Wybrzeża Kości

Wreszcie po pięciu dniach żeglugi dotarli do wybrzeży Kości, podążając zgodnie z wskazówkami zwiadowcy wysłanego przez Królestwo, co ułatwiło im znacznie podróż zwłaszcza, że okoliczne wody, co by nie mówić były dość zdradliwe i niejeden niedoświadczony młokos zakończył tutaj przedwcześnie swój żywot. Oczywiście jednym z powodów pewnie był, że nie posiadali Ibbeńskiej krypy, która największych sztormów się nie imała, a zapasów można było zmieścić dla małego zamku - jeśli ktoś chciałby wybrać się w naprawdę dalekie wyprawy aby poznać nowe lądy.. W sumie, nie głupi pomysł kiedyś będzie musiał to zrobić gdy tylko będzie mieć mniej obowiązków na głowie. A ich miał całkiem sporo, zakładanie kolonii to nie byle co. Widząc wybrzeże, sięgnął po swój dalekowidz istny majstersztyk rzemiosła, który umożliwiał obserwacje na dalekie odległości, co by móc wypatrzeć odpowiednie miejsce podejścia i do wzniesienia punktu wyładunkowego.. Do tego musiał się przyjrzeć okolicy aby przynajmniej wiedzieć jak ona wygląda i wtedy podjąć adekwatne do tego decyzje.

No tak, przecież nie mogło by być za łatwo. Stromizny, klify i jeszcze więcej klifów - to oczywiście nie napawało optymizmem ale nic na to nie mógł poradzić, niby mógł się jakoś próbować przebić ale na pokładach miał całe tony sprzętu, ludzi i zapasów, które były na wagę złota więc nie mógł ich tak głupio narażać, rozum to jednak jeszcze miał.
Jednak bynajmniej to go nie zniechęcało, lekka niedogodność to wszak jeszcze nie powód do marudzenia. Jeśli myślą, że takie coś ich powstrzyma to grubo się mylili, ktokolwiek oczywiście uznał, że świetnym pomysłem było stworzenia tutaj klifów i zdradliwych wód.
-Płyniemy dalej- Odezwał się, dalej patrząc przez dalekowidz - Nic tu po nas - Stwierdził chowając zmyślny wynalazek do pokrowca, który chronił go przed trudami podróży - w tym przede wszystkim wilgocią o którą nie było trudno na morzu.

Los nie zesłał im przychylnych wiatrów - A nawet zrobił wręcz przeciwnie, zsyłając im złe! Kiedyś się z nim policzy, ale jak wyrównać rachunki ze swym własnym losem? Ot, to pytanie natury filozoficznej musiał  rozważyć kiedy indziej.
Okolica ponownie nie zachwycała, jednak tym razem mieli jakiekolwiek szanse bezpiecznego podejścia, brak perspektywy rozbicia się o strome klify była zaiście pocieszająca. Rodygg wyciągnął ponownie swój dalekowidz by przyjrzeć się okolicy.
- Hmmm - Zadumał, lepszego miejsca i tak za szybko nie znajdą,  Boski Król oczekuje efektów, a mieli już za sobą kilka dni opóźnienia. Na większą zwłokę nie mógł sobie pozwolić - Po za tym, nie było aż tak źle,  w przyszłości będzie można przedsięwziąć prace na poprawę warunków portowych samej kolonii, a wszystko dzięki Ibbeńskiej myśli technologicznej.

Zawezwał swoich przyjaciół Vrugga - Jego wiernego towarzysza zarówno do bitki jak i do bicia oraz Brugga, barda i również towarzysza do picia.. I bicia. Tak.  Szybko konsultując z nim kilka rzeczy, wszak ich spostrzeżenia były dla niego zawsze ważne.
Zaszczyt pierwszego zejścia na ląd otrzyma Vrugg, gdzie wraz z grupą wojowników zabezpieczą teren wyładunku, przeprowadzając również wstępny, krótko dystansowy zwiad. Co prawda wątpił, że spotkają na takim odludziu jakiekolwiek poważne zagrożenie, jednak lepiej dmuchać na zimne niż potem zbierać własne truchła z ziemi, po za tym przyda się  jakiekolwiek wstępne rozeznanie terenu.
Gdy już bezpieczeństwo zostanie zapewnione, metodycznie na ląd będą schodzić wszelkiej maści robotnicy wraz z materiałami potrzebnymi do wzniesienia obozu jak i punktu wyładunkowego, który usprawni cały proces.. Sam zaś będzie koordynował wyładunek by nie powstało czasem żadne zamieszanie.  

