeoczyć, czegoś nie wiedzieć, nie być z pewnymi wieściami na bieżąco...

Zguba Omberu

Addam zastanawiał się. Kto mógłby być najlepszym wzorcem dla jego rodu. Florentowie, którzy mają swój prestiż, ale nie są już królami. Może Caswellowie o ciekawej historii. Byli też Rowanowie, którzy według ksiąg mieli ponoć pokrewieństwo z dawnymi Gardenerami. Ostatnim pomysłem było wzięcie Vyrwelów, ale ostatecznie Piper porzucił ten pomysł. A może? Może będzie to możliwe, jeśli zapyta swojego maestera.
— A co z Roxtonami? Są blisko nas, a chciałbym dowiedzieć się czy mają na wydaniu jakąś córkę. Mógłbym wtedy do nich pojechać, zapoznać się z nią. Spędzić trochę czasu, a ostatecznie być może wrócić z nową żoną. Co sądzisz, maesterze? Zerknąłbyś w swoje księgi czy coś o tym wiadomo?

Maester przewertował kilka kartek, robiąc zatroskaną minę. Kiedy znalazł odpowiednią stronnicę, zaczął szybko czytać kolejne linijki tekstu. Z jego twarzy Piper mógł wyczytać niezbyt dobre wieści, nim staruszek jeszcze się odezwał.
- Przykro mi panie. Lord Roxton ma dwóch synów, ale żaden z nich nie ma odpowiedniej dla Ciebie wnuczki. - przekręcił kartkę i przyjrzał się kolejnej stronie. - Ale... Hem hem... Boczna gałąź Roxtonów. Drugi syn lordowskiego brata powinien mieć na wydaniu odpowiednią córkę, o ile w niedalekiej przeszłości nikt nie prosił o jej rękę. - odpowiedział, zamykając księgę...

Zguba Omberu

To smutne było, że nie udało się wziąć kogoś z głównej linii, ale boczna gałąź też była dobrą myślą. W końcu uczucie nie wybiera, a być może będzie to żona idealna, którą pokocha od pierwszego ujrzenia. Trochę romantyczne wyobrażenie, ale nikt nie powiedział, że nie jest ono niemożliwe. Dlaczego więc nie zaryzykować i sprawić sobie żonę? Piper uśmiechnął się szczodrze do maestera. — Nie szkodzi. Cieszę się, że mogliśmy razem odszukać dla mnie osobę z którą przedłużę swój ród. Czy byłoby na miejscu, gdybym poprosił cię o zorientowanie się czy Roxtonowie byliby chętni na to, aby przybyć do Pinkmaiden. Wyprawiłbym skromną ucztę dla ojca mojej być może przyszłej żony i jej samej. — Z uśmiechem na ustach, Piper czekał na to czy być może czegoś jeszcze nie trzeba zrobić w swojej domenie.

Starszy mężczyzna uśmiechnął się do Addama i wysłuchał jego słów. Ściągnął brwi ku sobie, intensywnie o czymś myśląc. O ile dobrze pamiętał przez ich zamek przeszła wojna. O ile rodzinie lorda Roxtona nic się nie stało, raczej mieli teraz co robić.
- Z tego co mi wiadomo panie, Tyrellowie oblegali szturmowali zamek jakiś czas temu. O ile nic nie zrobili rodzinie lorda Roxtona, nie jestem pewien, czy mają teraz czas na takie wycieczki. Wojna w Reach wciąż się utrzymuje. Ale list z zapytaniem warto wysłać.

Zguba Omberu

- Ale w pierwszej kolejności napisz do Florentów. Biorąc pod uwagę, że są teraz częścią królestwa Hightowerów, można uznać ich za ważnych graczy. Warto byłoby mieć w rodzinie kogoś o takich koneksjach. Zawsze to dobry sojusznik. Chcę także zwołać naradę ze wszystkimi zarządcami. Muszę przedyskutować z nimi kwestię pewnego listu. Ale to jeśli spotkamy się już wszyscy w jednym miejscu.
Powiedział raz, a zrozumiale, aby maester mógł to przekazać do innych. Musiał się napić. Wszystko to powodowało w nim pewnego rodzaju ból w głowie. Nie wiedział co miał czynić. Nie miał doświadczenia. Jednak wiedza nauczana, a nie wykorzystana w praktyce potrafiła zaboleć.

Staruszek skrzywił się lekko.
- Z całym szacunkiem Panie, ale lepiej byłoby, abyś osobiście napisał ten list. Lord, do którego chcesz zwrócić się o rękę jego córki lub wnuczki, mógłby opatrznie odebrać wiadomość napisaną przeze mnie, aniżeli Ciebie. - oczywiście jeżeli Addam wciąż nalegał, maester zgodził się napisać i wysłać list do Jasnej Wody.
W tym czasie jeden ze służących natychmiast wybiegł z sali, by przekazać wieści odpowiednim osobom. Po najwyżej kilkunastu minutach, do głównej sali przybyli również rudobrody Archibald piastujący funkcję zarządcy, oraz postawny, brodaty ser Criston, dowódca zbrojnych. Kolejno skłonili się przed lordem i zajęli swoje miejsca w oczekiwaniu na wyjaśnienie takiego zebrania...

Zguba Omberu