Wieża Lorda

Z jednej strony rozumiał ostrożność tutejszych ludzi, z drugiej jednak, przecież nie zrobił nic, co mogłoby rzutować choć cieniem podejrzeń jego wrogości wobec gospodarzy. Cóż, może Pierwsi Ludzie nie byli tak gościnni i skorzy do współpracy, jak sądził..?
Tak, czy inaczej przyjął wszelkie ustalenia, na jakie strażnicy byli gotowi pójść i wraz z towarzyszami ruszył do wieży. Budowla choć imponująca, z pewnością mogła wyglądać lepiej służyć lepiej, a tak się składało, że posiadał odpowiednich ludzi, którzy mogliby się tym zająć. Szybko jednak odsunął te myśli od siebie i wrócił do trzeźwego myślenia. Przyjdzie jeszcze czas na to, teraz należało skupić się na wywarciu dobrego wrażenia i osiągnięciu celu, z którym tu przybyli.
Przekroczywszy próg sali, Thogg skupił wzrok na mężczyźnie zasiadającym w czymś, co zapewne było jego tronem i substytutem władzy nad okolicznymi ziemiami. Zbliżywszy się na odpowiednią odległość, jednak nie bezpośrednio do mężczyzny, ibbeńczyk zatrzymał się i wspierając wielgachne łapska na udzie, skłonił się nieprzesadnie głęboko, pochylając głowę, jednak nie spuszczając z władyki wzroku. Ów mąż wkrótce przemówił i brodacz ponownie odniósł wrażenie, iż tutejsi mieszkańcy nie są tak gościnni, jak mniemał. Nie mógł jednak odejść bez tego, po co przybył, należało więc robić dobrą minę do złej gry.

Święto nad Okiem Boga dobiegło końca i powoli wszyscy wracali do siebie. Gragon pożegnał się więc z królem i innymi poznanymi lordami, po czym wraz z Coxem ruszył w podróż do domu, gdzie dla Thogga pierwszym przystankiem przed osiągnięciem celu miały być Solanki. Kiedy zaś dotarli nad południowy brzeg ujścia Tridentu, serce Ibbeńczyka rozradowało się niemożebnie. Oto przed ich oczami, w pewnej odległości od brzegu cumowały okręty wielorybniczy. A znaczyło to, ni mniej ni więcej, wyprawa do dawnego domu powiodła się i powrócili szczęśliwi, przywożąc mnóstwo cennych towarów, oraz co ważniejsze - kolejnych osadników. Thogg miał niezwykle szczerą nadzieję, że wszystko poszło po jego myśli.
W siedzibie Coxa, dopełnił wszelkich formalności, które ustalili wcześniej, a więc te związane z nowym rynsztunkiem dla Pana Solanek, jak i te z zakupem ziemi pod budowę kilku budynków w miasteczku. Przy okazji Thogg poruszył także temat kruków przenoszących wiadomości, oraz ich szkolenia. Chciał dowiedzieć się - ewentualnie porozmawiać z treserem, by wyjaśnił mu w prostych słowach swoją pracę - czy lord ma możliwość użyczyć mu, oczywiście za odpowiednią cenę, takiego tresera. Chciał bowiem założyć podobną hodowlę u siebie, by móc szybciej i lepiej komunikować się z pozostałą częścią królestwa. A zważywszy na to, w jakim położeniu się znajdował wobec mieszkających za ścianą Andalów, było to ważną rzeczą.
Po załatwieniu wszelkich innych spraw, oraz zapewnieniu lorda, że pomoc wyśle najszybciej, jak będzie mógł, pozostało odpocząć resztę dnia w Solankach - wciąż bowiem był ranny - i następnego dnia ruszać dalej, w stronę swoich...