Przedpola Poroża

Silniejszy, ciepły, letni wiatr zakołysał pobliski drzewami - wydobywając z nich przyjemny szum liści. Gdzie tylko wzrok sięgał, pojawiały się pojedyncze jeziora oraz rzeki, które kąpały się w promieniach słońca. Długo ciągnące się zielone pola, które wręcz przypominały pofalowane, zielone morze. Między pagórkami skrywały się wielokolorowe kręgi, do których przybywało pszczoły. Gdy tylko człowiek mocniej się zaciągnął - czuł - tę esencję różnorodnych kwiatów, która miesza się ze świeżością traw i zieleni. To prawdziwa uczta dla zmysłów, gdzie każda przejechana mila jest podróżą w świat piękna i spokoju, w której natura prezentuje się w pełnej krasie. Jednakże - było trzeba mieć głowę gdzie indziej.

Gęste gałęzie i liście tworzą naturalny sufit, zacieniając przemierzającą drużynę, tworząc im doskonałą zbroję przed wzrokiem nieprzyjaciela. Zanurzając się w gęstwinie drzew niczym łowna zwierzyna, dostrzegli swój cel podróży. Na czele drużyny podąża doświadczony łowca, którego kaptur ukrywa twarz przed spojrzeniem obcych. Jego ruchy są płynne i zwinne, nie dające się ani chwili niepewności. W ręku dzierży łuk, ma strzały przypięte do biodra - jak kuszące zęby zwierzęcia gotowego do ataku.



Gdy tylko dotarł na miejsce. Uśmiechnął się lekko i rzekł:
- Wróciłem.

Sprawy Rybne: