Przedpola Brownhollow

Brunhollow nie było nazbyt majestatycznym i wzniosłym zamkiem, a włości Brune nie wydawały się ani bogate, ani żyzne. Właściwie jedyny sens posiadania tutaj zamku jaki dostrzegał Darklyn to wszędobylskie bagno, które potrafiło skutecznie uprzykrzać życie potencjalnym najeźdźcą. Widoki nieciekawe i ścieżki, które właściwie bez przewodnika dla większej grupy ludzi mogłyby właściwie nie istnieć. Gunthor czuł się tutaj jakby przybył ze zdecydowanie lepszego, cywilizowanego miejsca. Po ośmiu dniach podróży Armia Pierwszych Ludzi rozbiła nareszcie obóz u pierwszego celu swej podróży. Król nakazał wydać ludziom dodatkową porcję żywności oraz piwa. Nie zamierzał długo gościć na dworze króla Brune, a wolał żeby jego ludzie mieli siłę do walki. Idąc między swoimi oddziałami rozmawiał z żołnierzami, szczególnie czempionami, wypytywał o różnie nieistotne rzeczy jak dzieci, mówił o chwale jaką przyniesie nadchodząca bitwa. Nie miał zamiaru bratać się ze swoimi ludźmi, ale wydawało mu się, że w ten sposób będzie mógł dotrzeć do żołnierzy i podbudować ich morale.
Zastanawiał się również w jakim tempie porusza się flota, aby to sprawdzić musiał wysłać swoich ludzi nad morze. Wolał jednak nie ryzykować ich życia w podróży przez lokalne bagna i chciał wykorzystać ludzi Elmo aby poprowadzili gońców wzdłuż wybrzeża. Musiał tempo marszu jakoś zgrać z okrętami, a żeby skorzystać z lokalnych ludzi potrzebował zgody lokalnego władcy, toteż wraz ze swoimi najbliższymi czempionami skierował swoje kroki w kierunku Zamku licząc na ciepłe przyjęcie.

Przeprawa przez gęste lasy i mokradła Szczypcowego Przylądka rzeczywiście była uciążliwa, a przecież Darklyn miał ze sobą przewodników użyczonych jego siłom przez króla Elmo. Ludzie ci dobrze znali wąskie ścieżki swojej ojczyzny i wiedzieli gdzie najlepiej pokonywać jej bagnistą ziemię, momentami sugerując nawet wojskom Darklyna rozbicie się na kilka mniejszych strumieni w celu sprawniejszego pokonania wyjątkowo trudnych odcinków. Strach pomyśleć jak przeprawa przez domenę Brune'a wyglądałaby bez przewodników, a co dopiero gdyby miejscowi byli wrogo nastawieni. Maskowanie wąskich ścieżek czy blokowanie dróg powalonymi drzewami jeszcze bardziej spowolniłoby wojska maszerujące i tak już ślimaczym tempem, a potencjał na zastawianie zasadzek był właściwie nieograniczony.

