Zamtuz "Biała Róża"

Alhion załatwił sprawy formalne związane z wynajęciem mieczy dla sprawy swego rodu i mógł przejść do zadbania o swoje osobiste potrzeby. Interesy załatwione, czas na przyjemność, czyż nie? Będąc w mieście przez ponad tydzień młodzieniec mógł zdobyć trochę informacji o najlepszych domach uciech, zwłaszcza tych, w których mógł obecnie zakupić pożądane przez siebie towary. Mógł się dowiedzieć przy okazji trochę o tym, że należało się do podobnej wizyty odpowiednio przygotować, ponieważ takie przybytki bardzo dbały o utrzymanie odpowiedniego poziomu - ubiór, kultura, zapowiedzenie wizyty. W końcu nie szedł tam na nockę, a żeby dokonać poważnego zakupu.
Zamtuz jaki polecono Yronwoodowi był dużym, luksusowo wyposażonym budynkiem położonym przy urokliwej uliczce pełnej podobnych przybytków. Po wejściu do środka Alhion musiał pozostawić broń strażnikom - o ile jakąś zabrał - i wprowadzony został do środka. Wnętrze urządzone były głównie w różnych odcieniach różu i fioletu, z białymi i złotymi akcentami. Powietrze wypełniał zmysłowy zapach perfum i kadzideł, delikatna muzyka zapewniała przyjemną atmosferę, a co jakiś czas dało się słyszeć słodki śmiech pracownic zamtuzu dotrzymujących towarzystwa popijającym wino gościom.
- Ach... Młody książę - zwróciła się do Alhiona kobieta odziana w zwiewną, purpurową suknię. Miała fiołkowe oczy i srebrne włosy charakterystyczne dla Valyrian, a chociaż wyglądała na dojrzałą damę, to wiek nie zaszkodził jej urodzie. Wręcz przeciwnie, można było powiedzieć, że starzała się niczym wyborne wino. - Witamy w "Białej Róży", nazywam się Laeriel i zarządzam tym przybytkiem - przedstawiła się. - Zapraszam za mną, porozmawiamy o oczekiwaniach panicza wobec zakupu.
Jeżeli Yronwood nie zmienił nagle zdania, to kobieta - której towarzyszył odziany w elegancki wams asystent o niezwykle delikatnej twarzy - zaprowadziła go na piętro. Zasiedli na wygodnych fotelach przy stoliku, na którym przygotowane były kielichy i karafki z winem. W pomieszczeniu znajdowało się jeszcze kilka mebli, ale w oczy najbardziej rzucało się wielkie łoże z baldachimem.
- Więc - zaczęła Laeriel, kiedy jej asystent nalewał gościowi wina. - Co cię interesuje, panie? Coś egzotycznego czy bardziej swojskiego? Jakieś preferencje co do urody, sylwetki, wzrostu, rozmiaru piersi? - zaczęła dopytywać. - Wolisz dziewczynę, która nie miała jeszcze mężczyzny czy bardziej dojrzałą i doświadczoną? Te pierwsze oczywiście przygotowywane są latami do swojej pracy zanim spotkają się z pierwszym klientem, więc nie ma co się bać, że będą nieumiejętne.