Lądowanie:

Rodrgg wyszedł z kuflem piwa przed swój namiot by obserwować efekty pracy ibbeńskiego ludu. Ostatnie dni były przepełnione pracą, rozkładaniem towaru, wnoszeniem, odkładaniem i to jeszcze z zachowaniem ostrożności aby nie wpierdzielić się na skały albo nie zlecieć ze stoku - I finalnie rozkładanie obozu według jego planu, jakby nie byłoby z tym problemu, gdyby nie wrażenie, że coś jest z nim nie tak.. Z początku wszystko wyglądało dobrze ale z każdym dniem było coraz gorzej, jakieś te linki od namiotów były krzywe i zadziwiająco często ktoś się tutaj gubił, jakby stworzyli przypadkiem namiotowy labirynt. No nie mógł tak tego zostawić, zawezwał więc kilku logistyków, zarządców czy innych kwatermistrzów jakich miał pod ręką do swojej tymczasowej siedziby - Każdy oczywiście stosownie został poczęstowany przednim piwem, kiedy to zgromadzili się wokół drewnianego stołu..

Został im przedstawiony aktualny zamysł rozkładu obozowiska, również aktualne spostrzeżenia na temat niewydajności jakie sam zauważył. No i po obgadaniu wszystkiego czekał na ewentualne propozycje na temat zmiany organizacji, choćby mieliby stawiać niektóre strefy od nowa. Centrum kolonii  było najważniejsze, mógł nawet sobie pozwolić by wszystko szło wolniej w tym temacie byle zrobili to porządnie. Zresztą było to kluczowe, bez tego nie będą mogli skutecznie wykonywać dalszych zwiadów czy ekspedycji z robotnikami.

Tradycyjnie wyszedł przed swój namiot z kuflem, racząc się przepysznym trunkiem.. Widok, który przed sobą miał, zadowalał - Nikt się nie gubił, wszystko prościutko, idealny porządek.. Ah! Nic tylko się zachwycać przyszłą kolonią.
- A te linki, że mucha nie siada! Vrugg pozwól no!  Mucha siada czy nie siada? - Powiedział wskazując na równo rozbite namioty..

Obóz był ufortyfikowany - I to dość solidnie, kusznicy pilnowali horyzontu, a przy bramach czuwali strażnicy. Dlatego też  już mogli poczuć  komfort bezpieczeństwa jakie zapewniały mury. Same patrole wyznaczone do strzeżenia okolicy obozu i oczywiście zwiadowcy nie donosili o żadnych problemach, więc o to też nie trzeba było się martwić - Innymi słowy było dobrze, choć nie tylko pod względami bezpieczeństwa.

Budowa przystani powoli zmierzała ku końcowi, więc też wkrótce będą mogli przeznaczać zasoby na inne projekty.. To też Rodygg, poświęcił kilka dni na rozmowie z inżynierami i logistykami by planować następne kroki. Mieli wodę, drewno i dogodne podejścia w góry.  Nadszedł czas na kolejny etap.

MY, KOPIEMY, KOPIEMY, KOPIEMY, KOPIEMY:

Rodygg sączył swoje ulubione Ibbeńskie piwo,  niedawno zresztą sprowadzone na jego koszt do przyczółku przyszłej wielkiej kolonii.  W towarzystwie takiego aromatu mógł odczytywać kolejne raporty, które napawały go optymizmem co do przyszłych przedsięwzięć na tych terenach. No! Czas już przenieść się do wygodniejszych izb by nie koczować dalej pod namiotami, zarządził więc budowę kilku baraków tu i tam, co by wygodniej się wszystkim chłopom spało.. Co do marmuru i węgla.. Węgiel na chwile obecną nie był priorytetem,  w przeciwieństwie do marmuru, którego wydobycia i przeróbki miano podjąć się niemal od razu, tylko można było sobie wyobrazić jak piękne rzeczy wkrótce zostaną z niego wykonane. W wielu kwestiach się nic oczywiście nie zmieniło, zwiadowcy mieli.. Zwiadować, a kartografowie, kartografować rzecz jasna, wojownicy mieli co robić i wywiązywali się z tego doskonale.. Choć na razie nie napotkali żadnego zagrożenia, to był czujny.. Bo tylko głupi, nie spodziewa się sztormu na środku oceanu.

I pyk.. Trochę krasnoludów tu, trochę tam. :

[/hide]

Kolonia rosła w oczach, powodując że jego marzenie niemal stawało się namacalne, tak bliskie mimo tego iż droga do końca była jeszcze długa i kręta. Ba! Byli niemal na jej początku, jednak nie peszyło go to w żadnym stopniu. Mieli zdolnych rzemieślników, zaplecze oraz jego kilkuset ibbeńskich towarzyszy broni - A z nimi wszystko było możliwe zaczynaszy od polowań na największe lewiatany po stawaniu czoła liczniejszemu wrogowi, co zdarzało się raz czy dwa.

Bez pracy nie ma kołaczy, a bez kołaczy nie ma pracy.. Czy jak to tam brzmiało. Faktem było to, że z pewnością nic nie osiągnie siedząc w chacie i zachwycając się obecną sytuacją było sporo do załatwienia.. Zanim kolejny dzień zajmie mu czytanie raportów, gdy ibbeński zarządca zaskoczy go z olbrzymią księga z wyjątkowo szczegółowym raportem..

Wyszedł, rozciągnął się i wtedy go ujrzał.

Książe Thogg Moth, dziedzic Boskiego Tronu i przede wszystkim - Jego kuzyn.

- Thogg! - Zagrzmiał w odzewie, rozkładając z równą i szczerą wzajemnością ramiona by powitać swojego druha. - Sztormy  to zdecydowania za mało, żeby mnie powstrzymać.. Zwłaszcza z tymi ludźmi - Powiedział omiatając ręką otoczenie, kiedy to odprowadzał kuzyna do swojej kwatery, ukazując uwijających się robotników przy noszeniu sprowadzonych przed chwilą zapasów, sztab zarządców, którzy już przejmowali grupy ibbeńczyków by odpowiednio rozlokować ich bo kolonii.. I przede wszystkim wojowników, którzy byli obecni nawet w porcie, patrolując i obserwując wybrzeże, nieco wyżej nawet można było ujrzeć kuszników, którzy bacznie wypatrywali wszystkich nieprawidłowości.


Chata była wykonana z kamienia, na warunki kolonijne można było ją uznać za całkiem dużą i solidną przy drzwiach, naturalną koleją rzeczy stało dwóch, barczystych i brodatych Ibbeńskich wojowników, odzianych w misternie zdobione czarną stalą pancerze płytowe oraz solidnymi toporami przy pasach, którzy odpowiednio oddali szacunek Boskiemu Dziedzicowi. W środku przeszli od razu do głównego pomieszczenia, gdzie znajdowało się biurko z poukładanymi raportami i mapami - Jako, że Rodygg był człowiekiem fachu to nie mógł pozwolić by dokumenty walały się w nieładzie, toteż na raporty i księgi znalazła się nawet osobna szafa.  A w kącie pokoju wyeksponowano jego zbroje, niezwykle zdobiona i przedstawiająca historie na poszczególnych elementach pancerzu, toteż można było zauważyć bliżej niezidentyfikowanego morskiego potwora toczącego walke z Ibbeńskim wojownikiem, pijących towarzyszy czy stojących razem w zbrojnym szeregu. Największą jednak atrakcją zdawała się mapa powieszona na ścianie, która ukazywała pobliską okolice.
- A więc co też was do mnie sprowadza - Zaczął, podstawiając dodatkowe krzesło i nalewając kuzynowi kufel piwa prosto z beczki, która była również w tym samym pomieszczeniu.