Wojska z Duskendale nie przybyły pod Brownhollow niezauważone, a z racji na sytuację oraz rangę gościa z zamku wyjechał do nich komitet powitalny - trzech czempionów i czterech konnych. Mężczyzna grupie przewodzący przedstawił się jako Andar Marshlow. Był zaprzysiężonym mieczem Jego Miłości, króla Elmo Brune'a.
- Jego Miłość wraz z siłami Szczypcowego Przylądka oraz Dziećmi Lasu przebywa dalej na wschodzie - potwierdził to, co Darklyn mógł już słyszeć. Chociaż wcześniej nie doszły jego uszu wieści, że u boku Brune'ów walczą Dzieci we własnej osobie. - Kąsają Andalów i atakują, kiedy okoliczności najbardziej temu sprzyjają - rzekł. - Wróg jak na razie oblega jedynie Dyre Den. Wypalili i wykarczowali trochę lasów wokół, osłonili obóz wałami i dołem, pobudowali trochę drabin, osłon i taranów. Nie wykazują jednak żadnej inicjatywy w kwestii szturmu, ani też nie są zbyt skorzy, aby atakować wioski położone dalej od ich obozowiska.
Sytuacja wyglądała więc na niezbyt skomplikowaną. Przynajmniej na razie. Andalowie rozbili obóz oblężniczy i najwyraźniej liczyli na wygłodzenie obrońców Dyre Den zamiast tracić ludzi w szturmie. Chyba że Angron i Hugor planowali coś innego, czego Pierwsi Ludzie jeszcze nie byli w stanie dostrzec. Tylko co to mogłoby być?
- Moi ludzie wskażą wam, gdzie najlepiej będzie rozbić obóz, panie - rzekł Andar, kiedy poruszali się w stronę zamku. - Dla was oczywiście zostały przygotowane komnaty w Brownhollow - dodał, aby król Duskendale nie pomyślał sobie, że chcą kazać mu spać w namiocie lub pod chmurką. - Kiedy zamierzacie wyruszać dalej ku Dyre Den?

Wysłanie ludzi w celu nadzoru floty było tymczasem kwestią problematyczną. Brownhollow - jak ostrzegano króla jeszcze w Duskendale - nie leżało na wybrzeżu, a ponad dwadzieścia mil od niego. Dwadzieścia mil lasów i mokradeł. Podróż na wybrzeże będzie czasochłonna, a nie gwarantuje, że trafią dokładnie w to miejsce, gdzie akurat będą przebywać okręty. Statki miały wypłynąć parę dni po wymarszu armii i od opuszczenia miejskiego portu ich zlokalizowanie stało się zadaniem trudnym.

Brune walczył ramię w ramię z dziećmi lasu, jednak nic tak nie jednoczyło jak wspólny wróg. Gunthor uśmiechnął się i przystał na nocleg w Brownhollow, naturalnie zabrał ze sobą zaufaną tarczę i kilku czempionów. Z jednej strony nie ufał ludziom Elma, z drugiej natomiast nie chciał zostawać w obozie pełnym zbrojnych, by nie wzbudzać podejrzeń wśród nowych sojuszników, a przynajmniej taką miał nadzieję.

- Dziękuję Andarze, z radością przyjmę gościnę w zamku Twego Króla. Nie planuję jednak długo tu zabawić, ponieważ wyruszymy już jutro o świcie. Chciałbym dołączyc do Twego Pana, nim sam wymorduje wszystkich Andalów. Wszak przybyłem tu z pomocą, a nie by jedynie wznosić kielichy na cześć zwycięzców. -

Wolał nie odnosić się publicznie do sytuacji na froncie, która z pewnością nie napawała obecnie optymizmem.
Na jego twarzy zagościł uśmiech i pozwolił prowadzić się do wyznaczonych komnat. W międzyczasie jak maszerowali rozglądał się z zaciekawieniem po zamkowych murach, obserwował którędy mógłby próbować ucieczki na wypadek napaści, oraz jakby zaatakować w razie gdyby rozmowy z Elmo nie poszły po jego myśli. Szedł jednak dziarskim krokiem, starając się utrzymywać na twarzy wyraz pewności, człowieka, który ma jakiś plan.
Dopiero gdy dotarli do wyznaczonej komnaty Gunthor zwołał swoich najbliższych ludzi, oraz dowódców z Brownhollow, jednak nim dotarli miejscowi rozkazał jednemu ze swoich ludzi  pomaszerować do swojego obozu aby przekazał rozkaz Gunthora. Jego żołnierze mieli być czujni. Duskendale nie miało do tej pory dobrych relacji z Brune'ami

- Już niedługo dotrzemy do Andalskich najeźdźców, którzy zachowują się zupełnie inaczej niż w Hayford i Rosby. Musimy poznać ich liczebność, muszę też wiedzieć na jakie siły mogę liczyć po stronie pierwszych ludzi. -