Laeriel upiła niewielki łyczek wina i uśmiechnęła się do Alhiona uwodzicielsko.
- Hmm... Masz widzę doskonały gust, książę - stwierdziła, wszak sama była Lysenką o fenomenalnej valyriańskiej urodzie. - Niestety z bólem serca muszę powiedzieć, że nie mam na chwilę obecną żadnej Lysenki, z którą chciałabym się rozstać. Pośród naszych młódek nie ma takiej kończącej naukę, a starsze dziewczęta są mi potrzebne tutaj - poinformowała, chociaż wciąż można było podejrzewać, że odpowiednia kwota mogłaby ją przekonać. - Chętnie zaprezentuję ci, książę, jaka jest obecnie nasza oferta. Kiedy przyjrzysz się dziewczynom może znajdziesz coś dla siebie, a wtedy też będziemy mogli podyskutować o ewentualnym zakupie. Ponegocjować...
W razie wyrażenia przez Alhiona zgody, Laeriel klasnęła w dłonie i drzwi otwarły się. Wprowadzono przez nie dziewięć różnorodnych dziewcząt, z których każda odziana była w krótką sukienkę z prześwitującego materiału, która teoretycznie zakrywała wszystko, ale jednak nie ukrywała nic.
- Pierwsza piątka to dziewczęta z pewnym doświadczeniem, dane im było zadowolić już wielu bywalców Białej Róży i ich skuteczność jest potwierdzona - oznajmiła. - Kolejna czwórka to młode panienki, które zakończyły swoją naukę, ale nie miały jeszcze mężczyzny. Chciałeś doświadczone, książę, ale nie zaszkodzi popatrzeć, prawda?
Co więc Yronwood mógł podziwiać? Pośród doświadczonych kobiet znalazła się słodka i drobna brunetka, niższa od Alhiona o ponad głowę, o delikatnych piersiach i pięknym obliczu. Była tam również ruda niewiasta o uroczej twarzy obsypanej piegami i pokaźnym biuście, ta była prawie że wzrostu księcia. Trzecia była blondynka, która wydawała się być nieznacznie ładniejsza od dwóch koleżanek, a jej proporcje - zarówno wzrost, jak i rozmiar piersi - były pomiędzy poprzednimi kandydatkami na książęcą kochankę. Dwie ostatnie z doświadczonych kurtyzan były bardziej egzotyczne. Pierwsza z nich miała skórę barwy hebanu i atletyczną sylwetkę, niewątpliwie pochodziła z Wysp Letnich. Była też najwyższą ze wszystkich kobiet w pomieszczeniu, wzrostem dorównywała Yronwoodowi, a od tego poszczycić się mogła największym biustem i potężnymi udami.
W czwórce niedoświadczonych młódek znalazła się niska i drobna blondyneczka o niezwykle delikatnej urodzie, trochę wyższa od niej brunetka o ostrzejszych rysach i wydatniejszych atutach, Letniaczka podobna do swej krajanki, jednak odrobinę drobniejsza, a na samym końcu gibka i powabna Yitijka z dalekiego wschodu.
- Pamiętaj, książę, że zawsze możesz wybrać więcej niż jedną - zachęciła Alhiona gospodyni.

Oferta:

- Och, proszę, książę - Laeriel machnęła dłonią. - Jeszcze pomyślę, że próbujesz mnie uwieść - zaśmiała się. - Tak czy inaczej, dziękuję za twoje miłe słowa.
Widząc jakim wzrokiem Alhion spogląda na dziewczęta, właścicielka przybytku uśmiechnęła się z zadowoleniem. Wyglądało na to, że wpadły mu w oko. Pozostało jedynie wydobyć z niego, które przypadły mu do gustu najbardziej, a nie było to zadaniem trudnym. Książę okazał się bowiem bardzo zdecydowany w swoich preferencjach i dokonał szybkiego wyboru.
- Wspaniały gust, książę - pochwaliła go gospodyni. - Każda z tych dziewcząt warta jest dwieście i dwadzieścia sztuk złota - odpowiedziała Laeriel. - Jak widzisz są one młode i odznaczają się ponadprzeciętną urodą. To czego jednak nie widać, książę, ale o czym się wkrótce przekonasz, to ich umiejętności. Każda z nich od małego uczona była jak zadowolić mężczyznę, jak się ruszać, jak się do niego odnosić, jak wyczuć na co aktualnie ma ochotę - wyjaśniła, a w jej głosie czuć było prawdziwą pasję i namiętność. - Obiecuję, że zakup tych piękności wart jest każdych pieniędzy - stwierdziła i uśmiechnęła się do swego gościa. - Aczkolwiek... Biorąc pod uwagę jak miłym klientem książę się okazał, a także to, że chce kupić dwie dziewczyny, gotowa jestem zejść z ceny. Równe czterysta za obie - zaproponowała. - I możliwość natychmiastowego skorzystania ze swego zakupu, jeżeli byłby tym książę zainteresowany, w końcu łoże w tej komnacie jest ogromne, a zaświadczam, że również niezwykle wygodne.

