Przedpola

Andalowie z Doliny Arrynów, głodni kolejnych podbojów, wylądowali na Sutkach. Ta mała wysepka była ostatnią u wybrzeży ich królestwa, która wciąż pozostawała niezależna od Księżycowych Wrót. Szybko okazało się jednak, że lokalne ziemie są puste i wyludnione. W wioskach pozostały jedynie same starsze kobiety, które agresywnie odnosiły się do najeźdźców. Raniły nawet kilku żołnierzy, którzy próbowali doprowadzić część z nich przed obliczę królowej Findis Arryn celem przesłuchania. Mimo uporu kobiety uległy groźnemu obliczu andalskiej monarchini i wyjawiły jej, że większość populacji wyspy zbiegła na okrętach dowodzonych przez ich księcia w nieznanym im kierunku. Na miejscu pozostały jedynie one, a także król Emmett Elesham wraz z innymi starcami i ochotnikami, z którymi trzymał zamek.

Władca Sutków odrzucił ofertę złożenia broni i rozpoczęło się krótkie oblężenie, które trwało prawie trzy tygodnie. Andalowie wznieśli w tym czasie trebusze i dziesiątki drabin. Machiny oblężnicze prędko uporały się z wątłymi murami zamku Eleshamów, tworząc w nich dwa duże wyłomy. Na wyłomy te szturm poprowadzili król Waymar Royce i lord Horrmund Hunter. Pierwszy z nich położył ponad tuzin Sutczan, podczas gdy drugi zdążył zgładzić jedynie czterech. Czemu? Otóż w tym samym wyłomie co Pan na Longbow Hall znajdował się również sam król Emmett. Sędziwy władca wyspy widząc groźnego dla swoich żołnierzy przeciwnika w postaci lorda Huntera postanowił rozprawić się z nim osobiście i rozprawił się z nim wybornie! Jedynie interwencja zaprzysiężonych towarzyszy Horrmunda, którzy przepchnęli się doń przez innych wrogów, uratowała jego życia. Niemniej jednak najwaleczniejszy z obrońców Huntera przypłacił ten ratunek własnym życiem.

Wkrótce przewaga żołnierzy z kontynentu stała się zbyt wielka i Sutczanie zostali zmuszeni do odwrotu. Osłaniane przez żądnych śmierci starców resztki ich najlepszych sił cofnęły się do małego, zamkowego donżonu. Wkrótce i do niego wdarli się najeźdźcy, a próbę przebicia się do środka przypłacili potokami krwi. Tam też prowadzący dalsze natarcie król Waymar wymienił ciosy z królem Emmettem, a ze starcia tego zwycięsko wyszedł starszy mężczyzna. Royce'a uratował ser Yohn, który sam prawie skonał od ciosów Eleshama, jak również wielu innych pieszych, którzy poświęcili swoje życia. Król Sutków ostał się jako ostatni z obrońców, kładąc kolejny tuzin wrogów zanim w końcu przytłoczyli go i obezwładnili.

Eleshama podprowadzono w okowach przed obliczę królowej Finids, podczas gdy ciężko rannych z jego ręki Waymara i Horrmunda opatrywał nieopodal maester. Stary król był nieugięty i przekorny, a jego losem miało być zesłanie na Mur. Sutki tymczasem - ciche i opustoszałe - znalazły się pod władzą Arrynów.