- Wspaniale - Laeriel klasnęła w dłonie zadowolona. - W takim razie doszliśmy do porozumienia.
Gospodyni wydała krótkie polecenie po valyriańsku i wszystkie dziewczęta poza dwiema blondynkami, niewinną i doświadczoną, opuściły pomieszczenie. Alhion mógł teraz cieszyć się towarzystwem dziewcząt, a jego ludzie w tym czasie mogli dostarczyć do Białej Róży odpowiednią sumę, aby sfinalizować transakcję.
- Służka zaraz przyniesie trochę wina, książę, z pewnością przyda się, aby orzeźwić się trochę w czasie zabawy - powiedziała Lysenka. - Biorąc pod uwagę, że chciałeś oryginalnie dziewczynę z Lys, książę, mogłabym ci zaproponować też noc z jedną z tych, które mamy na miejscu zamiast spróbowania tej dwójki, którą przecież będziesz miał na własność. Mogłaby ona też po prostu do was dołączyć, jeżeli masz taką ochotę - zaproponowała kobieta, uśmiechając się zalotnie. - Oczywiście kosztowałoby to odrobinę więcej, jednak poza dziewczyną zapewniło również kolejne usługi jakie ma do zaoferowania nasz przybytek. Spędziłbyś tu noc, książę, zamiast wracać na swój okręt czy też do nudnej gospody, a byłaby to noc, której szybko nie zapomnisz.
O jakiej kwocie była mowa? Niewielkiej. Ot, dodatkowe piętnaście sztuk złota. Chyba niewiele w porównaniu z kwotą, jaką Alhion i tak już w czasie tej wizyty wydał...

Laeriel przekrzywiła głowę lekko w bok, przyglądając się młodemu księciu.
- Nie jestem jedną z pracownic tego przybytku - oznajmiła, mrużąc delikatnie oczy. Przez krótką chwilę Yronwood nie wiedział czy kobieta zaraz nie zezłości się i go nie wyprosi, jednak tak się nie stało. - Jednak nieobce jest mi goszczenie wyjątkowych kochanków - powiedziała, kładąc delikatnie dłoń na torsie Alhiona i zbliżając się do niego odrobinę bardziej. - Jednak czy jesteś, książę, na tyle wyjątkowy? Nie jestem tego jeszcze taka pewna, chociaż zapowiadasz się obiecująco - rzekła uwodzicielskim tonem. - Wróć może za jakiś czas, zobaczymy wtedy jak się spisywałeś. I pamiętaj - kobiety nie zdobywa się na ładne oczy - wyszeptała mu w końcu do ucha i delikatnie przygryzła jego opuszek, po czym jak gdyby nigdy nic cofnęła się i ruszyła do drzwi. Przed wyjściem przystanęła w progu i obejrzała się jeszcze na młodzieńca.- Bądź pewien, że dokładnie wypytam mojej słodkiej podooiecznej jak radziłeś sobie w nocy, książę.
Kobieta puściła mu oczko i opuściła komnatę. Alhion został sam z dwiema ślicznymi blondynkami, które podeszły do niego i pomogły mu zdjąć odzienie, aby zaraz po tym zaprowadzić go do łoża i ułożyć na materacu, gdzie miały zamiar bardzo dokładnie się nim zająć. W tym czasie do trójki kochanków dołączyła również pożądana przez Yronwooda Lysenka. Dziewczyna była odrobinę niższa od Laeriel, pół głowy niższa od Alhiona. Miała smukłą sylwetkę, bladą, gładką skórę, długie, srebrzyste włosy splecione w sięgający za łopatki warkocz oraz jędrne, kształtne piersi, które idealnie mieściły się w książęcych dłoniach. Najbardziej w pamięć zapaść mogły jednak jej oczy. Duże, barwy głębokiego fioletu i pełne pożądania. Księciu zdawało się, że gdyby chciała, to samym spojrzeniem mogłaby doprowadzić mężczyznę do końca.
W czasie wieczora poza towarzystwem trójki dziewcząt Alhion doświadczył też okazyjnych wizyt służby, która kilka razy zjawiła się żeby wymienić dzban z winem, oczywiście schłodzonym. Po około trzech godzinach otworem stanęły również drugie drzwi w komnacie, które prowadziły do sąsiedniego, mniejszego pomieszczenia. W dużej, kamiennej wannie przygotowana została tam dla księcia i jego kochanek gorąca kąpiel. Yronwood mógł więc zrobić sobie przerwę od igraszek i odpocząć chwilę ciesząc się gorącą wodą, chłodnym winem i masażem w wykonaniu sprawnych dłoni jednej z dziewcząt, podczas gdy pozostałe dwie dotrzymywały mu towarzystwa i zachwalały jego sprawność. Później mogli oczywiście wrócić na łoże. Albo kontynuować w wodzie. Albo na podłodze lub jakimkolwiek innym meblu... Cała noc należała do nich, na ile starczyło sił...

(z/t)